سرمشق گرفتن کشورهای اسلامی از بانوی بزرگ اسلام

دهم رمضان مصادف با سالروز وفات بانوی گرامی پیامبر رحمت، حضرت خدیجه (سلام الله علیها) است. بانویی که ثروت خود را در جهت پیشبرد اسلام صرف کرد. این نکته از زندگی آن بانوی گرامی، سرمشق خوبی برای مسلمانان است.
پیامبر اسلام در مورد حضرت خدیجه (سلام الله علیها) می فرماید: «مَا أَبْدَلَنِي‏ اللَّهُ‏ خَيْراً مِنْهَا صَدَّقَتْنِي إِذْ كَذَّبَنِي النَّاسُ وَ وَاسَتْنِي بِمَالٍ إِذْ حَرَمَنِي النَّاسُ؛ خدا زنی بهتر از خدیجه به من نداد. هنگامی که مردم تکذیبم می‌کردند، او مرا تصدیق کرد و هنگامی که مردم مرا تحریم کردند، با ثروتش کمکم کرد.»[1] بدون شک تمجید و تعریف پیامبر از همسر خویش، فراتر از جنبه عاطفی و همسری است. زیرا که پیامبر، زنان دیگری هم داشت و چه بسا جوانتر هم بودند؛ اما پیامبر، حضرت خدیجه را بخاطر نقش ایشان در گسترش اسلام می ستاید.
در حدیث فوق، دو جنبه مثبت از زندگی حضرت خدیجه(سلام الله علیها) مورد توجه قرر گرفته است. تایید و تشویق پیامبر در امر رسالت خویش و کمک مالی در جهت برنامه های ایشان توسط حضرت خدیجه(علیها السلام). کمک مالی حضرت خدیجه برای گسترش اسلام، باید مورد توجه جمیع مسلمانان قرار گیرد.
اگر کشورهای مسلمان که برخی از آنها، الحمدالله دارای ثروت های سرشاری هستند، وظیفه خود را در گسترش اسلام حقیقی انجام داده و ثروت خود را برای محرومیت زدایی از جوامع مسلمان فقیر(آفریقا) انجام دهند، بدون شک وضعیت مسلمانان، به مراتب بهتر از این بود. متاسفانه برخی سران جاه طلب کشورهای اسلامی، پول و سرمایه خود را صرف و عیش و نوش شخصی خود، و حذف رقیبان داخلی و خارجی(ایران، حزب الله و...) ساخته و حتی با باج دادن به آمریکا و رژیم منحوس صهیونیستی، آنها را گستاخ می کنند.
سخن آخر اینکه؛ مشکل اصلی کشورهای اسلامی این است که پول خود را برخلاف همسر بزرگ پیامبر رحمت، صرف برنامه های ضد اسلامی می کنند.

پی نوشت:
1ــ روضة الواعظين و بصيرة المتعظين (ط - القديمة) فتال نیشابوری قرن ششم/ ج‏2 / 269