معرفی برخی از ادعیه مهم
معرفی برخی از ادعیه مهم
معرفی برخی از ادعیه مهم تو سط حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری از قبیل دعای علوی مصری، سمات، ذخیره، دعای شیخ و دعای عبرات
۱. دعای علوی مصری
یکى از دعاهای عجیب و مهم، دعاى علوى مصرى است. جریان این دعا چنین بوده که یک نفر از حاکم مصر به مشاهد مشرفه ائمه علیهم السلام در عراق پناه می برد. پانزده شبانه روز دعا و تضرع می کند تا این که امام زمان علیه السلام را بین خواب و بیداری می بیند. حضرت این دعا را به او تعلیم می دهند و پنج شب متوالی این دعا را برایش می خوانند تا این که آن را حفظ می کند و مشکلش برطرف می شود.[۱]
سیر این دعا منطقى است و چینش بسیار عجیبى دارد. در ابتدای دعا جریان فرعون را مطرح مى کند:
رَبِ هَذَا فِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ مَعَ عِنَادِهِ وَ کُفْرِهِ وَ عُتُوِّهِ وَ إِذْعَانِهِ الرُّبُوبِیَّهَ لِنَفْسِهِ وَ عِلْمِکَ بِأَنَّهُ لَا یَتُوبُ وَ لَا یَرْجِعُ وَ لَا یَئُوبُ وَ لَا یُؤْمِنُ وَ لَا یَخْشَعُ اسْتَجَبْتَ لَهُ دُعَاءَهُ وَ أَعْطَیْتَهُ سُؤْلَهُ کَرَماً مِنْکَ وَ جُوداً وَ قِلَّهَ مِقْدَارٍ لِمَا سَأَلَکَ عِنْدَک؛[۲]
اى پروردگار من آن فرعون که صاحب قوّت بود با وجود دشمنى او و کفر او و سرکشى او و ادعای خدائى کردن براى خود و با وجود دانستن تو به اینکه او توبه نمى کند و بر نمى گردد و ایمان نمى آورد [و بازگشت نمى کند] و فروتنى نمى کند، دعاى او را اجابت نمودى و مطلب او را به او بخشیدى از روى کرم از جانب خود و بخشش خود و از جهت کمى مرتبه آنچه سؤال کرده بود از تو در نزد تو.
بعد، انبیا را یکى یکى ذکر می کند. وقتی انسان حال ندارد، اگر نیمی از این دعا را بخواند و نیمی را وقت دیگر، اشکالی ندارد؛ چون طولانی است. اگر انسان بتواند تمام دعا را بخواند، خوب است؛ مخصوصا براى بعضی امور؛ مثلا کسى که از حالات بد نفس، عاجز شده این دعا را بخواند. خلاصه با یک نیت مشخص و برای رفع مشکلش این دعا را بخواند.
در ادامه دعا این گونه آمده است:
إِلَهِی وَ إِنِّی أَنَا أَدْعُوکَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ صَفْوَتُکَ أَبُونَا آدَمُ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ هُوَ مُسِیءٌ ظَالِمٌ حِینَ أَصَابَ الْخَطِیئَهَ فَغَفَرْتَ لَهُ خَطِیئَتَهُ وَ تُبْتَ عَلَیْهِ وَ اسْتَجَبْتَ لَهُ دَعْوَتَهُ وَ کُنْتَ مِنْهُ قَرِیباً یَا قَرِیبُ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی وَ تَرْضَى عَنِّی فَإِنْ لَمْ تَرْضَ عَنِّی فَاعْفُ عَنِّی فَإِنِّی مُسِیءٌ ظَالِمٌ خَاطِئٌ عَاصٍ وَ قَدْ یَعْفُو السَّیِّدُ عَنْ عَبْدِهِ وَ لَیْسَ بِرَاضٍ عَنْهُ وَ أَنْ تُرْضِیَ عَنِّی خَلْقَکَ وَ تُمِیطَ عَنِّی حَقَّکَ؛
اى خداوند من و بدرستى که من مى خوانم ترا و سؤال مى کنم ترا به حق نامت که خوانده است ترا به آن نام برگزیده تو که پدر ما آدم است که بر او درود باد و حال آنکه گناه کار و ستمکننده بود بر خود در هنگامى که رسیده بود به گناه پس آمرزیدى تو براى او گناه او را و قبول کردى تو توبه او را و برآوردى تو براى او حاجت او را و بودى تو به او نزدیک اى نزدیک به همه کس آنکه رحمت فرستى بر محمّد و بر آل محمّد و آنکه بیامرزى براى من گناه مرا و خشنود گردى از من پس اگر خشنود نگردى از من پس درگذر از گناه من پس بدرستى که من بدکننده ام و ستم نماینده و گناهکار و نافرمان بردارم و به تحقیق که در مى گذرد آقا از بنده خود و حال آنکه نیست خشنود از او و آنکه خشنود گردانى از من آفریدگان خود را و ساقط کنى از من حقّ خود را.
