چرا نباید به کودک عسل بدهید

چرا نباید به کودک عسل بدهید

اکنون، فرزند کوچک شما حدود پنج ماهه شده؛ او شروع به دندان در آوردن کرده است. این وضعیت موجب عصبانیت نوزاد شده و او در هنگام خوردن هر ماده غذایی شروع به گریه کردن میکند. افراد مسن خانواده راهحل سادهای را به شما پیشنهاد میکنند؛ آنها میگویند: "چند قطره عسل به کودک خود بدهید." اما آیا اضافه کردن عسل به برنامه روزانه نوزادان، ایده امنی است؟ درست است که عسل یک منبع غنی از قند طبیعی است که از مزایای سلامتی فراوانی را به بدن همه افراد ارائه میدهد؛ همه دوست دارند تا این ماده غذایی شگفتانگیز را در رژیم غذایی خود داشته باشند؛ اما آیا قرار دادن عسل در رژیم غذایی نوزادان نیز توصیه میشود؟ در ادامه این مقاله، ما به شما خواهیم گفت که چرا قرار دادن عسل در برنامه غذایی نوزادان زیر یک سال توصیه نمیشود و چرا افزودن این ماده مغذی به رژیم غذایی نوزادان میتواند مرگبار باشد.

چرا نباید عسل را به برنامه غذایی نوزادان اضافه کرد؟

به یاد داشته باشید که عسل، یک ماده غذایی است که برای سلامتی همه انسانها مفید میباشد، اما ممکن است اثرات مشابهی را بدن کودکان ایجاد نکند. در ادامه این مقاله، دلایل عدم استفاده از عسل در برنامه غذایی نوزادان بیان شده است که مهمترین این موارد عبارت است از:

• وجود کلوستریدیوم بوتولینوم در عسل:

• عسل طبیعی، حاوی نوعی باکتری به نام کلوستریدیوم بوتولینوم است. این نوع باکتری معمولاً در طبیعت یافت میشود (مثل در خاک). همچنین، باکتری کلوستریدیوم بوتولینوم در هوا پخش شده و روی اشیاء مختلف موجود در محیط قرار میگیرد. این نوع باکتری، ساختار تولید مثل قوی دارد که شرایط محیطی را برای گسترش سایر باکتریها فراهم میکند. از آنجایی که عسل از طبیعت مشتق میشود، حتماً شامل باکتری کلوستریدیوم بوتولینوم خواهد بود. جالب است بدانید که گرم کردن، جوشاندن و حتی پاستوریزه کردن عسل، هیچ تأثیری در روند نابودی این نوع باکتری ندارد؛ بنابراین، زمانی که نوزادی عسل یا هر ماده غذایی آلوده را در وعدههای روزانه خود مصرف کند، باکتری کلوستریدیوم بوتولینوم به سادگی وارد سیستم گوارش او میشود. حضور این نوع باکتری در بدن کودکان بالای 12 ماه، هیچ خطری را به دنبال نخواهد داشت، زیرا بدن این نوزادان برای پیشگیری از آسیبهای باکتری کلوستریدیوم بوتولینوم آماده شده است؛ اما در مورد نوزادانی که کمتر از 12 ماه سن دارند، سیستم ایمنی به درستی عمل نکرده و عفونت ناشی از باکتری کلوستریدیوم بوتولینوم به بدن آنها آسیب میرساند؛ این عفونت با عنوان "بوتولیسم نوزادان" شناخته میشود.

برای اطلاع از چرا نباید اصلا به کودک مسموم لبنیات بدهید این مطلب را بخوانید

بوتولیسم نوزادان چیست؟

بوتولیسم نوزادان، بیماری است که بیشتر در بدن کودکان کمتر از شش ماه دیده میشود، اما ممکن است در نوزادان 6 تا 12 ماه نیز رخ دهد. در واقع، بدن این نوزادان توانایی مبارزه علیه باکتریهای خارجی را که وارد روده آنها شده است، ندارند. همچنین، کبد این کودکان به اندازه کافی صفرا تولید نمیکند که به مبارزه با باکتری کلوستریدیوم بوتولینوم بپردازد.

