پاسخ به پرسش های درباره امام زمان علیه السلام/بخش اول

بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین

ای مطلع شرق تغزل چشم هایت * * * خورشید ها سر می زند از پیش پایت

ای عطر تو از آسمان نیلوفری تر * * * پیچیده در هرم نفس هایم هوایت

آیینه ی موسیقی چشم تو باران * * * پژواک رنگ و بوی گل موج صدایت

با دست هایت پل زدی ای نبض آبی * * * بر شانه های من پلی تا بی نهایت

پس دست کم بگذار تا روز مبادا * * * در چشم من باقی بماند جای پایت

شریعتی: سلام می گویم به همه ی هم وطنان خوب خانم ها و آقایان خیلی خوش آمدید به سمت خدای امروز در هر کجا هستید تن تان سالم باشد و قلب تان سلیم حاج آقای عالی سلام علیکم و رحمة الله خیلی خوش آمدید.

حاج آقا عالی: سلام علیکم و رحمة الله بنده هم خدمت حضرت عالی و همه ی دوستان بیننده سلام و عرض ادب دارم.

شریعتی: سلامت باشید خیلی خوشحالیم که خدمت شما هستیم و دوستان خوب مان همان طور که وعده دادیم در این جلسه حاج آقای عالی به پرسش های شما پاسخ خواهند گفت پرسش هایی که فراوانی بیشتری در ایمیل ها و پیامک ها داشت انتخاب کردیم ان شاء الله به بخشی از این ها حاج آقا جواب بدهند و مورد استفاده شما قرار بگیرد. من اولین سوال را می خوانم و پاسخ شما را می شنویم. بسم الله الرحمن الرحیم بعد از سلام و احوال پرسی این دوست ما گفتند که حاج آقای عالی شما فرمودید که اهل بیت و امام زمان ناظر بر اعمال ما هستند و حتی گناهان ما را هم متوجه می شوند و اعمال ما بر آن ها عرضه می شود این فرمایش شما منافاتی با ستارالعیوب بودن خداوند متعال ندارد؟ بعد ادامه می دهند در بخش پایانی سوال شان که چطور می شود خداوند پوشاننده ی گناهان باشد و در عین حال اهل بیت علیهم السلام از آن ها خبر داشته باشند سوال خوبی است بفرمایید.

