آرمان شهر جنسی صهیونیسم - باندهای قاچاق زنان

صهیونیسم
بزرگ ترین سایت های اشتراک گذاری فیلم های برهنة زنان و مردان برای یهودیان است و این افراد در «ایالات متّحده»، «روسیه»، «آلمان»، «فرانسه»، «اسرائیل»، و «چین» زندگی می کنند. این سایت ها و مجلّات، قسمتی از درآمد خود را برای رژیم صهیونیستی می فرستند!

آیا به این فکر کرده اید که چه کسانی صاحب امتیاز کمپانی های بزرگ پورنوسازی، مجلّه های پورنو و زرد هستند؟ شما بدون تحقیق و دقّت بالا نمی توانید متوجّه این توطئه بزرگ شوید. صنعت پورنو، فرزند مشترک زرسالاران یهود و بیماران جنسی است.
یکی از موضوعات همیشه مطرح در مورد صهیونیسم، بحث جریان سازی هایی است که صهیونیسم جهانی با کمک ابزارهای مختلف در جهان به راه می اندازد.
بزرگ ترین سایت های اشتراک گذاری فیلم های برهنه زنان و مردان برای یهودیان است و این افراد در «ایالات متّحده»، «روسیه»، «آلمان»، «فرانسه»، «اسرائیل»، و «چین» زندگی می کنند. این سایت ها و مجلّات، قسمتی از درآمد خود را برای رژیم صهیونیستی می فرستند! اکثر سایت های پورنو، جاسوس های آژانس های اطّلاعاتی هستند و بعد از ورود به چنین سایت هایی، کامپیوتر شما آلوده به نرم افزارهای مخرّب می شوند.

پورنوگرافی

پورنوگرافی(شهوانگاری) تجسّمی بی پرده از مسائل جنسی با هدف تحریک یا ارضای جنسی است که در قالب های مختلف، از جمله کتاب، فیلم و مجلّه ارائه می شود.

ریشه لغت

لغت پورنوگرافی ریشه یونانی دارد و از ترکیب دو واژه پورن (به یونانی: πόρνη و به انگلیسی: pornē) به معنای روسپی و واژه گرافو (به یونانی: γράφω و به انگلیسی:graphō) به معنای نگارش به وجود آمده است و به معنی روسپی نگاری است.

اقتصاد

گزارش مرکز تحقیقات «فورستر» در سال ۱۹۹۸م.، حجم درآمد سالیانه صنعت پورنوگرافی را از طریق اینترنت، بین هفتصد و پنجاه میلیون دلار تا یک میلیارد دلار تخمین می زند.
نکته بسیار مهم در این میان، روش ها و راه هایی است که گروه ها و جریان های صهیونیسمی برای رسیدن به این اهداف انتخاب می کنند. به طور کلّی اصلاً برای این جریان ها، اخلاقی بودن یا انسانی بودن یا نبودن این راه ها و شیوه ها، مهم نیست؛ بلکه تنها چیز مهم، همان اهداف همیشگی صهیونیسم است؛ به ویژه که در فعّالیت های اقتصادی و سیاسی، این جریان به زشت ترین کارها دست می زند؛ به گونه ای که به جرئت می توان به این نکته اشاره کرد که برای صهیونیسم، نه چیزی به عنوان فرهنگ جهانی مهم است و نه اخلاق انسانی و نه عرف های سیاسی بین المللی!
انتشار آمار تکان دهنده ای اخیراً نشان می دهد که حدود ۳۵۰ میلیون سایت پورنوگرافی به وسیله سرورهایی که در مناطق اشغالی قرار دارند، تغذیه می شوند.
بسیاری از دلّالان و معامله گران هنر و ادبیات شهوانی در تجارت کتاب، بین سال های ۱۹۴۰ ـ ۱۸۹۰ م.، یهودیان مهاجرانی بودند که ریشه و اصل و نسب آلمانی داشتند. به گفته جیای گرتزمن (نویسنده کتابی درباره این موضوع) یهودیان در پخش و انتشار کالانتیانا ـ ادبیات داستانی، ترانه و لطیفه هایی با درون مایه های مستهجن ـ رمان های مبتذل، مجلّه ها و نوشته های بازاری مستهجن برجسته و مشهور شده بودند.
معروف ترین و بدنام ترین تولیدکننده و فروشنده محصولات هرزه نگاری در دوران پس از جنگ، روبی استورمن (والت دیسنی صنعت پورنوگرافی) بود. بر اساس گزارش وزارت دادگستری آمریکا، استورمن (یهودی) در سراسر دهه ۱۹۷۰ م.، کنترل بیشتر محصولات هرزه نگاری رایج در آمریکا را در دست داشته است.