• عسل، چالشهایی را برای روده های در حال رشد کودک ایجاد میکند:

• هنگامی که کودکی عسل مصرف میکند، اسپورهای بوتولینوم به روده کوچک او وارد میشوند. از آنجایی که این اسپورها تحرک ندارند، به سرعت به یک کلونی کلوستریدیوم بوتولینوم تبدیل میشوند. این کلنی باکتریایی سمی به نام " بوتولینوم" را منتشر میکند (این سم در تجارت، با عنوان بوتاکس شناخته میشود که در ساخت لوازم آرایشی مورد استفاده قرار میگیرد). این سم، سیستم عصبی نوزادان را با حمله به نورونها و جلوگیری از ارسال هر گونه پیام در بدن، دچار اختلال میکند. در واقع، کاهش ضربان قلب نوزاد منجر به کاهش عملکرد عضلات او شده و در موارد شدیدتر، فلج شدن کودک را به دنبال خواهد داشت.

به خاطر این عواقب جدی است که پزشکان متخصص اطفال، قرار دادن عسل را در برنامه غذایی نوزادانی که کمتر از 12 ماه سن دارند، توصیه نمیکنند. با این حال، یادتان باشد که پس از 12 ماهگی، بدن کودک به اندازه کافی صفرا تولید کرده و رودههای او آماده مقابله با باکتری کلوستریدیوم بوتولینوم خواهد شد؛ بنابراین، میتوان ادعا کرد که بوتولیسم نوزادان، یک دلیل محکم برای جلوگیری از قرار دادن عسل در برنامه غذایی نوزادان در چند ماه اول بعد از تولد است؛ اما اگر نوزادی به طور ناگهانی عسل بخورد، چه باید کرد؟

اگر نوزادی به طور ناگهانی عسل بخورد، چه اتفاقی میافتد؟

با همه این توصیفات، اگر فرزند کوچک شما به طور ناگهانی عسل خورد، این روند را دنبال کنید:

1-هراس نداشته باشید: به خاطر بسپارید که وحشت کردن شما در چنین شرایطی، هیچ کمکی به نوزاد نخواهد کرد؛ بنابراین، نگران نباشید! بوتولیسم به سرعت بر بدن فرزند شما تأثیر نخواهد گذاشت.

2-کودک خود را نزد دکتر متخصص اطفال ببرید: بهترین راهحل در چنین وضعیتی، مشورت با پزشک متخصص اطفال در مورد وضعیت بدن نوزاد است. پس کودک خود را به بیمارستان یا مطب پزشک متخصص اطفال برسانید و همه جزئیات را در مورد شرایط فیزیکی نوزاد با او به اشتراک بگذارید؛ مواردی مانند مقدار عسل مصرفی نوزاد و زمان مصرف آن. دکتر، با آرامش، وضعیت بدنی کودک را تجزیه و تحلیل کرده و اقدامات مناسب را برای حفظ سلامتی او به شما پیشنهاد خواهد نمود.

3-تا یک ماه بعد از این اتفاق، مراقب فرزند خود باشید: هنگامی که از مطب پزشک متخصص اطفال به خانه بازگشتید، نوزاد خود را برای مدت یک ماه تحت مراقبت شدید قرار دهید. بعد از 30 روز، دوباره او را نزد دکتر معالج ببرید تا شرایط بدن کودک به طور کامل مورد بررسی قرار گیرد؛ دکتر نوزاد شما نیز به احتمال زیاد این روند درمانی را توصیه خواهد کرد. لازم است بدانید که علائم بوتولیسم میتواند تا 30 روز پس از مصرف عسل در بدن نوزادان ظاهر شود؛ بنابراین، میتوان ادعا کرد که مراقبت یک ماهه از نوزاد، بهترین راه ممکن برای حفظ سلامتی او است.

4-اگر وضعیت نامناسبی را در روند سلامتی فرزند خود مشاهده کردید، به دکتر متخصص اطفال مراجعه کنید: در چنین شرایطی، سعی کنید تا احساسات مادرانه خود را کنترل نمایید! اگر وضعیت نامناسبی را در روند سلامتی فرزند خود مشاهده کردید، او را دوباره نزد دکتر متخصص اطفال ببرید.

