امام زمان علیه السّلام ، در مقابل جلال الهی به شدّت خاشع و متواضع هستند؛
تا جایی که به عُقابی تشبیه شده‌اند که هنگام فرود و نشستن بر زمین سر به زیر افکنده است.
حضرت مهدی علیه السّلام ، همواره خوف و خشیت حضرت حقّ را در دل دارند و مقرّب‌ترین بنده‌ی خدا بودن، ذرّه‌ای غرور بر دل ايشان وارد نمی‌کند.
پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
او از خدا می‌ترسد و به‌دلیل مقرّب بودن در نزد خداوند [يا به‌خاطر قرابتى كه به پيامبر‌خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم دارد] مغرور نمی‌شود.
حضرت مهدی علیه السّلام ، سنگینی و وقار خاصّی دارند. آرامش و متانت و وقار الهی در وجود ایشان موج می‌زند و اثری از سبکی یا نا‌آرامی و تلاطم در وجودشان یافت نمی‌شود.
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمودند:
خداوند مردى را از پاكيزگان و بهترين فرزندان من برانگيزد که عادل و مبارک و منزّه است و به اندازه‌ی ذرّه‌ای خيانت نمی‌كند.
آن حضرت اندکی به دنیا دلبستگی ندارند و بعد از ظهور نیز برای خود بنایی برپا نمی‌کنند و به‌دنبال فراهم ساختن امکانات دنیوی برای خویش نيستند.
پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمودند:
آن حضرت سنگی را بر سنگی نمی‌نهد.
حضرت مهدی علیه السّلام ، در زمان ظهور نیز راه زهد را ادامه می‌دهند و جامه‌هایی سخت و درشت بافت و پشمين بر تن می‌کنند و از جامه‌های لطیف و راحت دوری می‌گزینند.
همانند جدّ بزرگوار خویش حضرت علی علیه السّلام نان جو می‌خورند و حکمرانی بر جهان ذرّه‌ای ايشان را به سوی رفاه در زندگی مادّی سوق نخواهد داد.
و این در زمانی است که همه‌ی خلق در راحتی و آسایش کامل زندگی می‌كنند.
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
قائم علیه السّلام را جز جامه‌ی درشت بافت و غذاى ناگوار نخواهد بود.
منبع.جان جهان،تألیف استاد مهدی طیّب
