بلای بزرگ

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ (سوره صافات آیه 106)
این بلاء و مصیبت بسیار بزرگ بود مصیبت سیدالشهداء در روز عاشورا خیلی عظیم بود سراغ ندارید برای مصیبتی در عالم امکان که آسمانها و زمین عزادار او گردند به طوری که در زیارت می خوانید.
لقد عظمت الرزیه و جلت و عظمت المصیبة بک علینا و علی جمیع اهل الاسلام
نه تنها این مصیبت بر اهل اسلام سنگین بود که مصیبت بر آسمانها سنگین بود و جلت و عظمت مصیبتک فی السماوات علی جمیع اهل السماوات
سئوال: مگر این مصیبت چگونه بود ؟
1- در جنگهای تاریخ بشریت حتی دوران جاهلیت عرب رسم بود اگر به گروهی حمله می کردند و زن و بچه اش همراه بودند دیگر کاری به زن و بچه او نداشتند فقط او را می کشتند و جنگ خاتمه می یافت در صورتی که در کربلا طوری دیگر رفتار شد و کشته شدن امام حسین اول گرفتاری اهل بیت او بود پس  ان هذا لهو البلاء المبین
2- در جنگهای تاریخ بشر حتی دوران جاهلیت عرب وقتی با گروهی جنگ داشتند کاری به آب و غذای او نداشتند با خود او می جنگیدند آب مسأله مورد جنگ نبود موضوع آب را وارد جنگ نمی کردند با خود او می جنگیدند تا کارش تمام بشود .
اول کسی که این بدعت و این کار زشت را انجام داد معاویه بود در جنگ صفین. عمروعاص به او گفت اگر می خواهی بر حسین پیروز شوی آب را ببند معاویه در جواب گفت این کار رسم نیست مخصوصا رسم عرب نیست که کاری به آب داشته باشد . عمروعاص گفت اگر می خواهی پیروز شوی باید کاری به رسم نداشته باشی و آب را ببندی.
آنقدر معاویه را وسوسه کرد تا معاویه مجبور به این کار شد و بستن آب به تحریک آن یهودی زاده و به دست پسر ابوسفیان در جنگ صفین انجام شد و آب را بستند تا یاران علی علیه  السلام نتوانند آب بنوشند اما اینکار بالاخره پایان یافت و آب آزاد شد و همه آب نوشیدند.
اما در کربلا این آب را بستند و آب هم تا آخر آزاد نشد و همگی تشنه جان دادند ان هذا لهو البلاء المبین
3- در جنگهای بشریت و حتی جاهلیت رسم بر این بود وقتی کسی را می کشتند دیگر کاری لباسهای او نداشتند لباسهای شخصی او که زیر زره او بود را متعرض نمی شدند اما در کربلا لباسهای شخصی امام حسین را از تن او خارج کردند و بدن برهنه او را سه روز زیر آفتاب کربلا گذاشتند ان هذا لهو البلاء المبین
4- در جنگهای بشریت و حتی جاهلیت رسم بود که وسایل رئیس و فرمانده جنگها را کاری نداشتند یعنی فرمانده مقداری احترام داشت و وسایل او را غارت نمی کردند.
حتی امیرالمؤمنین علیه السلام وقتی بر عمروبن عبدود غلبه کرد وسایل او خیلی قیمتی بود بالاخره باید یک شجاع وسایل جنگش  پیشرفته تر و محکم تر و آبدیده تر از سربازان دیگر باشد شمشیر او مخصوص و گران قیمت بود زره او مخصوص وسفارش و گران بود کلاهخود او بسیار گران بود سپرش قیمتی بود این شخص وقتی روی زمین افتاد و امام آمدند و کارش را تمام کردند اصحاب عرض کردند وسایل او را بر نمی دارید حضرت به این مضامین فرمودند بزرگ و شجاع قومش هست احترام دارد او را تحقیر نکنیم لذا به وسایل او دست نزدند لذا وقتی خواهر عمرو بر سر جنازه عمر آمد و دید که وسایل و لباس عمرو دست نخورده با اینکه قیمتی و گرانبهاء بوده سئوال کرد کدام جوانمرد برادر مرا کشته که وسایل او را دست نزده ؟ در پاسخ او گفتند علی ابن ابیطالب علیه السلام .  نشست بر سر جنازه عمرو و به برادرش خطاب کرد و گفت اگر غیر از علی جوانمرد کسی دیگر تو را کشته بود تا آخر عمرم برایت میسوختم و اشک می ریختم اما دیگر گریه نمی کنم و اشک نمی ریزم.
اما در کربلا تمام وسایل حسین علیه السلام را غارت کردند و احترامی به این بزرگ قوم نگذاشتند ان هذا لهو البلاء المبین.