5-روند تغذیه فرزند خود را با شیر مادر ادامه دهید: در صورت روبرو شدن با چنین شرایطی، روند تغذیه فرزند خود را با شیر مادر ادامه دهید. جالب است بدانید که تغذیه نوزاد با شیر مادر به بدن او کمک میکند تا باکتریهای رودهای را تحریک کرده و باعث رشد آنها شود. در نظر داشته باشید که اینها، همان باکتریهایی هستند که باعث جلوگیری از تولید سم ناشی از باکتری کلوستریدیوم بوتولینوم در بدن انسان میشوند.

برای اطلاع از فواید میوه انار این مطلب کنترل تب کودکان با آب انار را بخوانید

اگر بعد از گذشت 30 روز، هیچ نشانه ای از بوتولیسم در بدن فرزندتان وجود نداشت، بدانید که او به طور کامل درمان شده است؛ اما دکتر متخصص اطفال در این مورد تصمیم نهایی را میگیرد. با همه این توصیفات، عسل بعنوان یکی از مواد تشکیل دهنده بسیاری از مواد غذایی آماده مورد استفاده قرار میگیرد.

عسل در شکلهای مختلف:

لازم است بدانید که عسل، در مقادیر کم، در بسیاری از مواد غذایی روزانه یافت میشود؛ به این معنی که شما میتوانید طعم عسل را در نان، ماست و حتی کراکرها احساس کنید. درست است که نان و کراکرها فرآیند پخت کاملی را طی میکنند و ماست تحت فرایند پاستوریزه شدن قرار میگیرد (ممکن است به نظر برسد که این اقلام خوراکی برای تغذیه نوزادان کاملاً مناسب هستند)، اما واقعیت این است که مصرف هیچ مقداری از عسل برای هیچ کودکی امن نیست.

عسل - آب، مخلوطی از آب گرم و عسل است که قرار دادن آن هم در برنامه غذایی نوزادان، ایده امنی نیست، زیرا اسپورهای باکتریایی کلوستریدیوم بوتولینوم میتوانند در این نوشیدنی هم باقی بمانند. درست است که دماهای بالا، باکتریهای بوتولینوم را از بین میبرد، اما نمیتواند با اسپورهای باکتریایی کلوستریدیوم بوتولینوم در حال رشد هستند، مقابله کند. بر این اساس، میتوان ادعا کرد که حتی پخت عسل در دمای بالا نیز امنیت آن را برای نوزادان تضمین نمیکند.

بر اساس این توضیحات، شما میتوانید مواد تشکیل دهنده هر ماده غذایی را بررسی کرده؛ از محصولاتی که حاوی عسل هستند، در برنامه روزانه فرزند خود استفاده نکنید؛ اما در مورد استفاده از پستانکهای عسل چطور؟

آیا استفاده از پستانکهای عسل برای نوزادان مناسب است؟

از دهه های گذشته تا کنون، پدر و مادرهای از پستانک عسل برای آرام کردن نوزادان خود استفاده میکنند؛ اما واقعیت این است که استفاده از پستانک عسل ایده مناسبی نیست؛ به این معنی که هر مقدار عسل برای یک کودک زیر 12 ماه ناامن است، حتی اگر از سوراخ کوچک نوک پستانک وارد بدن او شود. در واقع، میتوان ادعا کرد که اگر شما برای آرام کردن نوزاد خود از این روش استفاده کنید، خطر ابتلا به عفونتهای مختلف را در بدن او بیش از حد بالا میبرید.

این توضیحات، بدان معنا نیست که شما هیچ وقت نمیتوانید عسل را به برنامه غذایی فرزند خود اضافه کنید. در نهایت، زمانی میرسد که شما میتوانید عسل را بدون هر گونه نگرانی در مورد بوتولیسم، به رژیم غذایی فرزند خود اضافه کنید.

چه زمانی نوزادان میتوانند عسل را در برنامه غذایی خود داشته باشند؟

هنگامی که کودکی یک سال اول زندگی خود را کامل کرد، میتواند عسل را در برنامه روزانه خود داشته باشد. از آنجایی که در این سن، مقدار قابل توجهی از تغذیه کودک با مواد غذایی جامد صورت میگیرد، سیستم گوارش او قویتر از چند ماه پیش شده و میتواند به طور مؤثری با اسپورهای باکتریهای خارجی مبارزه کند. بالاخره وقت آن رسیده است که فرزند کوچک شما هم بتواند از مزایای شگفت انگیز عسل مانند تأثیر آن در برابر سرفه مزمن لذت ببرد.