حاج آقا عالی: بسم الله الرحمن الرحیم بله همین طور که این بیننده ی بزرگوار فرمودند این مطرح شد قبلا و همه مان هم می دانیم در آیات و روایات بسیاری این را مطرح کردند که اهل بیت علیهم السلام و در زمان ما وجود مقدس امام زمان علیه السلام ناظر بر همه ی اعمال هستند چه اعمال خوب و چه اعمال بد و گناهان من یکی دو روایت را عرض می کنم روایتی از امام صادق علیه السلام که می فرمایند تُعْرَضُ الْأَعْمَالُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ أَعْمَالُ الْعِبَادِ كُلَّ صَبَاحٍ اعمال بندگان هر صبح بر پیغمبر اکرم عرضه می شود  خوب اش و یا بد مراقب باشید که عمل قبیح را عرضه ی پیغمبر نداشته باشید ما در جلسه ی قبل عرض کردیم در ارتباط با امام رضا علیه السلام بود که شخصی به نام موسی بن سیار می گوید من با امام رضا علیه السلام وارد طوس شدیم اولین باری بود که حضرت آمده بود در تشییع جنازه ای شرکت کردیم من دیدم حضرت خیلی ملاتفت می کند به آن متوفا خودش کنار جنازه است او را بلند کرده خلاصه این که وقتی جنازه کنار قبر قرار گرفت و می خواستند او را وارد قبر بکنند حضرت دست اش را بر سینه ی آن شخص متوفا گذاشت و فرمود بشارت باد بر تو بهشت ولیکن نترس به هر حال وقتی که تمام شد و برگشتیم از حضرت پرسیدم که شما خیلی عجیب بود مگر می شناختید این شخص را اولین باری بود که ما چنین جایی آمدیم حضرت فرمودند که مگر نمی دانی که اعمال بندگان هر روز بر ما عرضه می شود مگر نمی دانی که ما ائمه اعمال شیعیان مان بر ما عرضه می شود اگر تقصیر و کوتاهی دیدیم در یکی از آن ها از خدا می خواهیم که بگذرد و اگر دیدیم کار خوبی انجام داده می گوییم خدا پاداش اش را بدهد ما از این دست روایات که خوب و بد اعمال عرضه می شود بر اهل بیت زیاد داریم این روایت است امام صادق علیه السلام به یکی از اصحاب شان فرمود که پیغمبر را مبادا ناراحت بکنید بنده ی خدا یکه خورد ما کجا پیغمبر کجا گفت چطور؟ ما چطور پیغمبر را ناراحت می کنیم امام صادق علیه السلام فرمود أَمَا تَعْلَمُونَ أَنَّ أَعْمَالَكُمْ تُعْرَضُ عَلَیهِ آیا نمی دانید اعمال تان عرضه به پیغمبر داده می شود  فَإِذَا رَأَى فِیهَا مَعْصِیةً سَاءَهُ ذَلِكَ وقتی که معصیت خدا را در اعمال شما ببیند این پیغمبر را ناراحت می کند پیغمبر را  ناراحت نکنید و او را خوشحال بکنید وقتی که در رابطه با ملائکه این است که ملائکه اعمال ما را ناظر اند حتی نیات ما را نیات خوب یا بد ما را خبر دارند که از امام کاظم علیه السلام سوال شد که ملائکه از نیت های ما هم آگاه اند؟ امام کاظم علیه السلام فرمودند آیا بوی چاه فاضلاب و بوی عطر یکسان است؟ راوی گفت نه امام کاظم علیه السلام فرمود که وقتی که شخصی نیت گناه بکند نفس او برای ملائکه مثل یک بوی متعفن و گندی است که از این می فهمند که این نیت نیت گناه و معصیت است و وقتی نیت عمل صالحی بکند بوی خوشی بوی عطری به مشام شان می رسد وقتی ملائکه از نیات آگاه اند اولیاء الهی معصومین انسان های کامل که ملائکه خادمین آن ها هستند این ها قطعا آگاه هستند کسی که از دنیا می رود کسی که برتر از دنیا است و سعه ی وجودی پیدا کرده روح اش بر بام دنیا رفته کاملا اشراف و احاطه دارد بر دنیا محدودیت های زمانی و مکانی برداشته می شود و اشرافی و احاطه ای بر همه ی بندگان خدا دارد به خصوص خلیفة الله که واسطه ی فیض است و تمام موجودات عالم وجود را اشراف دارد بعضی از بندگان خدا آورده اند که خیلی رتبه شان پایین تر از معصومین است اصلا قابل مقایسه نبوده اما اشراف هایی داشتند خدا رحمت کند مرحوم آقای محدث زاده فرزند مرحوم محدث قمی صاحب مفاتیح مرحوم شهید مطهری هم خیلی با ایشان آشنا بوده و چیزهای عجیبی از ایشان نقل می کرده