قدم هشتم اهتمام به سحرهای ماه مبارک (فرصت حضور 16)
| پیوست | اندازه |
|---|---|
| فرصت حضور 16 : قدم هشتم اهتمام به سحرهای ماه مبارک | 15.53 مگابایت |
قدم هشتم اهتمام به سحرهای ماه مبارک (فرصت حضور 16)
فرصت حضور 16 : قدم هشتم اهتمام به سحرهای ماه مبارک - آماده شدن برای ورود به دهه آخر - استمداد از امیرالمومنین (علیه السلام) برای توفیق در این ایام
خلاصه مطالب برنامه شانزدهم :
- (قدم هشتم) اهتمام به سحرهای ماه مبارک
- آماده شدن برای ورود به دهه آخر
- استمداد از امیرالمومنین(علیه السلام) برای توفیق در این ایام
- از این شب به بعد، دهه آخر ماه مبارک آغاز می‌شود و درخواست‌ها رنگ و بوی ولایی بیشتری می‌گیرد. گویی روزه‌داران حقیقی به برکت حفظ مراقبات قبلی، در دهه آخر ماه رمضان تحت عنایات خاص مقام ولایت قرار می‌گیرند و در مدارج خاص، میهمانان خاص سفره ولایتند.
- سالک باید با بهره‌مندی از اوقات سپری شده از ماه مبارک، با شروع لیالی قدر، از آثار آنها بهره‌مند شود.
- در دهه آخر دیگر چند مقام نیست؛ بلکه تنها سیر در مقام «ولایت» است؛ آن هم با حالت «اخبات».
- لذا در دعای روز هجدهم می‌خوانیم: «اللَّهُمَّ نَبِّهْنِی(بیدارم نما) فِیهِ لِبَرَکَاتِ أَسْحَارِهِ وَ نَوِّرْ قَلْبِی بِضِیَاءِ أَنْوَارِهِ وَ خُذْ بِکُلِّ أَعْضَائِی إِلَى اتِّبَاعِ آثَارِهِ یَا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعَارِفِین.»
- یادمان باشد که فاعل در جود و سخاوت تام است و اکنون هرکس به میزان ظرفیتش از آبشار بهشت رمضان الهی بهره‌مند است.
- پس فرصت را غنیمت شمریم که معلوم نیست فرصت رمضان‌های بعد برای ما فراهم شود:
خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز
پیش از آنى که شود کاسه سر خاک انداز
- عمده دستور در این ایام «استغفار» است؛ استغفار از هر چه که ما را از خداوند باز می‌دارد. در یک کلام: استغفار از «اَنانیّت».
- از امشب که اولین شب قدر است، باید خیز بلندی در حقیقت معنای «ولایت» برداریم. همه ما در این شب‌ها باید از امیرالمؤمنین(علیه السلام) بخواهیم که باب ولایت را به روی ما باز کنند.
- اکنون که ایام شهادت مولی الموحدین(علیه السلام) و ایام حزن اهل بیت(علیهم السلام) نیز هست، گریه در فراق، حلاوت خاصی به استغفارات می‌دهد. شاید خداوند به برکت امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) و عزاداری بر حضرتش، گوشه چشمی به ما بنماید:
غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند
پاک شو اوّل و پس دیده بر آن پاک انداز
- مضمون وصیت امام علی(علیه السلام) در آخرین ساعات حیات مبارکشان به اصبغ بن نباته، اهتمام به معرفت هرچه بیشتر به مقام ولایت است؛ که خیانت به ولایت و ناشکری آن برابر است با عاقّ این مقام شدن و درنتیجه شقاوت و هلاکت ابدی.
- تدبر در قرآن در این ایام باید به اوج رسیده و محاسبة النفس بر محور ولایت باشد. یعنی خود را دائما در محضر امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ببینیم.
- اگر اعمالمان ما را نزد حضرت شرمنده نمی‌کنند بدانیم اذن ورود گرفته‌ایم؛ و الا یک تجدید نظر اساسی باید بکنیم.
- اولین درخواستمان باید مغفرت کامل و سپس عافیت باشد.
افزودن دیدگاه جدید