در آخرِ دعای عرفه فرازهایی هست که می تواند در سیری که می خواهیم شروع کنیم به عنوان دستورالعمل مورد استفاده قرار گیرد، و به طرز عجیب و فوق العاده ای می تواند عامل فکر و ذکر و حفظ «وقت» باشد.
قرآن در توصیف وسعت محبّت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به بشریت می فرماید: «لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ»(توبه/128) هان ای مردم! پیامبری از جنس خود شما به سوی تان آمده که از خسارت دیدن و نابودشدن تان ناراحت می شود و در نجات شما حریص است و نسبت به مؤمنین رؤف و رحیم است.
اگر كسی سیاهی ظلمت آخرالزمان را شناخت، منتظر افق نورانی الهی است، و اگر کسی آمد و گفت الحمدالله با وجود اینترنت، شرایط ظهور امام زمان(عجل الله فرجه) فراهم شده است و از این طرفِ دنیا می شود آن طرف را دید، گرفتار حجاب مدرنیته است، او متوجه نیست که اگر بنا شد امام(عجل الله فرجه) فوق این عالَم باشد، زمین زیر پای یارانش می پیچد.
غدیر: حلقه ی اتصال تاریخ معنویِ موحدان این عصر به انبیاء و اولیاء است، چیزی که در سقیفه مورد غفلت قرار گرفت، که باید با امامی معصوم اتصال تاریخ معنوی حفظ شود.
مقام معظم رهبری«حفظه الله تعالی» خیلی عالمانه فرمودند: «مبارزه فلسطینیان با اسرائیل خط اول مقابله اسلام با کفر است» با این تعبیر فلسطین منطقه ای نیست که در آن دو گروه در حال جنگیدن هستند و بقیه هم جدای از آن دو جبهه در حال زندگی کردن باشند. بلکه خط اول مقابله اسلام است با فرهنگی که در تمامیت خود در اوج انحراف و پستی است، تا معلوم شود چشم ها باید به جایی دیگر دوخته شود.
ما به فلسفه از دو جهت نیاز داریم، یکی این که به ما طرح کلی می دهد که علم و فرهنگ و سیاست و این ها در چه رویکردی قرار گیرند و نظر به کجا داشته باشند و بر چه مبنایی با همدیگر پیوستگی پیدا کنند. یکی دیگر این که ما هنوز تعریف بسیاری از علوم را نمی دانیم، نمی دانیم فرق علم فقه با اقتصاد چیست؟ فرق علم کلام با جامعه شناسی چیست؟ از فلسفه لااقل این را بیاموزیم که علم چیست و روش آن چیست؟
قرآن انسان ها را دعوت به تدبر در آياتش مي كند. با تدبّر در آيات قرآن، انسان، از عمق جان، حق بودن آن را تصديق مي كند و به همین جهت خودِ قرآن شرط تشخيص حقانيت خود را تدبّر در آن قرار داده است. آيا تا حال ديده ايد كسي در قرآن تدبّر لازم را كرده باشد و در حقانيت آن ذره اي شك در قلبش باقي بماند؟ و يا كساني بيشتر گرفتار شك نسبت به قرآن هستند كه از دور و بدون تدبّر در آن نظر مي دهند. آن کس که توحید را می شناسد می فهمد که قرآن نمایش توحید است
کربلا؛ امروزِ ما را نیز معنا می کند و لذا می فهمیم امروز هم استکبار می خواهد صدای انقلاب اسلامی را با از بین بردن آن، خاموش کند تا کسی صدای مردم را در میدان التحریر نشنود. این به جهت روح استکباری است که توان شنیدن ندارد. اگر راه حسین«علیه السلام» را بشناسیم اولاً: جایگاه فشارهای استکبار را می فهمیم ثانیاً: امیدوار به پیروزی مسیری می شویم که حسینی باشد.
حضرت امیرالمؤمنین«علیه السلام» می فرمایند: نیاز نیست خود را به آب و آتش بزنید، راهی هست که اگر آن را بشناسید در رختخواب هم که بمیرید، شهید مرده اید و آن راه عبارت است از رجوع به خدا و رسول او و اهل بیت پیامبر«علیهم السلام». وقتی در چنین راهی قرار بگیرید در بعضی موارد سکوت شما بیشتر از سخن شما و توقف شما بیشتر از تحرک شما منشأ اثر خواهد بود و ماوراء تلاش ها زندگی خواهید کرد