می گفت آقای محدث زاده یک مرتبه به آقای مطهری گفته بود که من سال ها قبل خیلی وضعیت مالی ام مشکل پیدا کرده بود طوری بود که تصمیم گرفته بودم با خودم در یکی از اداره جات دولتی زمان طاغوت استخدام شوم و در عین حال که ایشان روحانی و عالم بود کار طلبگی بکنم آن جا هم حقوقی داشته باشم این فقط یک نیتی در ذهنم بود به هر حال فکری بود در ذهن من گذشت شب پدرم را در خواب دیدم که مرحوم شده بود در عالم برزخ بود ایشان به من گفت علی آقا با ناراحتی گفت علی آقا چی شده شما مثل این که ظاهرا لیست یک اداره ای از امام حسین علیه السلام را کار کن تر و کار راه انداز تر می دانی؟ یا دیگر خیلی باور نداری که او کمک می دهد و برکت به زندگی ات می دهد بعد هم یک چیزی از جیب شان در آوردند در همان عالم رویا به پسرشان دادند گفت این را بگیر زندگی ات را با آن اداره بکن ولی با ناراحتی ایشان از خواب بلند می شوند بعد از نماز صبح این خواب را سحر دیده بود قبل از اذان صبح بعد از نماز صبح در می زنند وقتی می رود می بیند یکی از دوستان سابق پدرش آمده می گوید این حواله ای است که پدرتان فرستاده برای شما که ایشان می گوید من این پول را گرفتم و این قدر برکت در زندگی ام آمد که دیگر احتیاجی هم نشد به کاری وقتی که مرحوم محدث قمی یک بنده ی صالح ایشان وقتی که از دنیا خارج شده و یک اشرافی پیدا کرده از نیت فرزند اش آگاه است از یک فکر آگاه است و می اید و تذکر می دهد و به موقع فرض کنید به عنوان مثال راهنمایی می کند و حتی یک کمک مالی هم به گونه ای حواله می کند حضرات معصومین جای خود را دارند پس در این شکی نیست که اعمال خوب و بد ما به آن ها عرضه می شود و آن ها اشراف دارند و اشراف شان هم مثل یک روح که اشراف دارد بر تمام بدن آن ها روح کلی عالم وجود اند که بر تمام عوالم اشراف و اطلاع دارند منتها نظارت آن ها مثل نظارت خود خداوند متعال است آن ها مظهر اسماء خدا هستند عین الله هستند در زیارت روز جمعه ی امام زمان علیه السلام خطاب می گوییم السَّلامُ عَلَیكَ یا عَینَ اللَّهِ فِی خَلْقِهِ چشم خدا در زمین خلیفة الله  است این بزرگواران نظارت شان مثل نظارت خدا برای رشد و تربیت است برای درس است برای دستگیری است نه برای عیب جویی نه برای مچ گیری نه برای پرده دری همان طوری که خود خداوند متعال در عین حال که ناظر بر همه است ستار است این بندگان خدا این قدر ظرفیت دارند این بندگان خوب خدا که اگر هم عیبی را می دانند این به عنوان این است که درمان بکنند اگر یک بیماری مریضی ای داشته باشد ممکن است این مریضی را از دیگران بپوشاند اما از پزشک که قرار نیست بپوشاند قرار است پیش پزشک بگوید تا حل شود و درمان شود گفت طبیب مسیحا دم است و مشفق لیک چو درد را در تو نبیند که را دوا بکند ما یک اظهار دردی پیش طبیب بکنیم تا مداوایمان بکند اهل بیت علیهم السلام آن طبیبانی هستند که به مصداق اسم طبیب خدا آن ها هم طبیب اند اگر ناظر اند اگر عیب ما را می بینند برای دستگیری و رفع این عیب و درمان است ابوبصیر یکی از شاگردان امام صادق و امام باقر علیهما السلام ایشان یک خانمی را تعلیم قرآن می کرد در یک خلوتی با او یک شوخی کرد وقتی خدمت امام باقر علیه السلام رسید حضرت فرمود ابوبصیر مگر نمی دانی که اگر کسی در خلوت توجه به خدا نداشته باشد و خدا را مراعات نکند خدا هم اعتنایی به او نخواهد داشت این چه کاری بود که کردی ابوبصیر می گوید من از خجالت صورت ام را با دست پوشاندم بعد حضرت فرمودند این کار را دیگر تکرار نکن ابوبصیر می گوید من آن جا توبه کردم حضرت یک تذکر به او می دهد آن عیب را مسیرش عوض می شود واقعا خدای نکرده همین می توانست گناهی پیدا کند ابوبصیر دیگر ابوبصیر نبود آن شاگرد اهل بیت دیگر نمی شد.