موج های جنسی اوّلین ابداع صهیونی

برای درک بهتر این موضوع اگر کمی به تاریخچه ورود یهودیان به آمریکا و دست یابی به جریان های رسانه ای مکتوب و تصویری نگاهی بیندازیم متوجّه این موضوع خواهیم شد که یهودیان در ابتدا، چیزی برای بیان نداشتند وبه جرئت می توان گفت، یهودیان در این عرصه، بدون حمایت ها توانایی ورود نداشته اند، تا اینکه آنها تصمیم گرفتند که برای به دست آوردن جایگاه دراین زمینه و به دست آوردن ثروت، به صنعت پورنوگرافی روی بیاورند. هرچند که پورنوگرافی یک صنعت نیست، امّا صهیونیسم جهانی پس از مدّتی به دلیل استثمار فرهنگ جهان و تولید انبوه محصولات پورنو و مستهجن آن قدر از طریق این مسئله، ثروت نامشروع به دست آورد که کم کم به یک صنعت پول ساز تبدیل شد.

هرزه نگاری، برای استیلا

اگر کمی به تاریخچه اوّلین مجلّات وکتاب های مستهجن و به نوعی شهوانی دقّت کنیم، متوجّه خواهیم شد که اکثر نویسندگان این مطالب در بین سال های ۱۸۹۰ ـ ۱۹۴۰م. یهودیانی هستند که تازه به آمریکا مهاجرت کرده بودند، حتّی آنها در این امر آن قدر بی استعداد بودند که مجبور شدند پس از مدّتی برای جذب مخاطب، در کنار نوشته های خود که اکثراً اوروتیک و داستان های غیراخلاقی بود، عکس های فوق العادّه مستهجن را به چاپ برسانند؛ امّا به هر صورت این موضوع با حمایت های گسترده ای ادامه یافت تا اینکه به مرور زمان، یهودیان به دو دسته تولیدکنندگان و عرضه کنندگان محصولات پورنو تبدیل شدند؛ به گونه ای که پس از مدّتی، یهودیان که در بین جمعیّت آمریکا بسیار ناچیز بودند به شهرت قابل توجّهی در عرصه ترویج پورنوگرافی وکسب ثروت از این راه دست یافتند که به گفته جی ای گرتزمن، یهودیان یکی از افرادی بودند که توانستند با زیر پا گذاشتن تمام قوانین آمریکا به ثروتی هنگفت در این عرصه دست پیدا کنند.
دراین بین، آنها حتّی پس از مدّتی مدل های جدیدی از هرزه نگاری را به وجود می آوردند که از آن، با عنوان کالانتیانا نام برده می شد (کالانتیانا نوعی ادبیات سکسی با دست مایه های طنز بود) البتّه دراین میان، در بین اکثر جامعه شناسان بزرگ آمریکایی تردیدی وجود نداشت که ابداع کالانتیانا حربه یهودیان برای گسترش پورنوگرافی و هرزه نگاری به وسیله ابزار جذّابی چون طنز بود.