این دعاى خوبى است. یکی از دعاهایى است که مى توان گفت احتیاج به سند ندارد، و انسان به صورت تجربى احساس مى کند که حقیقتی دارد.
اگر انسان این گونه دعا کند و یکى یکى انبیاء را ذکر نماید؛ بعد یکى یکى معاصی خود را نام ببرد و توبه و استغفار کند و بر محمد و آل محمد علیهم السلام صلوات بفرستد، در باز مى شود.
۲. دعای ذخیره
دعایی است به نام ذخیره که درباره این دعا روایت شده است:
لِکُلِّ أَهْلِ بَیْتٍ ذَخِیرَهٌ وَ ذَخِیرَتُنَا هَذَا الدُّعَاءُ؛[۳]
برای هر اهل بیتی ذخیره ای است، و ذخیره ما این دعاست.
این دعا چینش عجیبی دارد. گاهى با یکى از این ادعیه که از اهل بیت علیهم السلام نقل شده، عنایاتى خاص به انسان مى شود.
۳. دعای سمات
یکی از ادعیه عجیب، دعای سمات[۴] است که برای عصرهای جمعه سفارش شده است. در روایت آمده است: این دعا را به برخی افراد نااهل از جمله کودکان و منافقان ندهید.[۵]
۴. دعای عبرات
دعایی است به نام دعای عبرات[۶] که در مهج الدعوات، بحارالانوار و نجم الثاقب نقل کرده اند.[۷]
بعضى اوقات که انسان از دست خودش خسته مى شود و مى خواهد با خدا حرف بزند، مناسب است این دعا را بخواند.
۵. دعای شیخ
دعایی است به نام شیخ که محتوایش ضعف و ناله و گریه است. ابتدای دعا این گونه است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ إِنَّ نَضْرَهَ شَبَابِی قَدْ مَضَتْ وَ زَهْرَتَهُ قَدِ انْقَضَتْ وَ مَنَافِعَهُ وَ مَحَاسِنَهُ قَدْ تَوَلَّتْ وَ أَرَى النَّقْصَ فِی قُوَایَ بَادِیاً وَ بَدَنِی مُخْتَلِفاً وَاهِیاً وَ حِرْصِی مُتَزَایِداً نَامِیاً وَ قَلْبِی عَمَّا یَعْنِیهِ سَاهِیاً لَاهِیا … [۸]
—————————————————————
پی نوشت:
[۱]. مهج الدعوات، ص۲۸۰.
[۲]. همان، ص۲۸۱.
[۳]. رُوِیَ عَنْهُمْ علیهم السلام: أَنَّهُ لِکُلِّ أَهْلِ بَیْتٍ ذَخِیرَهٌ وَ ذَخِیرَتُنَا هَذَا الدُّعَاءُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا مَنْ هُوَ هُوَ وَ لَیْسَ شَیْءٌ کَهُوَ إِلَّا هُوَ یَا مَنْ لَا یَعْلَمُ مَا هُوَ إِلَّا هُوَ یَا مَنْ لَا یُعْجِزُهُ شَیْءٌ وَ لَا یَعْتَاضُ عَلَیْهِ شَیْءٌ وَ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُدَبِّرُ کُلِّ شَیْءٍ وَ مَنْ فِی قَبْضَتِهِ کُلُّ شَیْءٍ الْقَاهِرُ لِکُلِّ شَیْءٍ وَ الْقَادِرُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَمَعَ الْجَبَابِرَهَ بِبَأْسِهِ وَ اسْتَعْبَدَ الْخَلْقَ بِسُلْطَانِهِ أَنْتَ الَّذِی خَشَعَ لَکَ کُلُّ نَاصِیَهٍ وَ أَذْعَنَتْ لِرُبُوبِیَّتِکَ کُلُّ نَفْسٍ دَانِیَهٍ وَ قَاصِیَهٍ تَعْلَمُ السِّرَّ وَ النَّجْوَى وَ مَا هُوَ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ أَخْفَى یَا مَنْ یَعْلَمُ لَحَظَاتِ الْجُفُونِ وَ مَا تُخْفِیهِ الْقُلُوبُ مِنْ غَامِضِ الْمَکْنُونِ یَا مَنْ یَعْلَمُ مَا کَانَ وَ مَا یَکُونُ یَا مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ یَا مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَ هُوَ یُجِیرُ وَ لا یُجارُ عَلَیْهِ أَجِرْنَا بِلُطْفِکَ مِمَّا نَتَّقِی وَ بَلِّغْنَا بِقُدْرَتِکَ مَا نَرْتَجِی یَا مَنْ لَا یَخْفَى عَلَیْهِ الدَّقِیقُ الْخَفِیُّ وَ لَا الْجَلِیلُ الْجَلِیُّ یَا مَوْلَایَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلَّا