شعر | ضیاءالصالحین

ای از همه من های من بهتر، منِ تو / قیصر امین پور

آنکه دستور زبان عشق را بی گزاره در نهاد ما نهاد / قیصر امین پور

یک سطر در میان آزادم / قیصر امین پور

من سال های سال مُردم تا اینکه یک دم زندگی کردم / قیصر امین پور

از رفتنت دهانِ همه باز... / قیصر امین پور

می خواستم بگویم:«گفتن نمی توانم» / قیصر امین پور

گریز از میانمایگی آرزویی بزرگ است؟ / قیصر امین پور

شرمنده چو حافظ ز مسلمانی خویشم / قیصر امین پور

دور از همه مردم شده‌ام در خودم امشب / قیصر امین پور

مانده از آن کاروان ها و از آن چاووش ها / قیصر امین پور

سیل شادی است و شادباش ها! / قیصر امین پور

تمام دور و برم پُر زجای خالی‌ها / قیصر امین پور

بازگشت بالا