شعر | ضیاءالصالحین

آیینه ها دچار فراموشی اند / قیصر امین پور

اینجا همه هر لحظه می پرسند: / قیصر امین پور

سرنوشت من سرودن است! / قیصر امین پور

در خواب های کودکی ام هر شب طنین سوت قطاری از ایستگاه می گذرد / قیصر امین پور

از نثار يک دريغ هم دريغ مي کنيم؟ / قیصر امین پور

اگر حرف‌های دلم بی اگر بود / قیصر امین پور

چرا تا تو را داغ بودم، نگفتم / قیصر امین پور

هزار خواهش و آیا/ هزار پرسش و اما / قیصر امین پور

برای تو ای روز اردیبهشتی / قیصر امین پور

صدای تو مرا دوباره برد به کوچه های تنگ پا برهنگی / قیصر امین پور

اگر سنگ، سنگ...اگر آدمی، آدمی است / قیصر امین پور

لحظه ی دیگر اما تا کجا باد؟ تا کی؟ / قیصر امین پور

بازگشت بالا