مِنْکَ وَ خَابَتِ الْآمَالُ إِلَّا فِیکَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مَنْ حَقُّهُ وَاجِبٌ عَلَیْکَ مِمَّنْ جَعَلْتَ لَهُمُ الْحَقَّ عِنْدَکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِیَ لِی حَاجَتِی وَ أَنْ تُبَلِّغَنِی أُمْنِیَّتِی وَ تُنْجِزَ لِی أَمَلِی فَإِنَّنِی أَسْأَلُکَ وَ أَعْلَمُ أَنَّکَ الرَّبُّ الْعَظِیمُ الَّذِی لَا یُعْجِزُکَ شَیْءٌ إِذَا أَرَدْتَهُ اللَّهُمَّ إِنِّی أُصْبِحُ وَ أُمْسِی فِی ذِمَامِکَ وَ جِوَارِکَ فَأَجِرْنِی اللَّهُمَّ وَ أَهْلِی وَ وُلْدِی مِمَّنْ خَلَقْتَ وَ مَا خَلَقْتَ یَا عَظِیمُ إِنَّا جَعَلْنا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا الْآیَهَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الم اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ اللَّهُمَّ فَبِهِمَا وَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ مِنْهُمَا اجْعَلْنَا فِی حِرْزٍ وَ جُنَّهٍ مِنْ کُلِّ مَا نَتَّقِیهِ وَ مِنْ شَرِّ السُّلْطَانِ وَ شَرِّ الشَّیْطَانِ وَ شَرِّ کُلِّ وَحْشٍ وَ دَبِیبٍ وَ هَوَامَّ وَ طَوَارِقِ اللَّیْلِ وَ خَوَارِجِ النَّهَارِ وَ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ مَخُوفٍ لَا أَعْلَمُهُ فَأَتَّقِیهِ وَ لَا آمَنُ أَنْ یَحِلَّ بِی فَأَجْتَوِیهِ اللَّهُمَّ إِنَّ عَقِیدَتِی تَوْحِیدُکَ وَ هِمَّتِی تَأْمِیلُکَ وَ مُعَوَّلِی عَلَى إِنْعَامِکَ فَلَا تَحْرِمْنِی مَا أَرْتَجِیهِ بِلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ یَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ اکْفِنِی مَخَاوِفِی وَ أَنِلْنِی مَطَالِبِی وَ مَنْ ظَلَمَنِی أَوْ خِفْتُهُ مِنْ سُلْطَانٍ أَوْ شَیْطَانٍ أَوْ کُلِّ إِنْسَانٍ فَقَدْ جَعَلْتُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ عَلَى قَلْبِهِ کهیعص حم عسق شَاهَتِ الْوُجُوهُ فَغُلِبُوا هُنالِکَ فَهُمْ لا یُبْصِرُونَ صَهْ صَهْ سَبْعاً کَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَ الْآیَهَ فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللَّهُ الْآیَهَ ثُمَّ حَسْبَلَ وَ حَوْلَقَ. (البلد الأمین، ص۳۴۰)
[۴]. مفاتیح الجنان.
[۵]. لَا تَبْذُلُوهُ لِلنِّسَاءِ السُّفَهَاءِ وَ الصِّبْیَانِ وَ الظَّالِمِینَ وَ الْمُنَافِقِین. (بحار الأنوار، ج۸۷، ص۱۰۲)
[۶]. عَظِیمٌ مَرْوِیٌّ عَنِ الْقَائِمِ علیه السلام یُدْعَى بِهِ فِی الْمُهِمَّاتِ الْعِظَامِ وَ یُسَمَّى دُعَاءَ الْعَبَرَاتِ وَ هُوَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ وَ یَا کَاشِفَ الزَّفَرَاتِ [الْکُرُبَاتِ] أَنْتَ الَّذِی تَقْشَعُ سَحَابَ [سَحَائِبَ] الْمِحَنِ وَ قَدْ أَمْسَتْ ثِقَالًا وَ تَجْلُو ضِبَابَ الْفِتَنِ وَ قَدْ سَحَبَتْ أَذْیَالًا وَ تَجْعَلُ زَرْعَهَا هَشِیماً وَ بُنْیَانَهَا هَدِیماً وَ عِظَامَهَا رَمِیماً وَ تَرُدُّ الْمَغْلُوبَ غَالِباً وَ الْمَطْلُوبَ طَالِباً وَ الْمَقْهُورَ قَاهِراً وَ الْمَقْدُورَ عَلَیْهِ قَادِرا … (البلد الأمین، ص۳۳۳)
[۷]. مهج الدعوات، ص ۳۳۹؛ بحار الانوار، ج۹۲، ص ۳۷۸؛ نجم الثاقب، ج۲، ص ۵۴۷.
[۸]. البلد الأمین، ص۴۲۸.
-------------------
منبع : بنیاد هاد
افزودن دیدگاه جدید