اشعار قیصر امین پور | ضیاءالصالحین

دلم را زنده کن! اعجاز! اعجاز! / قیصر امین پور

من بودم و بی خیالِ من، کودکی ام / قیصر امین پور

ای داد به داد دل ما کس نرسید / قیصر امین پور

شب آمد روزگار دل تمام است / قیصر امین پور

من سَرم نمی شود / قیصر امین پور

از قضا یک روز صبح زود می بینی دوست داری زود برخیزی / قیصر امین پور

امروز هم ما هر چه بوده‌ایم، همانیم / قیصر امین پور

گفتند : باید سوخت / گفتند : باید ساخت / قیصر امین پور

دیوار چیست؟ / قیصر امین پور

ای درخت آشنا شاخه های خویش را ناگهان کجا جا گذاشتی؟ / قیصر امین پور

آیینه ها دچار فراموشی اند / قیصر امین پور

اینجا همه هر لحظه می پرسند: / قیصر امین پور

بازگشت بالا