آیت الله سیدصدرالدین صدر عاملی فرزند سیداسماعیل در سال 1260 هجری شمسی(1299 هجری قمری) در خانواده ای اصیل و مشهور به فضل، ادب و تقوا در کاظمین به دنیا آمد و بعد از عزیمت به کربلا، دروس مقدمات و سطح را فراگرفت. آیت الله صدر در نوزده سالگی راهی نجف اشرف گردید و از محضر آیات عظام: آخوند خراسانی، سید محمد کاظم یزدی و میرزاحسین نایینی بهره مند شد تا به اخذ اجازات اجتهاد از آن بزرگواران نائل شد. آیت الله سیدصدرالدین صدر در سال 1299 ه.ش به ایران سفر نمود و حدود شش سال در مجاورت حرم مطهر حضرت رضا(علیه السلام) به تدریس و ارشاد پرداخت. ایشان بعد از یک سفر به عراق دوباره به مشهد برگشته و به تدریس و اقامه نماز در مسجد گوهرشاد پرداخت. آیت الله صدر در نهایت با پیشنهاد آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم، به شهر قم آمد و به عنوان جانشین مؤسس حوزه علمیه قم به فعالیت پرداخت. آیت الله صدر پس از فوت حاج شیخ عبدالکریم، به یاری آیت الله سیدمحمدتقی خوانساری و آیت الله سیدمحمد حجت کوه کمره ای، سرپرستی آن حوزه شریف را به عهده گرفت و تا زمان ورود آیت الله العظمی بروجردی به قم در سال 1323ه.ش، به مدت هشت سال به حفظ و توسعه این حوزه پرداختند. ایشان در حوزه علمیه قم، خدمات علمی، مذهبی، اجتماعی و درمانی و بهداشتی شایان توجهی از خود به یادگار گذاشت. همچنین محفل درسی آیت الله صدر به عنوان یکی از مراجع و مدرسان بزرگ حوزه علمیه قم پذیرای صدها فاضل فرهیخته بود و عالمان متعددی در آن پرورش یافتند که برخی از آنان شامل حضرات آیات: سید محمد باقر سلطانی طباطبایی، سید موسی شبیری زنجانی، علی مشکینی، محمد صدوقی، امام موسی صدر و سید رضا صدر و... می باشد. هم چنین اصول دین، حاشیه بر کفایةُ الاصول و خُلاصةُ الفُصول از جمله تألیفات این مرجع بزرگ دینی است. آیت الله سیدصدرالدین صدر، پدر بزرگوار امام موسی صدر، رهبر مفقود شیعیان لبنان نیز می باشد. سرانجام این عالم ربانی در نوزدهم ربیع الاول سال 1373 ه.ق در 74 سالگی بدرود حیات گفت و در مسجد بالاسرِ روضه منوره حضرت معصومه(سلام الله علیها) در کنار آیت الله حائری یزدی، به خاک سپرده شد.
