راه ورود به عالم غیب

راه ورود به عالم غیب

در این نوشتار قصد داریم راههای ورود به عالم غیب را بررسی کنیم. با ضیاءالصالحین همراه باشید تا با طریق ورود به عالم غیب بیشتر آشنا شوید.

ولايت و نبوت و رسالت در رابطه با انسان کامل عارف نامى شيخ محى الدين در توصيف ولايت و نبوت و رسالت در رابطه با انسان کامل بر اين عقيده است که، « او از اين باب که به عالم غيب متصل است شأنيت ولايت پيدا مى کند و ما او را ولى خدا مى دانیم و از آن جهت که با عالم شهود يا خارج از جان خود ارتباط پيدا مى کند ما او را نبى مى نامیم و اگر نبوت با سياست و احکام همراه شد آن را رسالت مى دانیم.»

همه ی مشکل ما اين است وقتى که سخن از غيب به ميان مى آيد، با حواس ظاهرى خويش، در خارج از جان خود به دنبال آن مى گرديم. دليل عمده اش ظاهر گرايى ماست . اگر در آسمان هاى هفتگانه هم قدم بگذاريم و قدرمندترين دستگاههاى ديدن را با خود ببريم غيب را نخواهيم ديد . ما هيچ راهى براى ورود به عالم غيب جز از باطن خويش و کنار زدن پرده نفس نداريم . اگر در قرآن مى خوانيم « أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ »(‏[‏البلد‏:‏ 8-9)‏ يعنى آيا ما براى شما دو چشم قرار نداديم ، درست است که ظاهر آيات همين دو چشم ظاهرى ما را اشاره دارد اما حقيقتا خداوند دو چشم يکى براى ديدن ظاهر و ديگرى ديدن پشت پرده جان قرار داده است . اگر بخواهيم عالم غيب را ببينيم جز عبور از جان خويش راه ديگرى نيست .

رو مجرد شو مجرد را ببین / دیدن هر چیز را شرط است این

ممکن است سوال شود خوب چگونه ؟ اين خود بحثى مفصل مى طلبد . در يک مثال ساده ما عقل داريم و در جايى از جانمان معقول حضور پيدا مى کند، آيا با اين چشم مى توانيم آنها را ببينيم ؟ خير، به هيچ وجه نمى توانيم ببينيم . جهان عقل ما آنقدر بزرگ است که اصلا" کرانى برايش نيست و غيب اندر غيب پرده اندر پرده. وقتى به سمت عقلانيت برويم قدم به سمت غيب گذاشته ايم . البته منظور من اين عقلانيت متعارف در السنه عموم نيست.

حال وقتى که سخن از ولى خدا به ميان مى آيد و سخن از ولايت او مى شود خيلى ها معنايش را نفهميده اند، بايد بگويم ولايت يعنى ورود به جان و صعود از جان به سر سويدا و جهان لا يتناهى و در قوس صعود قرار گرفتن و نبوت يعني مسير را برعکس آمدن و برگشت از عالم لايتناهى و در بين مردم قرار گرفتن و هر نبى و پيغمبرى به ميزان ولايتش مرتبه نبوت اوست. انسان کامل کسى است که يک دور جهان باطن و پشت پرده هستى را سير کرده است و سير معکوس و برگشت به عالم ظاهر را داشته است.