برخی از مورخان، وقوع غزوه ی الفتح و فتح مكه به دست پیامبر(ص) و اصحاب و یاران آن حضرت را دوم و برخی دیگر سیزدهم و نیز بیستم رمضان دانسته اند. ممكن است در دوم رمضان آماده برای جنگ شده و در روز سیزدهم مكه را فتح كرده باشند. منشأ فتح مكه و درگیری مسلمین با كفار قریش، نقض شرایط صلح حدیبیه از سوی كفار قریش بود كه فردی از بنی بكر كه از طرفداران قریش بودند شعری در هجو پیامبر(ص) خواند و غلامی از بنی خزاعه ی طرفدار پیامبر(ص) این شعر را شنید و منع كرد ولی فایده ای نداشت. در نتیجه، بین آنان زد و خورد درگرفت و درگیری طرفین به قوم و قبیله آنان نیز كشیده شد. این خبر به پیامبر(ص) رسید آن حضرت فرمود: نصرت داده نشوم، اگر خزاعه را نصرت نكنم. پس در طلب لشكر برآمد و پیكی را به سوی دشمن فرستاد و پیام داد: هر كه ایمان به خدا دارد، در اول رمضان در مدینه حاضر شود. هر مسلمانی كه در مدینه بود آماده ی تجهیز جنگی شد. بالاخره زمان موعود فرا رسید و این شهر مقدس به دست مسلمانان فتح گردید. از آن پس كار اسلام پا برجا شد و شالوده ی دین پی ریزی گردید.
