آواتار/ دحوالارض
نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد در روز بیست و پنجم ماه ذی القعده روز دحوالارض بوده است و هرکس این روز را روزه بدارد و شب آن را به عبادت بپردازد،به پاداش عبادت صد ساله رسیده [*]
امیرالمومنین امام علی علیه السلام : «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در روز بیست و پنجم ماه ذی القعده، روز دحوالارض بوده است. و هرکس این روز را روزه بدارد و شب آن را به عبادت بپردازد، به پاداش عبادت صد ساله رسیده است؛ عبادت صد ساله ای که روز های آن را به روزه و شب های آن را به عبادت گذرانیده است. و هر جماعتی که در این روز گِرد هم آیند و به ذکر پروردگار بپردازند، پراکنده نخواهند شد مگر آنکه خواسته های آنان برآورده خواهد شد و در این روز هزاران رحمت از سوی پروردگار نازل می شود که نودونه درصد آن از آنِ کسانی است که روزش را به روزه و ذکر و شبش را به احیا و عبادت مشغول باشند»[1]
«دحوالارض» به معنى گستردن زمین است. دَحو از جهت لغوى به معنى گستردن است و بعضى آن را به معنى پرتاب کردن و تکان دادن چیزى را از محل اصلیش نیز معنا کرده اند و چون این دو معنا لازم و ملزوم یکدیگرند به یک مطلب برمى گردد، بنابراین مراد از دحوالارض این است که در آغاز تمام سطح زمین را آبهاى حاصل از بارانهاى سیلابى نخستین فرا گرفته بود. این آبها تدریجاً در گودالهاى زمین جاى گرفتند و خشکى ها از زیر آب سربرآوردند و روز به روز گسترده تر شدند تا به وضع فعلى درآمد،[2]. که به نظر برخى از مفسرین «وَ اَلْأَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحاها»[3] زمین را بعد از آن گسترش داد اشارهاى به همین گسترده شدن زمین دارد. به هر حال تعیین یک روز خاص مي تواند به عنوان زاد روز یا آغاز دورهاى باشد که زمین از وضع پیشین خود متحول گشته (پس از گذشت دورانهایى که مي گویند زمین کره مشتعلى بوده، رفته رفته سرد شده و بین از یکسرى تغییرات) سطح آن را مواد خاکى و عناصر اولیه پوشانده و آماده براى ظهور گیاهان و حیوانات گشته است.
روز دحوالارض از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه گرفتن، ممتاز است و در روایتى آمده است که روزه اش مثل روزه هفتاد سال است ؛ و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بسر آورد از براى او عبادت صد سال نوشته شود ؛ و هر چه در میان آسمان و زمین وجود دارد براى کسی که در این روز روزه دار باشد استغفار می کنند. و این روزى است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیارى است و از براى این روز به غیر از روزه و عبادت و ذکر خدا و غسل دو عمل وارد است.[4]
پی نوشت:
[*].المراقبات ص۱۸۶
[1].المراقبات صفحه ۱۸۶
[2].تفسیر نمونه، ج ۲۶، ص ۱۰۰
[3].آیه ۳۰ سوره نازعات
[4].مفاتیح الجنان، اعمال دحوالارض
-------------------------------------
مطالعه بیشتر در:
صوت/ اعمال دحوالارض - مجتهدی تهرانی
افزودن دیدگاه جدید