پس از آن که در قرن پانزدهم و شانزدهم، پرتغالی ها و انگلیسی ها به سواحل نیجریه راه یافتند، آن را به یکی از مهم ترین مراکز تجاری برده تبدیل کردند. در اواخر قرن نوزدهم، استعمار بریتانیا، این کشور را به تصرف خود درآورد و در سال 1914میلادی با الحاق دو تحت الحمایه خود یعنی نیجریه شمالی و جنوبی، مستعمره نیجریه را ایجاد کرد. نیجریه در سال 1954میلادی دارای خودمختاری و عضو جامعه کشورهای مشترک المنافع شد. در سال 1960 میلادی نیز مردم این کشور با شرکت در یک همه پرسی، ایجاد یک حکومت فرمانداری کل فدرال، مستقل از بریتانیا را تأیید کردند و بدین صورت، نیجریه به استقلال رسید. تا اینکه حکومت نیجریه در سال 1963میلادی تبدیل به جمهوری شد. کشور نیجریه با بیش از 923 هزار کیلومتر مربع مساحت در غرب افریقا در کنار خلیج گینه و در همسایگی کشورهای نیجر، بنین و کامرون واقع شده است. جمعیت آن در حدود 112 میلیون نفر است که 43% آن را مسلمانان تشکیل می دهند و بقیه پیرو آیین مسیحیت هستند. پیش بینی شده است که جمعیت این کشور تا سال 2020میلادی از مرز 187 میلیون نفر نیز فراتر رود. پایتخت نیجریه، آبوجا نام دارد و شهرهای مهم آن ایبادان، لاگوس و کانو است. واحد پول این کشور افریقایى، نایرا و زبان رسمی آن انگلیسی است. اکثریت قریب به اتفاق سکنه نیجریه در اول اکتبر 1960 میلادی از نژاد سیاه هستند. نیجریه یک کشور قبیله ای است و بیش از 250 قبیله در نقاط مختلف این کشور، تقریباً به طور مستقل زندگی می کنند. نظام سیاسی نیجریه جمهوری فدرال است ولی از بدو استقلال نیجریه به این طرف، غالباً رژیم های نظامی بر این کشور حکومت کرده اند. نیجریه یکی از کشورهای صادر کننده نفت بوده و به واسطه درآمد حاصل از فروش نفت، از کشورهای بالنسبه ثروت مند افریقا به شمار می آید.
مطالب مرتبط