شریعتی: یعنی اگر اهل بیت نظارت دارند و اگر اعمال ما را می بینند و از گناهان ما مطلع هستند این از دلسوزی است و جلوه ای از ستاریت خدا در اینان است.

حاج آقا عالی: این ها ظرفیت اش را ابتدائا دارند.

شریعتی: یعنی در همان راستای ستاریت خداست.

حاج آقا عالی: بله جدا نیست آن پرده دری که ما می گوییم خدا نمی کند و خدا ستار است این است که پیش افراد معمولی گناه کسی را پیش کسی آشکار نمی کند افراد را پیش هم دیگر مفتضح نمی کند در عالم دنیا اما نه پیش اولیاء خدا که چشم شان چشم خداست که دست شان دست خداست که نوع نگاه شان نوع نگاه خداست اصلا بندگان صالح همیشه همین طور اند صفت خدا را دارند صفت خدا این است که اگر عیبی است این عیب را برملا نمی کند بلکه درمان می کند حل می کند خدا رحمت کند مرحوم خواجه نصیر الدین طوسی این عالم بزرگ نقل می کنند کسی آمده بود پیش ایشان سوالی می خواست بکند آمده بود در محضر ایشان یک خطایی از او سر زد ناخواسته یک صدایی از او خارج شد خیلی خجالت کشید رنگ اش عوض شد سرخ شد عرق شرم بر پیشانی اش نشست خیلی خجالت کشید خواجه نصیر دید که این بنده ی خدا ترس از آبروریزی برایش پیش آمده خودش را به کری زد طوری که وقتی او سوال کرد از مرحوم خواجه گفت چه می گویی؟ من نمی شنوم بلند بگو او یک مرتبه آن قدر خوشحال شد که عیب من را متوجه نشد متوجه شد خوب هم متوجه شد اما این جا جایی است که باید پره پوشی بکند این جا قرار نیست دلیلی ندارد که این عیب برملا شود آبروی مومنی را حفظ کرد تا آخر عمر هر موقع او را می دید خودش را به سنگین بودن گوش و ثقل سامعه می زد تا حفظ بکند او را این صفت بندگان خوب خداست که در اوج و مصداق اعلی اش معصومین علیهم السلام هستند عیب را برملا نمی کنند این قدر ظرفیت دارند که اگر خدا اسرار و اخبار دیگران را به ایشان می دهد این ها پخش نمی  کنند بله اگر کسی او حیا را گذاشت کنار طوری بود که گناهان خدا را انجام داد هیچ ابایی هم نداشت اصلا خودش پرده دری کرد خودش هتاک بود خودش هیچ ابایی نداشت از این که آبرویش برود بعضی ها هستند متاسفانه این قدر سقوط کردند که خجالت نمی کشند از گناه شان بلکه افتخار هم می کنند کاملا ابراز هم می کنند یا این که آبروی دیگران را می برند و در این آبرو بودن عادت دارند ملکه شان شده صفت شان شده خدا چنین کسانی را که خودشان تحفظی بر آبروی خودشان ندارند یا نسبت به آبروی دیگران هیچ حفاظتی ندارند عادت شان است آبروی دیگران بردن خدا پرده را از او برای دیگران بالا می برد حالا در قیامت یا حتی در دنیا این کسانی که احتیاج به صفت ستاریت خدا ندارند و اعتنا ندارند برخلاف آن کسی که اگر گناهی هم کرده خدای نکرده، خجالت می کشد پنهان می کند خدا پرده ی او را نمی درد کسی که اگر یک گناهی هم کرده سعی می کند آن را پنهان نگاه دارد زبان حال چنین کسی همانی است که در مناجات شعبانیه است خیلی این تعبیر مناجات شعبانیه قشنگ است که إِلَهِی قَدْ سَتَرْتَ عَلَی ذُنُوباً فِی الدُّنْیا وَ أَنَا أَحْوَجُ إِلَى سَتْرِهَا عَلَی مِنْكَ خدایا گناهانی را در دنیا بر من پوشاندی من محتاج ترم که در آخرت هم بر من پوشانده شود  إِذْ لَمْ تُظْهِرْهَا لِأَحَدٍ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِینَ فَلَا تَفْضَحْنِی یوْمَ الْقِیامَةِ عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ خدایا این طرف ما را پیش بندگان صالح است مفتحض نکردی آن طرف هم جلوی چشم ها من را مفتضح نکن چنین کسی معلوم است حیایی دارد  چنینی کسی اگر هم گناهی مرتکب شده وقتی این طور از خدا می خواهد که خدایا من خجالت می کشم من را مفتضح نکن خدا پرده ی این را بالا نمی زند می پوشاند در بعضی از موارد چه بسا از اولیائشان هم می پوشاند این ها دیگر موارد خاصی است در جامعه السعادات مرحوم نراقی نقل کرده که پیغمبر اکرم به خداوند متعال عرض کرد که خدایا حساب امت من را در قیامت جوری برس که کسی نبیند فقط تو ببینی و من خدای متعال می فرماید که حبیب من اگر تو رئوف و دلسوز هستی بر بندگان من، من که رئوف تر م،  به تنهایی محاسبه می کنم به تو هم نشان نمی دهم از تو هم می پوشانم بعضی از بندگان که یک شرافتی پیدا کردند در امت پیغمبر اند دنباله رو پیغمبر بودند تا جایی که توانستند صفات پیغمبر حیا را داشتند خدا پرده ی این ها را بالا نمی زند حتی از خود پیغمبر اکرم هم چه بسا اولیا خدا هم آن طرف بپوشاند واقعا این همان است که حافظ گفت هاتفی از گوشه ی میخانه دوش گفت ببخشند گنه می بنوش عفو خدا بیشتر از جرم ماست نکته ی سربسته چه گویی خموش واقعا رحمت پروردگار این چنین است که کسی را مفتضح نمی کند ستار است اگر هو اولیاء در این جا می دانند امام زمان علیه السلام خبر دارد خبر داشتن اش مثل خبر داشتن خدا برای پرده دری نیست برای عیب جویی نیست آن ها از دیگران عیب پوش اند برای تربیت است برای رفع عیب و برای رشد است

