شعر | ضیاءالصالحین

از خون تو این کتاب شیرازه گرفت / قیصر امین پور

او رشک سپیده در سحرخیزی بود / قیصر امین پور

این دل به کدام واژه گویم چون شد؟ / قیصر امین پور

در خواب شبی شهابی پیدا کردم / قیصر امین پور

کم می نشویم از آنکه اقیانوسیم / قیصر امین پور

پروانه بی پریم و بی پرواییم / قیصر امین پور

صبح از سفر سخت زمان می آید / قیصر امین پور

تلخ است سکوت، گفتگویی بکنیم / قیصر امین پور

دگر این دل سر ماندن ندارد / قیصر امین پور

ندارم خفتن از دیروز و امروز / قیصر امین پور

چنین پُر موج، پیشانی چرا شد / قیصر امین پور

مبادا روی لاله پا گذاریم / قیصر امین پور

شگفتا آب را با آب شوییم؟ / قیصر امین پور

دلم خون است، از این می نویسم / قیصر امین پور

دست ها پل می زنند بین دل ها و خدا / قیصر امین پور

کوچه پُر از عابر است بر لب آنها سلام / قیصر امین پور

قطره ی تنها چرا بی رنگ ماند؟ / قیصر امین پور

که گل را داد دستور دمیدن؟ / قیصر امین پور

باغ ها بهار شد ز بوی باد / قیصر امین پور

پس پدر کی ز جبهه می آید؟ / قیصر امین پور

راهِ بالا رفتن، مشکل و پیچان است / قیصر امین پور

باز آمد بوی ماه مدرسه / قیصر امین پور

نسیم بر سر گلدسته ها اذان می گفت / قیصر امین پور

تو از فهمیده ها فهمیده بودی؟ / قیصر امین پور

مثل رود بود، پاک و بی ریا / قیصر امین پور

حاصل مدرسه منهای چهار / قیصر امین پور

مردی از شرق برخاست / قیصر امین پور

از آن پس گاو رفت و آهن آمد / قیصر امین پور

خانه ی جوجه ها رفت بر باد / قیصر امین پور

چرا مردم قفس را آفریدند؟ / قیصر امین پور

گل به راز زندگی اشاره کرده است / قیصر امین پور

برگ، آهنگ و آوای شعر است / قیصر امین پور

کنار نرده افتاد، دو گلدان ترک خورده / قیصر امین پور

گفتی که سنگر ما در جبهه ی جنوب است / قیصر امین پور

همیشه اول آن «چرا، چگونه، آیا»ست / قیصر امین پور

در دل زمین رازی مثل درد می پیچید / قیصر امین پور

بازگشت بالا

موضوعات

شبکه‌ها