سرزمین بحرین از زمان قبل از اسلام در دست ایرانیان بود و پس از اسلام بارها به دست قدرت های گوناگون افتاده است. از قرن شانزدهم، پرتغالی ها بر این جزیره دست یافتند و هشتاد سال آن را اداره کردند. از آن زمان به بعد به تصرف شاه عباس صفوی درآمد و پس از 220 سال بار دیگر نفوذ بیگانگان در آن آغاز شد. سرانجام استعمار انگلستان زمام امور آن را به دست گرفت و در سال 1914 میلادی به طور کلی تحت الحمایه انگلیس واقع شد، هر چند دولت ایران بر مالکیت آن اصرار داشت. ولی سرانجام دولت ایران در سال 1971 میلادی(1350ه.ش) مراجعه به آرای عمومی با نظارت سازمان ملل را پذیرفت و در نتیجه رای گیری که در 15 اوتِ 1971 انجام شد، بحرین به استقلال دست یافت. بحرین مجمع الجزایری است واقع در آب های جنوبی خلیج فارس و جنوب غربی آسیا که از 33 جزیره بزرگ و کوچک تشکیل شده است. مساحت بحرین 694 کیلومتر مربع و جمعیت آن 691 هزار نفر می باشد. پایتخت بحرین منامه نام دارد و محرق و رفاع از شهرهای مهم آن هستند. واحد پول بحرین دینار و ملیت مردم آن عرب است. زبان رسمی مردم این کشور، عربی و دین آنها اسلام است. پیش بینی شده است جمعیت بحرین تا سال 2025 نزدیک به 860 هزار نفر باشد. نوع حکومت بحرین پادشاهی است.
مطالب مرتبط