یکی بزرگ ترین مسیرهای قاچاق زنان از آفریقا، خاورمیانه، بعضاً اروپای شرقی به اروپای غربی و آمریکا با سازماندهی اسرائیل صورت گرفته و دلیل انتخاب چنین مسیری هم توانایی کنترل آن توسط اسرائیل است؛ هرچند که این سازماندهی توسط یک مرکز فرماندهی در تمام جهان صورت می گیرد

تغذیه امکاناتی پورنوگرافی یهود

به هر صورت، این تجارت غیرانسانی یهود روزبه روز گسترش پیدا کرد تا به تدریج از عرصه نوشتاری وارد حوزه تصویر شد و هالیوود و صنعت دوربین و سینما، به عنوان اوّلین ابزار تصویری یهود مانند یک مرکز فرماندهی با امکانات فراوان به گسترش سلطه جریان صهیونیسم بر فرهنگ جهان به وسیله تولیدات انبوه محصولات پورن کمک شایانی کرد.
به تدریج، کمپانی های بزرگ فیلم سازی هالیوود با نفوذ پردامنه یهود تأسیس شدند، امّا در کنار این کمپانی ها اشخاصی مانند رابی استورمن که یک یهودی بود در آمریکا از تمام امکانات نوشتاری وتصویری استفاده کرد و به جایگاهی رسید که بسیاری او را یکی از بدنام ترین تولیدکنندگان محصولات پورنوگرافی می دانند. دلیل اصلی این بدنامی این بود که روانشناسان آمریکایی در آن زمان بارها نسبت به تبعات تولیدات او برای جوانان، به او هشدار دادند؛ امّا او تنها به کسب سود می اندیشید و برای همین از هیچ جنایت فرهنگی چشم پوشی نکرد. این درحالی بود که استرمن، ابتدا یک فکاهی نویس بود که پس از مدّتی با سوار شدن بر موج غریزه جوانان غربی به کسب سود سرشاری در عرصه پورنونویسی و هرزه نگاری دست یافت؛ هرچند که پس از مدّتی به دلیل عدم پرداخت مالیات، دستگیر و در زندان جان باخت. امّا تا سال های سال نماد پورنوگرافی بود و به نوعی نماد جریان های صهیونیسمی بود که از این پس برنامه های زیادی برای انحراف جوامع به وسیله تولیدات محصولات مستهجن داشتند.
این رویّه ادامه پیدا کرد تا اینکه به تدریج یهودیان با تمرکز برفیلم های هالیوود شروع به وارد کردن صحنه های اروتیک در فیلم ها کردند، به ویژه که آنها از این پس، با ورود جدّی زنان به این فیلم ها و سوء استفاده از آنها، به تدریج روابط جنسی آزاد را به نمایش گذاشتند، تا به این ترتیب دنیای سینما به فیلم های مستهجنی که قرار بود به صورت اختصاصی توسط کمپانی های آنها تولید شود، عادت کند و به نوعی روشن اندیشان و مذهبیّون دنیا نتوانند در مقابل این جنایت بزرگ فرهنگی یهود، اعتراض کنند.

باندهای قاچاق زنان صهیونیسم

این موضوع در حالی بود که یهودیان علاوه بر اینکه خواهان ایفای نقش در ترویج عریانی و سکس در هالیوود بودند، تهیّه فیلم های تماماً پورنو را خود به عهده گرفتند و حتّی پس از مدّتی با خرید زنان از باندهای قاچاق انسان و اجبار آنها به حضور در فیلم های کاملاً مستهجن یک باند بسیار قدرتمند فحشا ایجاد کردند که این باند پس از مدّتی با ایجاد موج های جنسی در بین جوانان جهان، به بهره برداری فرهنگی می پرداختند؛ به گونه ای که یکی بزرگ ترین مسیرهای قاچاق زنان از آفریقا، خاورمیانه، بعضاً اروپای شرقی به اروپای غربی و آمریکا با سازماندهی اسرائیل صورت گرفته و دلیل انتخاب چنین مسیری هم توانایی کنترل آن توسط اسرائیل است؛ هرچند که این سازماندهی توسط یک مرکز فرماندهی در تمام جهان صورت می گیرد.
امّا این جریانات هر روز پیشرفت زیادی کرده، به ویژه که صادرات محصولات پورن توسط جریان صهیونیسم به جوامع دینی و حتّی درخود جامعه مسیحیّت یهود به گونه ای پیشروی کرده است که بسیاری از کارشناسان فرهنگی آن را ناتوی فرهنگی دانسته اند که در پیش و پس آن، اهداف سیاسی، فرهنگی بزرگی نهفته بود؛ به ویژه که جریان های صهیونیسمی درسینمای مستهجن به خوبی می دانستند که با ایجاد موج غریزه و به نوعی انقلاب جنسی دربین جوانان به ویژه در جوامع مذهبی می توانند از پیشرفت یا به نوعی شکوفایی قدرت جوامع اسلامی درمقابل لیبرالیسم مورد حمایت آنها جلوگیری کنند.