شریعتی: خیلی ممنون خاطرم است یک دعای کوتاهی در مفاتیح بعد از تعقیبات نماز بود ظاهرا در تعقیبات مشترکه نماز  وَاِنَّ رَحْمَتَكَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى.

حاج آقا عالی: بله که در آن جا از پیغمبر اکرم است که فرمود اگر کسی می خواهد که خداوند متعال گناهان اش را روز قیامت به خودش نشان هم نشان ندهد که حتی خودش هم خجل نشود این تعقیبات را که بعد از همه ی نماز ها وارد شده دعای کوتاهی هم است بسیار پر محتواست وَاِنَّ رَحْمَتَكَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى یک تعبیر به این شکل است اگر دوستان مراجعه کنند خیلی خوب است اللَّهُمَّ إِنَّ مَغْفِرَتَكَ أَرْجَى مِنْ عَمَلِی وَ إِنَّ رَحْمَتَكَ أَوْسَعُ.

شریعتی: خیلی ممنون ولی آن حیا باید باشد یعنی سوء استفاده نکنیم.

حاج آقا عالی: بله سرّ این که خداوند با ستاریت با این ها برخورد می کند این است که خود این ها ستاریت را می خواهند قابلیت آن ستاریت را دارند و اما آن که پرده در و هتاک و پر رو و بی حیاست هیچ تضمینی برای او نیست.

شریعتی: خیلی ممنون. ممنون از این دوست مان که سوال شان بهانه ای شد نکاتی را از حاج آقای عالی بشنویم برویم سراغ سوال بعدی که دوست خوب مان از طریق ایمیل برای ما فرستادند بعد سلام و احوال پرسی گفتند که این که می گویند امام زمان علیه السلام فریاد رس شیعیان و بیچارگان است و خود ایشان فرمودند که ما شما را فراموش نکرده ایم وگرنه بلا بر شما نازل می شد پس چرا باز این همه بلا بر سر مسلمین و شیعیان نازل می شود چرا این همه فقیر و گرفتار وجود دارد و حضرت به داد این ها نمی رسند.