استفاده از عسل برای کنترل سرفه نوزادان:

لازم است بدانید که عسل در کنترل سرفه نوزادان بسیار مؤثر است. در واقع، میتوان ادعا کرد که عسل بهتر از شربتهای ضد سرفه در بدن نوزادان بالای یک سال عمل میکند. نتایج مطالعات اخیر دانشمندان نشان داده است که قرار دادن 1.5 قاشق چایخوری عسل، فقط 30 دقیقه قبل از خواب، در رژیم روزانه نوزادان به طور مؤثری سرفه های مزمن ناشی از عفونت باکتریایی را در بدن آنها خنثی میکند. در واقع، عسل بعنوان یک ریزمغذی در بدن نوزادان بیمار عمل کرده؛ غشاهای مخاطی آنها را خیس میکند.

اگر کودکتان بستنی دوست دارد این مطلب از چه زمانی میتوانم به کودکم بستنی بدهم؟ را بخوانید

واکنشهای آلرژیک بدن نوزادان به مصرف عسل:

در موارد بسیار غیر معمول، بدن فرزند کوچک شما ممکن است به مصرف عسل واکنشهای آلرژیک نشان دهد. در ادامه این مقاله، به واکنشهای آلرژیک بدن نوزادان بالای 12 ماه به مصرف عسل اشاره شده است. این نوع حساسیت با بوتولیسم نوزادان که به علت عفونت باکتریایی در بدن کودکان ایجاد میشود، فرق دارد. مهمترین علائم آلرژی غذایی در بدن نوزادان عبارتند از:

• تورم دهان و گلوی نوزاد:

تورم لبها و عضلات گلوی نوزاد که در سمت چپ بدن او متمرکز شده است.

• چشمهای نوزاد قرمز و متورم میشود:

پوست بالای پلکهای فوقانی نوزاد متورم شده و چشمهای او قرمز میشود.

• بروز بثورات جلدی در بدن نوزاد:

بثورات قرمزی بر روی پوست بدن نوزاد ایجاد میشود که میتواند خارش خفیف یا شدیدی را ایجاد کند.

• احتقان بینی کودک:

نوزاد با قرمزی و خارش بینی، همراه با تخلیه مخاط روشن روبرو خواهد شد.

• روبرو شدن نوزاد با درد شکمی:

درد شکم نوزاد مبتلا به حساسیت غذایی میتواند همراه با اسهال، استفراغ و تهوع باشد.

• تنگی تنفس نوزاد:

صدای خس خس در حین تنفس و تنگی نفس عمومی حتی در حالت استراحت نیز یکی از علائم رایج واکنش آلرژیک بدن نوزادان به مصرف عسل است.

• اضطراب و هیجان:

اضطراب و آشفتگی ناگهانی که با افزایش ضربان قلب نوزاد همراه است.

• تب:

افزایش دمای بدن نوزاد همراه با علائم فوق.

لازم است بدانید که بیماری آلرژیک شدیدی بعنوان "آنافیلاکسی" وجود دارد که در آن، علائم آلرژیک با شدت زیادی با هم ترکیب میشوند. آنافیلاکسی ناشی از مصرف عسل، در موارد نادری در بدن نوزادان دیده میشود که معمولاً به علت وجود گرده در عسل رخ میدهد. با این وجود، هنگامی که برای اولین بار پس از گذشت یک سال، کودک خود را با عسل تغذیه میکنید، مراقب بروز علائم حساسیت در بدن او باشید.

در نهایت به یاد داشته باشید که مصرف عسل برای سلامتی همه افراد بسیار مفید است؛ اما تا زمانی که فرزند کوچک شما بزرگتر از 12 ماه نشده است، این ماده غذایی را به برنامه روزانه او اضافه نکنید. بوتولیسم نوزادان، یک بیماری جدی است که میتواند پیامدهای ناخوشایندی را در روند سلامت کودک شما داشته باشد. پس همواره مراقب روند تغذیه فرزند خود باشید!