شرح دعای روز هفتم ماه رمضان از آیت الله مکارم شیرازی

شرح دعای روز هفتم ماه رمضان از آیت الله مکارم شیرازی

شرح دعای روز هفتم ماه رمضان از آیت الله مکارم شیرازی | دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان/ قیام و صیام واقعی در گرو کسب توفیقات الهی/ ماه رمضان؛ فرصت طلایی برای خودسازی و دوری از گناهان/ حقیقت «ذکر»/ بهترین راه استمرار و دوام ذکر/ نسبت هدایت و کسب توفیق الهی‌

بیشتر بخوانید:
دعاهای تصویری روزانه ماه مبارک رمضان
ویژه نامه پیام ادعیه روزانه ماه مبارک رمضان
شرح دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان توسط مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی(ره) + صوت

شرح دعای روز هفتم ماه رمضان از آیت الله مکارم شیرازی

دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان

 «اللهُمَّ اعِنّى فیهِ عَلى صِیامِهِ وَقِیامِهِ، وَجَنِّبْنى فیهِ مِنْ هَفَواتِهِ وَ اثامِهِ، وَارْزُقْنى فیهِ ذِکْرَکَ بِدَوامِهِ، بِتَوْفیقِکَ یا هادِىَ الْمُضِلّینَ؛ خدایا در این ماه مرا بر روزه و شب زنده دارى یارى کن ، و از لغزش ها و گناهان دور بدار، و دوام یاد و ذکرت را روزیم کن، به توفیقت اى هدایت کننده گمراهان».[کلیات مفاتیح نوین؛ ص813]

تبیین آثار کسب توفیق الهی در مناسک دینی وبازشناسی نقش ماه رمضان در خودسازی و تبیین مفهوم «ذکر» و راهکارهای استمرار آن و بیان نسبت هدایت با توفیقات الهی، از جمله مهم ترین نکات اصلی دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان را در بر می گیرد.

قیام و صیام واقعی در گرو کسب توفیقات الهی

بی تردید انجام واجبات الهى؛ مانند نماز و روزه جز با توفیق الهى به طور کامل انجام نمى گیرد.[پیام امام امیر المومنین علیه السلام؛ ج 7؛ ص296]

حال اگر بینش انسان در مورد ایمان و اطاعت خدا چنین باشد نه تنها خود را«طلبکار» نمى داند، بلکه همیشه «مدیون» خدا و پیامبر(صلی الله علیه و آله) و غرق احسان او مى شمرد.[تفسیر نمونه؛ ج 22؛ ص218] لذا عبادات را عاشقانه انجام مى دهد، و در راه اطاعت او نه با پا که با سر مى دود؛[تفسیر نمونه؛ ج 22؛ ص218] چرا که هدایت او لطف است، و دعوت پیامبرش(صلی الله علیه و آله) لطفى دیگر، و توفیق اطاعت و فرمانبردارى لطفى مضاعف، و پاداش لطفى است ما فوق لطف![تفسیر نمونه؛ ج 22؛ ص218]

لذا در صورت عدم نشاط در عبادت باید به خود بنگریم شاید مرتکب گناهانى شده ایم و روح و جانمان را آلوده به معاصى و محرّماتى کرده ایم و با آب توبه آن را شستشو نداده ایم، و بدین جهت خداوند از ما سلب توفیق کرده است.[داستان یاران: مجموعه بحث هاى تفسیرى حضرت آیت الله العظمى مکارم شیرازى (مدظله)؛ ص46]

ماه رمضان؛ فرصت طلایی برای خودسازی و دوری از گناهان

ماه رمضان و برنامه تربیتى روزه به گونه ای است که جسم و جان آدمى را از آلودگى گناه شستشو دهد.[برگزیده تفسیر نمونه؛ ج 1؛ ص164] در واقع روزه ماه رمضان سپرى است در برابر گناه و کیفرهاى الهى.[برگزیده تفسیر نمونه؛ ج 1؛ ص513]

ز این رو قرآن کریم پس از تشریع روزه ماه مبارک رمضان مى گوید: «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»؛ تا شاید شما تقوا پیشه کنید»[سوره بقره، آیه 179]؛ به این ترتیب فلسفه آن را پرهیز از گناه ذکر مى کند که در پرتو این ریاضت مخصوص اسلامى، تسلّط بر نفس و هوس هاى سرکش حاصل مى گردد.[پاسخ به پرسشهاى مذهبى؛ ص268]

حقیقت «ذکر»

«ذکر خدا» تنها این نیست که نام خدا را بر زبان بیاوریم و مکرّر تسبیح و تحمید و تهلیل و تکبیر گوئیم؛ بلکه منظور آن است که با تمام قلب، متوجّه او و عظمتش باشیم، و او را همه جا حاضر و ناظر بدانیم. بى شک چنین ذکرى سرچشمه حرکت به سوى نیکی ها و خوبی ها است.[اخلاق در قرآن؛ ج 1؛ ص360]

 تحقق این مهم، عامل مؤثرى براى جلب توجه الهى به خود است و ما را از خطرات و لغزشگاه ها مصون می دارد.[اخلاق اسلامى در نهج البلاغه (خطبه متقین)؛ ج 2؛ ص241] و مى تواند میان انسان و گناه و رذائل اخلاقى سدّ محکمى ایجاد کند.[اخلاق در قرآن؛ ج 1؛ ص360]

بهترین راه استمرار و دوام ذکر

بی تردید ذکرى نافع است که مداومت بر آن باشد،[اخلاق اسلامى در نهج البلاغه (خطبه متقین)؛ ج 2؛ ص241] و این مهم حاصل نمی شود مگر با انس و محبت، و این مهم نیز به دست نمى آید، مگر با مداوت بر سختى ها.[اخلاق اسلامى در نهج البلاغه (خطبه متقین)؛ ج 2؛ ص 242] اینگونه است که استمرار و دوام ذکر الهی؛ دل را بیدار مى کند، روح را صفا مى بخشد و چشم بصیرت را بینا مى سازد و در پرتوى آن، انسان، حق را حق مى بیند و باطل را باطل و قادر به تشخیص دوست و دشمن سعادت خود مى شود.[اخلاق در قرآن؛ ج 2؛ ص346]

سخن آخر: (نسبت هدایت و کسب توفیق الهی)

رهایى از لغزش ها و دام هاى شیطانى، بدون توفیق و هدایت الهى ممکن نیست، چرا که دام شیطان بسیار سخت است، مگر یار شود لطف خدا، لذا «آن کس را که خدا هدایت کند و توفیق را رفیق راهش سازد، هدایت یافته واقعى او است؛ مَنْ یَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِی».[سورۀ اعراف؛ آیۀ178]،[تفسیر نمونه؛ ج 7؛ ص17]

از این جهت در فراز پایانی دعا هدایت را به خدا نسبت مى دهیم، چرا که اگر توفیق و امداد الهى نباشد کسى با نیروى خود نمى تواند به سر منزل مقصود برسد، ولى ضلالت به انسان ها بر می گردد چرا که اثر اعمال خودشان بوده است.[پیام قرآن؛ ج 3؛ ص329]

مطالب مرتبط و پیشنهادی :
ماه مبارک رمضان - ویژه نامه ضیافت الله
ویژه نامه احکام روزه و روزه داری
مجموعه استیکر ماه رمضان (ایام و مناسبتها)
ویژه نامه نشانی از آسمان - ویژه ماه مبارک رمضان
ویژه ماه مبارک رمضان - ویژه نامه چندرسانه ای ماه ترین ماه