سِر رابرْتْ فیلْمِر، فیلسوف و نظریه پرداز سیاسی انگلیسی در اواخر قرن شانزدهم یا اوایل قرن هفدهم میلادی در انگلستان به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات خود مورد توجه چارلز اول، پادشاه وقت انگلستان قرار گرفت و از شاه، لقب "لُرد" گرفت. فیلمر به عنوان یك نظریه پرداز سیاسی از حق الهی پادشاهان دفاع می كرد و مدعی بود كه این حق به صورت ارثی از آدم و نوح و همین طور تا عهد چارلز اول به پادشاهان رسیده است. وی معتقد است كه حكومت پادشاه بر ملت باید مثل حكومت پدر بر خانواده و فرزندانش باشد. این اندیشه، كه در كشورهای دارای حكومت دموكراسی، غیرمعقول و احمقانه جلوه می كند، در زمان فیلمر، در نظر انگلیسی ها، اندیشه ای معقول و منطقی بود. فیلمر هم چنین اعتقاد داشت همان طور كه شخص عادی می تواند املاك و دارایى های خود را برای بازماندگانش به ارث بگذارد، پادشاه نیز می تواند مقام و دارایى خود را به وارث خود تفویض كند. این نظرات در قرن های بعد، مورد انتقاد اندیشمندان قرار گرفت. چراكه از دید آنان، در حكومت های دموكراسی، اصل توارث در مورد قدرت اقتصادی پذیرفته شده است نه در مورد قدرت سیاسی. هم چنین، فلسفه فیلمر به مذاق برخی سیاست مداران و فلاسفه انگلستان نیز خوش نیامد و آن را رد كردند. مهم ترین اثر رابرت فیلمر، پدر ملت، در تایید اقتدار طبیعی پادشاهان و تشریح حق الهی آنان نام دارد كه 27 سال پس از مرگ وی، در سال 1680م منتشر شد. سر رابرت فیلمر سرانجام در 26 مه 1653م درگذشت.