آرمان شهر جنسی، رؤیای بزرگ صهیونیسم

تمام این مسائل در حالی است که آنها سعی می کنند رفتارهای ضدّفرهنگی وضدّاخلاقی خود را براساس نظریّه پردازان یهود تئوریزه کنند. به عنوان مثال می توان از ویلهلم رایش(یهودی) و هربرت مارکوزه(یهودی) نام برد. ویلهلم رایش یکی از نظریّه پردازان یهودی بود که دغدغه هایش کار، عشق وسکس بود. همچنین هربرت مارکوزه به دنبال آرمان شهری سوسیالیستی بود که در آن، سکس در بالاترین حدّ ممکن وجود دارد، تمام این مسائل درحالی بود که یهودیان این آرمان شهر مستهجن را در محصولاتشان تبلیغ می کردند؛ به ویژه که بسیاری از نظریّه پردازان و صاحبان این کمپانی ها بارها برآزادی جنسی بدون مرز و حدّ و حصر تاکید کرده اند. به واقع فحشاگسترانی یهود و جریان صهیونیسم تنها به ساخت فیلم محدود نشد؛ بلکه پس از چند سال آنها شروع به برگزاری به اصطلاح جشنواره ها و مسابقاتی کردند که در پس آن، موجی از سوء استفاده های جنسی از زنان و جریان سازی های غریزی وجود دارد. یکی از این مسابقه ها که هر ساله برگزار می شود و در آن زیباترین زن دنیا انتخاب می شود، یکی از حربه هایی است که صهیونیسم جهانی برای ترویج عریانی در فرهنگ اخلاقی دنیا از آن استفاده می کند.
درکنار چنین مسابقه ای، جریان صهیونیسم تصویری که در عرصه ساخت محصولات مستهجن روز به روز برای کسب ثروت و قدرت بیشتر فعّالیت خود را گسترش می دهد، در چند سال اخیر، اقدام به برگزاری بی شرمانه ترین جشنواره تاریخ محصولات تصویری کرده است. این مراسم که در آن، بهترین فیلم پورن سال انتخاب می شود، نماد وقاحت صهیونیسم فرهنگی بین المللی است. این مراسم هر ساله، توسط غول های ثروتمند و کمپانی های بزرگ تولیدات فیلم های مستهجن برگزار می شود. در این باره یکی از سینماگران اجتماعی غرب به این موضوع اشاره می کند که این مراسم، تدفین اخلاق و انسانیّت است.
این درحالی است که این جشنواره تنها یکی از فستیوال های مستهجن دنیاست؛ و جشنواره های دیگری هم هستند که دقیقاً با بی شرمی تمام به تبلیغ و ترویج محصولات پورن می پردازند.

