آیینه ها دچار فراموشی اند / شاعر : قیصر امین پور
آیینه ها دچار فراموشی اند
و نام تو
ورد زبانِ کوچه ی خاموشی
شعر نیمایی کوتاه
اینجا همه هر لحظه می پرسند: / شاعر : قیصر امین پور
اینجا همه هر لحظه می پرسند:
«حالت چطور است؟»
اما کسی یک بار
از نثار يک دريغ هم دريغ مي کنيم؟ / شاعر : قیصر امین پور
ما که اين همه براي عشق
آه و ناله ي دروغ مي کنيم
راستي چرا
چرا تا تو را داغ بودم، نگفتم / شاعر : قیصر امین پور
چرا تا شکفتم
چرا تا تو را داغ بودم، نگفتم
برای تو ای روز اردیبهشتی / شاعر : قیصر امین پور
چه اسفندها... آه!
چه اسفندها دود کردیم!
برای تو ای روز اردیبهشتی
اگر سنگ، سنگ...اگر آدمی، آدمی است / شاعر : قیصر امین پور
اگر سنگ، سنگ...
اگر آدمی، آدمی است
لحظه ی دیگر اما تا کجا باد؟ تا کی؟ / شاعر : قیصر امین پور
لحظه ی چشم واکردن من
از نخستین نَفَسْ گریه
هرگز دلم نخواست بگویم: هرگز / شاعر : قیصر امین پور
هرگز دلم نخواست بگویم:
هرگز
مرگ از طنین هرگز
می زاید
چهارم شخص مجهول / شاعر : قیصر امین پور
باری من و تو بی گناهیم
او نیز تقصیری ندارد
پس بی گمان این کار
باور نمی کنم که ناگهان به سادگی آب از ساحل سلام دل برکنم / شاعر : قیصر امین پور
باور نمی کنم
که ناگهان به سادگی آب