جایگاه کتب دكتر شریعتی در سیر مطالعاتی/مطالعه

جایگاه کتب دكتر شریعتی در سیر مطالعاتی
سؤال: آیا می توان كتب شهید مطهری یا دكتر شریعتی را به  عنوان یك سیر مطالعاتی انتخاب کنیم؟
جواب: كتاب های شهید مطهری(ره) را تا حدّی می توان به عنوان سیر مطالعاتی پذیرفت، هر چند همان طور که قبلاً عرض کردم باید به کمک کتاب های دیگر سیر خود را تکمیل کنید، ولی آقای شریعتی نه ادعای اسلام شناس بودن دارد و نه ورود او به موضوعات اسلامی، ورود همه جانبه بوده است. دکتر شریعتی رسالتی برای خود احساس می کرد و آن عبارت بود از نشان دادن حقانیت اسلام در مقابل مارکسیست ها، که آن زمان شدیداً فکر دانشجویان را تحت تأثیر خود قرار داده بود، و در این کارش هم موفق بود، ولی حالا که معلوم شد اسلام یک مکتب کامل و همه جانبه است و قدرت مدیریت جامعه را نیز دارد، از این به بعد باید با کتب علمای دین مرتبط گشت.
باخواندن كتاب های دكترشریعتی، هیچ وقت شخصیت اسلامی همه جانبه پیدا نمی کنید، هرچند در کنار ارتباط با آثار علمای عالَم دار، سری هم به کتب شریعتی بزنید بعضی موارد مفید است، چون امروزه افق هایی که باید در منظر شما باشد غیر از افق هایی است که کتاب های دکتر شریعتی مطرح می کند، الاّ این که از نظر نقد بعضی از نقص ها و نقد بعضی از ابعاد غرب هنوز می توان از نوشته های او استفاده کرد اما در کنار مطهری ها و طباطبایی ها و از همه مهم تر در کنار تفکر عرفانی، سیاسی حضرت امام خمینی(ره) حرف چندانی ندارد. خطری كه به چشم می خورد این است كه بدانیم نوشته های دکتر شریعتی(ره) منهای تفکر حضرت امام خمینی(ره) نتیجه اش امثال گروه «فرقان» می شود، بدون آن كه خود مرحوم شریعتی چنین قصدی داشته باشد. این به  خاطر شریعتی نیست، به  خاطر این است كه ما بخواهیم فكر شریعتی را به عنوان یک فکر جامعِ اسلامی قبول کنیم.
باید متوجه شویم آثار دکتر شریعتی هیچ وقت به شما عالَم نمی دهد تا یک شخصیت شوید، آری حالی می دهد، به  خصوص با کلمات و جملات هنرمندانه ای که طرح می کند ولی امروزه دیگر از کتاب های ایشان چیز قابل توجهی به دست نمی آورید، به خصوص چون جامعیت ندارد. مثلاً  تحلیلی كه راجع به امامت دارد در باره ی امامت سیاسی است. امامت سیاسی  را خیلی  خوب مطرح  می كند ولی این امامت، امامتِ «وَ جَعَلْناهُمْ أئمَّةً یَهْدُونَ بِأمْرِنا» نیست که خداوند می فرماید ما آن ها را امام قرار دادیم تا از موضع اَمر الهی که مقام «کُنْ فَیکُون» است هدایت کنند، این معنیِ امامت را باید از تفسیر المیزان علامه طباطبایی(ره) و یا كتاب مصباح الهدایه ی امام خمینی(ره) به دست آورد.