درجه حساسيت ايشان با همه تخصص هاي فلسفي، عرفاني و علوم مربوطه اي كه دارند نسبت به وحي و تعالیم وحی بسیار بالاست و این را بيشتر براي افرادي عرض مي كنم كه گمان
آیت الله حسن رمضانی
معمولاً تکفیرها، اهانتها و مخالفت ها از طرف مخالفان فلسفه و عرفان، صورت می گیرد و عرفا و حکمای جا افتاده ما، همه اهل تحمل بوده اند و به طرف مقابل، کمال تکریم
همه كم و بيش با مانورهاى نظامى آشنا هستيم و يا لا اقل وصف آنها راشنيده ايم.
اي خوش آن روز که در کوي توام منزل بود/ نور رويت سبب روشني محفل بود
گرچه من هيچ نگفتم به تو از دلبريت/ ولي اي دوست، بدان کآتشيام در دل بود