حاج آقا عالی: این جمله ای که دوست عزیزمان نقل کردند از امام زمان علیه السلام همین طور است در نامه یا توقیعی که حضرت ولی عصر علیه السلام به شیخ مفید نوشتند و مرحوم طبرسی در احتجاج نقل کردند آن توقیع را که شروع اش هم با یک تعبیر بلندی است که امام زمان به شیخ مفید دارد که  سَلَامٌ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْمَوْلَى الْمُخْلِصُ سلام بر دوست مخلص خیلی تعبیر بلندی است در آن جا امام زمان علیه السلام طبق این روایت این چنین فرمودند که همان جمله ی معروف إِنَّا غَیْرُ مُهْمِلِینَ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لَا نَاسِینَ لِذِكْرِكُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَنَزَلَ که ما شما را فراموش نکردیم ما به یاد شما هستیم توجه به شما داریم مراعات تان می کنیم اگر این چنین نبود که بلاها شما ها  را از بین برده بود و دشمنان شما را ریشه کن کرده بودند در این جمله ی حضرت یک نکته ای است که کاملا معلوم است که مقصود حضرت از این که ما بلا گردان شیعه هستیم آن بلاهایی است که کیان شیعه را به خطر می اندازد یعنی ریشه کن می کند تعبیر این است که اگر مراعات ما و توجه ما به شما نبود دشمنان شما را ریشه کن می کردند و بلاها نازل می شد دشمنان شما را ریشه کن می کردند بلاهایی که بنیان شیعه و بنیان مسلمین را از بین ببرد در چنین مواردی است که حضرت ورود پیدا می کنند اما گرفتاری های شخصی بلاها و مشکلات روزمره ای که لازمه ی عالم دنیاست عالم دنیا همین است عالم دنیا با همین سختی ها و مشکلات و بلاها کم و زیاد برای افراد دارد با همین ها کوره ی امتحان الهی را گرم می کند.

شریعتی: یک وقت های مقیاس اش خیلی بزرگ تر می شود مثلا اتفاقاتی که در عراق و فلسطین و لبنان است.

