ادوارْدْ راس، زبان شناس و خاورشناس انگلیسی در ششم ژوئن 1871میلادی در لندن به دنیا آمد. وی پس از طی دوران تحصیلات خود به فراگیری زبان های شرقی پرداخت و به زبان دانی مشهور تبدیل شد به طوری که به سی زبان و لهجه آشنا بود که فارسی، عربی، ترکی، تبّتی، سانسکریت، اردو، فرانسوی، انگلیسی، آلمانی و ایتالیایى از آن جمله اند.
ادوارد راس در سال های بعد به تدریس زبان و ادبیات فارسی در لندن پرداخت و پس از آن ریاست مدرسه کلکته در هندوستان را بر عهده گرفت. وی هم چنین پس از برعهده گرفتن ریاست دانشکده شرقی و افریقایى، در رونق دادن این مؤسسه علمی و مجذوب کردن مردم به فراگیری زبان های شرقی و متمرکز کردن استادان زبان های مشرق زمین نقش موثری ایفا کرد و زبان و تاریخ و فرهنگ و قوانین مشرق زمین و افریقا را ترویج نمود. ادوارد راس در طول عمر خود مسافرت های متعددی به مشرق زمین انجام داد و ضمن آشنایى با آثار شرق، با استادان بزرگ زبان فارسی و ترکی نیز دیدار کرد. وی قرآن را دقیقاً مطالعه می نمود و به ایرانیان علاقه خاصی داشت به طوری که درباره ایرانیان گفته است: « ایرانی، با استعداد فوق العاده و سریع الانتقال و سریع الادراک است و این سرعت انتقال و تیزفهمی در مراحل اولیه زندگی و ایام جوانی در آن ها آشکار می شود. فعالیت فکری ایرانی طوری است که پیوسته او را به تفکر در مطالب فلسفی، بیشتر از امور پوچ و بیهوده ای که جزو مظاهر زندگی عملی ما به شمار می رود، متمایل می گرداند. هر ایرانی کمابیش شاعر است و قریحه و هوش و استعداد شاعرانه در او موجود است. شاید هیچ زبانی مانند فارسی به آن درجه روان نباشد که از سلک نثر به رشته نظم کشیده شود.»
از راس آثار متعددی بر جای مانده که از جمله آنها که با محوریت اسلام، شرق و یا ایران نگاشته شده، می توان به کتاب اسلام، ایرانیان، هند و ادیبان شرقی و ترجمه هایی از اشعار ترکی و فارسی و کتب تاریخی اشاره نمود. ادوارد دنیسون راس سرانجام در 23 سپتامبر 1940میلادی در 69 سالگی درگذشت.