5- در تمام جنگها رسم بود وقتی با شخصی یا گروهی می جنگیدند دیگر کاری به اطفال او نداشتند اما در کربلا اطفال امام حسین علیهم السلام از بعد شهادت کتک خوردند تا وقتی می خواستند به مدینه برگردند بیش از یکماه ضرب وشتم و شکنجه از کربلا تا شام ... ان هذا لهو البلاء المبین
6- در همه جنگها رسم بود  اگر با طایفه ای می جنگیدند بدن های کشته شدگان را به خانواده او نشان نمی دادند حتی پیامبر اکرم در مورد عبور صفیه از کنار بدن کشته های جنگ شخص خاطی را توبیخ فرمود که چرا از وسط میدان او را آوردید مگر رحم ندارید.
اما در کربلا برای اینکه بیشتر دل بچه های حسین علیه السلام را بسوزانند عمدا آنها را از میان بدن های پاره پاره عبور دادند ان هذا لهو البلاء المبین
7- در همه جنگهای بشریت و حتی جاهلیت که مردانه و جوانمردانه می جنگیدند  رسم بود اگر کسی را می کشتند و پیروز می شدند دیگر زن و بچه او را به حال خود رها می کردند و میرفتند چون به مقصود خود رسیده بودند اما در کربلا بعد از شهادت سیدالشهداء علیه السلام خانواده او را به اسارت بردند. ان هذا لهو البلاء المبین
8- در همه جنگهای بشریت و حتی جاهلیت بنا به آزار کودکان و اطفال نبود فقط دست پیدا کردن به رقیبان و سپاه مقابل قصدشان بود اما در کربلا کودکان را هم شکنجه روحی دادند  هم شکنجه جسمی. اما شکنجه جسمی: از لحظه شهادت سیدالشهداء شکنجه ها شروع شد خردسالانی که سر به بیابان گذاشته بودند را دنبال می کردند و می زدند و مجروح می کردند و سپس به غارت مختصر جواهرات کودکان می پرداختند گوشها پاره شد صورتها سیلی خورد لباسها آتش گرفت از بس در بیابان کربلا بر روی خارهای بیابان دویدند برای فرار از دست جلادان، پاها مجروج شد. اما شکنجه روحی کودکان: در بین همه ما رسم است که آثار والدین از دست رفته کودکان را از مقابل چشمان آنان دور کنیم لباس یا کفش یا عکس را با کودک داغدیده نشان ندهیم که داغ او تازه می شود و از نظر روحی آسیب می بیند. اما در کربلا برای شکنجه روحی به بزرگ و کوچک از اهل بیت امام حسین چهل منزل سر بریده آقا را بالای نیزه و مقابل هر کجاوه و محمل قرار دادند ببینید چه گذشته است بر زینب و بچه های خردسال حسین علیه السلام . ان هذا لهو البلاء المبین
9- در همه جنگهای بشریت و جاهلیت رسم بود اگر کسی را می کشتند حال با نیزه یا تیر یا بریدن سر، دیگر سر را بالای نیزه نمی زدند اول کسی که در تاریخ اسلام سر را برید و بالای نیزه زد معاویه بود وقتی سر عمروبن حمق خزاعی آن قاری و حافظ قرآن و صحابه رسول اکرم به جرم محبت امیرالمؤمنین علیه  السلام برید آنرا بالای نیزه زد.
اما در کربلا وقتی امام و یارانش را به شهادت رساندند برای نشان دادن دشمنی و کینه بیشتر خود به خاندان امیرالمؤمنین علیه السلام سر فرزند پیامبر و اصحابش را بالای نیزه زدند ان هذا لهو البلاء المبین
10- در همه جنگهای بشریت و حتی جاهلیت رسم بود که اگر کسی را می کشتند دیگر کاری به اعضای بدن او نداشتند یعنی بدن او را قطعه قطعه نمی کردند بدن را رها می کردند تا اقوامش آنرا ببرند و دفن کنند حتی وقتی ابوسفیان رسید کنار بدن حمزه سیدالشهداء ، متوجه نشد که شکافتن بدن حمزه کار همسر خبیثه اوست لذا با تعجب به آن بدن نگاه کرد و خطاب به رسول اکرم کرد آهای محمد ما این کار را نکردیم نکند خودتان این کار را کردید و می خواهید به گردن ما بیندازید . بد می دانستند قطعه قطعه کردن بدن را.
اما در کربلا بدن فرزند پیامبر را قطعه قطعه کردند اول سر را بریدند سپس اشیاء و لوازم جنگی او را غارت کردند بعد اشیاء شخصی را غارت کردند و به بهانه غارت اشیائی مثل انگشتر از قطع کردن انگشت مبارک هم نگذشتند. ان هذا لهو البلاء المبین
الا لعنت الله علی القوم الظالمین