معجزه عشق و سحر رسانه
قدرت رسانه به قدری است که می تواند عشق را به نفرت تبدیل کند. این نوشتار سعی می کند تا معجزه عشق و سحر رسانه را در ابعاد مختلف بررسی کند. با ما همراه باشید.
اصل ضرورت توجه به الگوهای رفتاری که موجب افزایش مهر و محبت در کانون خانواده میشود، تردیدی نیست، اما خوب است کارشناسان و مبلغان دینی با توجه به روح آموزه های اسلامی، الگوهایی را به همسران جوان معرفی کنند که با شرایط زمان ما و سلیقه های جوانان امروز بیشتر سازگار باشد.
ماجرای بحث کارشناسی شبکه استانی یزد که به فاصله چند روز همه شبکه های اجتماعی را درنوردید و حتی از برخی از شبکه های ماهواره ای هم سر در آورد و نقل مجالس خاص و عام شد از چند جهت قابل نقد و بررسی است که عبارتند از:
1. ضرورت توجه به زمان و مکان طرح موضوعات معارفی:
ضرب المثل معروف «هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد» اشاره به یک واقعیت مهم دارد و آن اینکه بهترین سخن ها هم اگر در غیر زمان و مکان خودش بیان شود، ارزش و اثرگذاری خود را از دست می دهد. این موضوع، در تبلیغ و ترویج معارف دینی اهمیت بیشتری دارد و اگر یک مبلغ یا کارشناس دینی بهترین بحث و موضوعات معارفی را در زمان و مکان غیرمناسب بیان کند، نه تنها هیچ اثری ندارد و چه بسا آثار منفی نیز بر جای می گذارد.
با توجه به این نکته، می توان این پرسش را مطرح کرد که آیا می توان مطالبی را که در محافل و مجالس محدود مذهبی مطرح می شود، در تریبون های عمومی از جمله خطبه های نمازجمعه یا مباحث کارشناسی رسانه مطرح کرد یا خیر؟
2. چگونگی تبلیغ و ترویج آموزه های دینی در جامعه:
شاید این پرسش از اولین سالهای تشکیل نظام جمهوری اسلامی در ایران مطرح بوده است که آیا در تبلیغ و ترویج آموزه های دینی باید نگاه حداکثری داشته باشیم و در پی این باشیم که همه افراد جامعه را به مؤمنان متعبد تبدیل کنیم یا اینکه خیر باید نگاه حداقلی داشته باشیم و بکوشیم که همه مردم دست کم شرایط اصلی و تردید ناپذیردینداری را دارا باشند و تکالیف اولیه دینی خود را عمل کنند.
بسیاری بر این باورند که اگر در تبلیغ و ترویج آموزه های دینی به دنبال تحقق حداکثرها باشیم، از حداقل ها هم باز می مانیم و برعکس اگر برای تحقق حداقل ها بکوشیم، به تدریج به وضعیت حداکثری می رسیم.
تردیدی نیست که در حال حاضر در بسیاری از خانواده ها روابط زنان و مردان منطبق بر احکام و اخلاق اسلامی نیست و آنان چنانکه باید و شاید حقوق یکدیگر را پاس نمی دارند. در این شرایط قطعاً رسانه ملی باید برای اصلاح وضعیت حاکم بر خانواده ها و افزایش آگاهی زن و شوهرها در زمینه چگونگی معاشرت با یکدیگر اقدام کند،
اما آیا در جامعه ای که بر ذهنیت بسیاری از زنان تحصیل کرده آن افکار زن سالارانه (فمینیستی) حاکم است می توان با یک نگاه حداکثری به سراغ ترویج الگویی از روابط زن و مرد در کانون خانواده برویم که حتی بسیاری از متدینان هم آن را برنمی تابند؟
3. نقش رسانه های اجتماعی در تقدس زدایی از باورها و احکام دینی:
چند سالی است که روندی رو به تزاید با هدایت و حمایت دشمنان در جامعه ما آغاز شده که با عنوان طنز و شوخی و خنده، باورها و احکام دینی به تمسخر گرفته می شود، تا آنجا که حتی متدینان هم این طنزها و شوخی ها را که در قالب های مختلف در شبکه های اجتماعی تولید و عرضه می شود، برای یکدیگر می فرستند.
غافل از اینکه در نهایت پس از مدتی با ادامه این روند، از همه باورها و احکام دینی تقدس زدایی می شود و دیگر هیچکس انگیزه ای برای تقید و تعبد به آنها نخواهد داشت. با توجه به این موضوع این پرسش مطرح می شود که آیا مبلغان و کارشناسان مذهبی می توانند بدون توجه به شرایط حاکم بر جامعه و وضعیت شکل گرفته در رسانه های نوین، هر موضوعی را مطرح کنند و زمینه وهن باورها و احکام دینی را فراهم سازند؟ سخن پایانی اینکه، در اصل ضرورت توجه به الگوهای رفتاری که موجب افزایش مهر و محبت در کانون خانواده ها می شود؛ به ویژه الگوهایی که از آموزه های اسلامی سرچشمه گرفته است، تردیدی نیست.
همچنانکه در نقش اظهار محبت های زبانی و رفتاری از سوی زوجین در تحکیم بنیان خانواده تردیدی وجود ندارد. اما خوب است کارشناسان و مبلغان دینی با توجه به روح آموزه های اسلامی، الگوهایی را به همسران جوان معرفی کنند که با شرایط زمان ما و سلیقه های جوانان امروز بیشتر سازگار باشد.
مطالب مرتبط
