یکی از آسیبهایی که جامعه مهدوی را بطور جدی تهدید می کند، ادعاهای دروغین برخی ها در زمینه ارتباط با حضرت حجت(ارواحنا له الفداه) و یا نمایندگی از طرف ایشان است.
البته شکی در این نیست که می شود با حضرت حجت در ارتباط بود، اما نکته مهم این است کسی که ارتباط معنوی با حضرت دارد، آن را براحتی فاش نکرده و بقول معروف برای خود «دکان باز نمی کند» ولی کسانی که ادعای مهدویت دارند، در پی اغراض غالباً باطل خود هستند، و نه تنها باعث سربلند شدن مذهب شیعه در جهان نمی شوند، بلکه باعث سرشکستگی آن می گردند. در حالی که شاید بارها و بارها این حدیث امام صادق(علیه السلام) را خوانده اند: «وَ كُونُوا زَيْناً وَ لَا تَكُونُوا شَيْناً؛ زینت ما باشید و باعث عیب ما نباشید.»[1] مثلا احمد الحسن که ادعای یمانی بودن و القابی از این دست، را به خود نسبت می دهد، با حضرت آیت الله سیستانی و مراجع عراق(و کلاً مراجع) در ستیز بوده و حتی با تروریستهای سفاک، در جهت تضعیف روحانیت و ترور ناکام آنان، همکاری می کرد.[2]
پی نوشت:
1ــ وسائل الشيعة، شيخ حر عاملى، ج1، ص16.
2ــ کلیک کنید