چرا؟

اگر کمی به ساختار موسّسات تهیّه این محصولات نگاه کنید، متوجّه خواهیم شد که بسیاری از کارکنان این موسّسات و رؤسای آنها، خود را نماد انسان مداری سکولار و به نوعی ترویج دهنده آن می دانند، موضوعی که صهیونیسم جهانی همیشه در پی آن بوده است؛ امّا در اکثر مواقع به دلیل وجود ادیان مذهبی نتوانسته است؛ آن گونه که باید به این موضوع نفوذ پیدا کند.
برای همین آنها به این موضوع دست پیدا کرده اند که برای اضمحلال یکی از بزرگ ترین دشمنان خود، یعنی ادیان آسمانی باید ریشه های فرهنگی آن را تضعیف کنند که بی شک در این راه، ترویج بی بند و باری اخلاقی، آن هم در این حدّ گسترده و ترویج علنی فحشا وحتّی سازماندهی کردن آن به وسیله کمپانی های ثروتمند عرضه محصولات مستهجن به ویژه در عرصه تصویر، کمک بزرگی به این تئوری آنها خواهد کرد. از سوی دیگر، ایجاد موج بلوغ جنسی زودرس جوانان در سطح جهانی، به ویژه در کشورهای مذهبی می تواند به گسترش سکولاریسم مدّ نظر آنها کمک بزرگی کند. باید به این مسئله دقّت کرد که ایجاد رخنه های اخلاقی، گاهی اوقات بیش از ایجاد رخنه های سیاسی، مدّنظر آنهاست.
از دیگر اهداف مهمّی که می توان به آن اشاره کرد، میل همیشگی صهیونیسم به کسب ثروت از هر راهی است.نمونه بارز این موضوع را می توان در باندهای گسترده قاچاق زن به کشورهای اروپایی وآمریکا برای بازی در همین محصولات پورن مشاهده کرد. جالب اینجاست که پورن استارهایی که اهل خود کشورهای غربی هستند و به نوعی از زنان قاچاق شده توسط باندهای سوداگر صهیونیسم بین الملل نمی باشند، پس از مدّتی بازی در فیلم های پورن یا به هالیوود راه پیدا می کنند یا آنقدر توسط این کمپانی ها ثروتمند می شوند که به نوعی خود، کمپانی های دیگری در این راستا تأسیس می کنند.
به واقع تمام این زنجیره به صورتی است که سعی می کند که استهجان و بی بند و باری آن هم در حدّ بی نهایت را کاملاً عادی جلوه دهد و حتّی آن را یکی از شغل های پر درآمد نشان می دهد؛ زیرا خود لابی های متّصل به غول های پورن ساز به خوبی می دانند که در صورتی که بتوانند این مسائل را عادی جلوه دهند، گام بزرگی در راستای سقوط اخلاق انسانی و دینی برداشته اند و این درحالی است که بسیاری از کشورهای مذهبی، از جمله خود کشورهای حاشیه خلیج فارس در مقابل این تهاجم بی وقفه به قلب فرهنگ دینی حرکت خاصّی انجام نداده اند؛ درحالی که خود «سازمان آیسسکو» این موضوع را کاملاً مصداق بارز تهاجم فرهنگی دانسته است. تهاجمی که قلب دنیای اسلام را هدف گرفته است؛ زیرا دنیای اسلام و کشورهای اسلامی، هنوز درمقابل موج فحشای صهیونیسم ایستاده اند؛ امّا در مقابل، صهیونیسم تصویری مستهجن سعی کرده است با ابزار قدرتمند رسانه بتواند بی بند و باری را در کشورهای اسلامی گسترش دهد.
سازمان عفو بین الملل در گزارش ژوئن خود به بررسی موضوع فساد اخلاقی در سرزمین اشغالی پرداخته و می نویسد: در حالی که در سال ۲۰۰۰ م.، در هر ۱۳ ساعت، یک زن در اراضی اشغالی مورد تجاوز قرار می گرفت؛ این آمار در سال ۲۰۰۹ م. به سقف ۴ ساعت افزایش یافته است.

 

منبع: Scimitar  برگرفته از مجله موعود، خرداد ماه سال 1393، شماره 156، آرمان شهر جنسی صهیونیسم

Share