بسم الله الرحمن الرحیم
روح الله الموسوی الخمینی
یکی از شاگردان حضرت امام می گوید: دریکی از سفرهایمان به عراق در صحن حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نشسته بودیم ...
چه حکیمانه سخنی است از امام راحل که اهل قلم، هم در برابر آنچه می نویسند مسؤولند، هم در برابر آنچه باید بنویسند و نمی نویسند!
نگاه ایشان در حوزه حاکمیت حکم خدا در تمام مناسبات جامعه بشری توسط امامان معصوم«علیهم السلام» نگاه کاملی نیست و بیشتر می توان گفت: «لا» را نسبتاً خوب می گوید، ولی «الاّ» را باید در تفکر حضرت امام خمینی«رضوان الله تعالی» جستجو کرد.
با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص، و به سوی جایگاه ابدی سفر می کنم. و به دعای خیر شما احتیاج مبرم دارم. و از خدای رحمان و رحیم می خواهم که عذرم را در کوتاهی خدمت و قصور و تقصیر بپذیرد....