فلیکس آرتور لوپه د وگا کارپیو (Félix Arturo Lope de Vega y Carpio)، معروف به کارپیو وگا ادیب و نویسنده شهیر اسپانیایى در 25 نوامبر سال 1562میلادی در مادرید اسپانیا به دنیا آمد. پدرش صنعت گری کم درآمد بود و او کودکی زودرس با زندگی اعجاب انگیز، پرتحرک و پر حادثه؛ چنان که گفته اند از پنج سالگی به زبان لاتینی چون زبان اسپانیایى می نوشت و می خواند و حتی هنگامی که نوشتن نمی توانست، اشعار خود را قرائت می کرد تا رفقای بزرگ تر بر کاغذ آورند. لوپه وگا در چهارده سالگی در آکادمی سلطنتی و دبیرستان مذهبی به تحصیل پرداخت و پس از پایان دروس دانشگاه، داوطلبانه وارد ارتش شد. وی طی سال های بعد، پس از وقوع حوادث متعدد، نمایش نامه های خود را بر روی صحنه برد و در تمامی شهرهای مهم اسپانیا با پیروزی همراه گردید. لوپه فلیکس دو وگا هم چنین در سال های پایانی قرن شانزدهم، رمان آرکاریا را منتشر کرد که این رمان منثورْ به عنوان یکی از شاه کارهای وگا دارای قطعه های زیبایى از شعر تغزلی است. به طور کلی آثار ادبی لوپه دو وگا در انواع گوناگونِ نمایشی، داستانی، شعر حماسی و ارشادی، حماسه مسخره آمیز و انواع شعر غنایى است. با این حال تعیین دقیق آثار وگا نیز مشکل است چرا که بخشی از آثار وی بدون نام شاعر و یا با نام مستعار منتشر شده اند. در زمان حیات و پس از مرگ وگا نیز، تعداد فراوانی نمایش نامه به نام او منتشر شده که از ارزش یکسان برخوردار نیستند. با وجود این، شرح حال نویسان، آثار او را حدود یک 1800 نمایش نامه، چند صد شعر و داستان مذهبی ذکر کرده اند. اما سهمی که وگا در تئاتر اسپانیا دارد، از نظر کمیت نیست، در واقع وگا راباید بنیان گذار تئاتر ملی اسپانیا دانست. وگا طرز عرضه کردن نمایش نامه در صحنه را به صورتی قاطع و ثابت تنظیم کرد و با آمیختن نکته های خنده آور و نکات جدی و حتی غم انگیزْ، شکل نمایش نامه را تغییر داد. وی چندین نمونه خاص گروه انسانی پدید آورد که بعضی از آن ها چهره معنوی خود او را نمایان می ساختند. نمایش نامه های وگا، او را هنرمندی کامل و صنعت گری ماهر معرفی می کند که در تئاترْ موضوع و شیوه ای را برمی گزیند که مورد توجه و علاقه توده وسیعی از مردم باشد. در نمایش نامه های وگا، قهرمان اصلی در چهره ای یگانه نمودار نمی شود، بلکه غالبا دو یا سه شخصیت نمایشی، قهرمانان اصلی را نمایان می سازند که گاه از دو طبقه مختلف هستند. لوپه دو وگا بزرگ ترین چهره ادبی اسپانیا و یکی از استادان مسلم تئاتر جهانی است و معاصرانش او را اعجاز طبیعت و سیمرغ قریحه می خواندند. لوپه وگا حتی در زمان حیات، شخصیتی افسانه ای یافته بود و نامش نشانه ای بود از کمال هر چیز، حتی در امور خارج از قلمرو شعر و ادب، چنانکه برای توصیف پارچه یا پرده نقاشی با به کار بردن عبارت "به سبک لوپه د وگا" بر ارزش و قدر آن می افزودند. هم چنین برای بیان مقام ادبی لوپه د وگا، او را مافوق شهرت و ابرمرد خوانده و شاعر آسمان و زمین نامیده اند. نیروی اعجاب انگیز حیاتی وفعال در خلق آثار ادبی در او به حد اعلا وجود داشت و می توانست ناگهان آثار نمایشی یا اشعار غنایى خلق کند. میان آثار تغزّلی و آثار نمایشی وگا ارتباط نزدیک وجود دارد وموضوع بسیاری از کمدی های او از نغمه و اشعار عامیانه گرفته شده که در آثار او به نقطه اوج خصوصیت نمایشی رسیده است. وگا به وسیله همین نغمه های عامیانه توانسته است سرزمین اسپانیا را زنده نگه دارد و مردم اسپانیا نیز توسط وگا خود و ادبیات کشور را باز شناخته اند. لوپه فلیکس دو وگا در سال های پایانی عمر، همسر و فرزندانش را از دست داد و سرانجام در 27 اوت سال 1635میلادی در حال تزلزل روحی و شبه جنون در 63 سالگی درگذشت.
