ویلیام شكسپیر بزرگ ترین شاعر درام نویس انگلستان و چهره ادبی ماندگار این كشور، در 23 آوریل سال 1564م در شهر استراتْفورْدْ به دنیا آمد. وی در جوانی به لندن رفت و به علت تهی دستی در ابتدا به نگهبانی اسب ها مشغول بود، ولی به دلیل علاقه شدید وی به نمایش، به این هنر روآورد تا اینكه در سال 1592م در كار بازیگری مشهور شد. وی بعدها با اقتباس از نمایش نامه های باستانی و نمایش تئاترهای مُضحك، افكار عمومی را متوجه خویش كرد و موفقیت و ثروت زیادی را كسب نمود.
شكسپیر در سال 1611م از تئاتر دست كشید و به شهر خود بازگشت و در آرامش به سر برد. نمایش نامه های شكسپیر سرشار است از مسائل سیاسی و اخلاقی، اضطراب و غم، آرامش و تسكین خاطر، صنعت كلام و معرفت عمیقِ درون و اندیشه هایى درباره ایمان، ماوراءالطبیعه، خدا، عالم خلقت و در واقع گنجینه ای از اندیشه های بدیع و بیان حال و صفات روحی قهرمانانی كه هر یك جلوه گاه گوشه ای از خصوصیت های وجود آدمی است كه همه با ذوق لطیف و استادی در بیان وصف شده است.
شیوه نگارش در آثار شكسپیر بسیار گوناگون و وسیع است. وی در برابر گوناگونی عواطف شخصی یا جهانی، انعطاف پذیر بود، با سهولت كامل شعر می سرود و صور ذهنی غیرمنتظر و پرجاذبه و كامل را به كار می بُرد. كمدی های شكسپیر با ترانه های فراوان و اشعار مسحوركننده همراه است، چنان كه خواننده را به این فكر می اندازد كه وی موسیقی شناس بوده است.
شكسپیر از بزرگ ترین نویسندگان زمان و عالیقدرترین نمایش نامه نویس همه ادوار است، چنانكه هنوز تراژدی ها و كمدی هایش در سراسر جهان بر صحنه می آید. هم چنین شكسپیر را پدر نمایش نامه نویسی انگلستان به شمار می آورند. سبك او به مكتب كلاسیك تعلق دارد و آثارش بیشتر تركیبی از تراژدی و كمدی است. از معروف ترین آثار شكسپیر كه در ردیف شاه كارهای درام نویسی جهان قرار دارند می توان به هملت، لیرشاه، رومئو و ژولیت و اتللو اشاره كرد. ویلیام شكسپیر 52 سال بعد نیز در روز بیست و سوم آوریل 1616م درگذشت.