حاج آقا عالی: باز هم اگر در جایی است که باعث ریشه کن شدن شود حضرت ورود پیدا می کند اما آن جایی که نه محک هایی است که انسان ها خوب یا بد نشان می دهند و حوادثی است که در تاریخ به وجود می اید مگر برای خود معصومین این گرفتاری ها نبوده؟ خودشان مشکلات داشتند بیشترین سختی ها را آن ها داشتند فقر داشتند تبعید داشتند دوری از وطن داشتند زندان داشتند  فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ وَ سُبِیَ مَنْ سُبِیَ وَأُقْصِیَ مَنْ أُقْصِیَ  بلاهایی که در دعای ندبه اشاره به بلاهای معصومین دارد که بعضی ها با شمشیر کشته شدند بعضی ها تبعید شدند بعضی ها به زندان رفتند آتش بر سر بعضی ها ریخته شد امام سجاد علیه السلام در کاروان اسرا که بود از بالای بام ها آتش می ریختند ولی این چنین نبود که کن فیکون بکنند عالم را به هم بزنند مقصود از این مواردی که ولی خدا ورود پیدا می کند چنان مواردی است این را قبلا هم گفته بودم از زبان یک سفیری از سفرای انگلستان در سال های پیش که ایشان می گفت من مطالعه روی تاریخ ایران خیلی کردم که اگر حوادثی که بر ایران وارد شد توطئه های داخلی و خارجی و هرج و مرج های متعددی که در طول تاریخ دوران مغول ها دورانی که جنگ های متعددی بود جنگ جهانی اول دوم قحطی ها و امثال این ها محل تاخت و تاز بوده هفده بار من آن طور که بررسی کردم ایشان می گفت ایران باید از روی نقشه محو می شد اما هر دفعه حادثه هایی پیش آمده که ایران پا برجا مانده سرّش را نمی دانم چیست سرّی که او نمی داند چیست همان دست مقدس است ولی در رابطه با گرفتاری های شخصی هم خودشان داشتند هم کسانی که می آمدند زمان خود معصومین طرف فقیر بوده این طور نبوده که تا بیاید حضرت پول هنگفتی به او بدهد نه اول توصیه می کرد برو تلاش کن برو زحمت بکش اگر می دید که احیانا تنبلی پیشه کرده و تکدی گری را می خواهد حرفه ی خودش بکند یا کسانی بودند کوتاهی کردند خودشان در زندگی یک جایی توصیه می کردند. یک کسی آمد پیش امام صادق علیه السلام ظاهرا دست اش معیوب بود گفت من مشکل دارم نمی توانم کار بکنم از جهت مالی حضرت فرمود سرت با سرت چون به هر حال یک شغل هایی آن موقع بود سینی یا طبق را روی سر گذاشتن گفت با سرت می توانی کار بکنی یک طوری یاد داد که با سرت می توانی کار بکنی او هم رفت همین کار را کرد تا جایی که می شد این چنین نبود که عادت بدهند و پول بدهند بله یک جاهایی که واقعا کسی ورشکست شده بود حقیقتا در زندگی به مشکل برخورده بود خودش تقصیری نداشت برایش یک بلایی پیش آمده بود کمک می کردند پس سنت خدا این است که در عالم دنیا است البته در همین مورد هم امام زمان علیه السلام کمک می کنند بالاخره دعا بکند و از حضرت بخواهد که حضرت برایش دعا بکند در همین گرفتاری های شخصی اش خیلی ارزشمند است من این را عرض کنم خدمت دوستان بزرگوار خسته نشویم اگر احیانا دو بار آدم یک جایی یک دعایی کرد فکر نکند که دیگر جواب داده نشد تمام شد نه گاهی مواقع یک خاصیتی در دعا یا یک عمل یا یک توسلی است که در آن خاصیت شما نتیجه می توانی بگیری گفت از هر کرانه تیر دعا کرده ام رها باشد کزان میانه یکی کارگر شود حافظ می گوید. به هر حال توسلات خیلی ارزشمند است بعضی ها چله هایی که مسجد جمکران می دهند چهل هفته می روند یا من توصیه می کنم به دوستان بزرگوار این نماز استغاثه به حضرت حجت را که خیلی مجرب است مرحوم محدث قمی در مفاتیح آورده و بزرگان دیگری هم اشاره به این کردند دو رکعت نماز بیشتر نیست می توانند دوستان به عنوان نماز استغاثه به حضرت حجت این را ببینند مثل نماز صبح است و بعد ش نیم صفحه دعا دارد که سَلامُ اللَّهِ الْكَامِلُ التَّامُّ این را  بخوانند و حاجت شان را بخواهند یا عریضه نویسی مرحوم مجلسی نقل کرده مرحوم محدث نوری در نجم الثاقب نقل کرده مرحوم محدث قمی در مفاتیح آورده بزرگان ما مشکلات مان را بگوییم شما عرض حال بکنید مشکل را بنویسید این یک شیوه است نگویید که ما شفاهی می گوییم عیبی ندارد شفاهی هم بگویید این را هم بگویید انواع مختلف توسل است این کار را بکنید مرحوم سید بن طاووس این را نقل کرده که بنویسید عرض حال بکنید استغاثه بکنید به حضرت و بعد این را یا در ضریح معصومین یا در آب روان انداخته شود یا در جایی که در دسترس نباشد هر کسی این را نبیند خدا رحمت کند مرحوم آیت الله گلپایگانی این مرجع بزرگ کسانی که همراه ایشان بودند خیلی ها هستند آن زمانی که موشک باران بود در ایران در جنگ تحمیلی بود این بزرگوار راهی جمکران شده بود و عریضه ای نوشته بود خودش طبق همان چیزی که در نجم الثاقب دستورش آمده بود خود ایشان کتاب را برداشته بود در اتاق و طبق آن عریضه را نوشته بود با یک خلوص نیت و پاکی که مخصوص خود ایشان بود عریضه را داده بود یکی از همراهان ببرد این را بیندازد جایی که او می گفت من این کار را کردم بعد یکی از خوبان بدون این که خبر داشته باشد از این قضیه آمد گفت که آقا در خواستی از حضرت داشتند؟ ظاهرا حضرت فرمودند تا سه روز دیگر درست می شود که این حل هم شد من وارد جزئیات نمی شوم منظور من این است که از این عریضه نویسی ها و نتیجه گرفتن ها غافل نشویم که این بوده در هر حال حضرت آن بلاهایی که کیان شیعه و بنیان شیعه را به خطر می اندازد را ورود پیدا می کند گرفتاری های شخصی اگر فرد به اضطراری برسد دعا بکند مصلحت اش باشد حضرت دعا برایش می کنند.