زيارةِ النَّبِّي صلّى الله عليه وآله يَوم السَّبت
و بعد سید این حدیث را بسند دیگر از قطب راوندى نقل کرده آنگاه فرمود: ذکر زیارت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله در روز شنبه که روز خودش می باشد:
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّک رَسُولُهُ وَ اَنَّک مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللّهِ
گواهى دهم که معبودى جز خداى یکتا نیست که شریکى ندارد و گواهى دهم که تو پیامبر او هستى و تویى محمد بن عبدالله
وَاَشْهَدُ اَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّک وَ نَصَحْتَ لاُِمَّتِک وَجاهَدْتَ فى سَبیلِ اللّهِ بِالْحِکمَةِ وَ المَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ
و گواهى دهم که تو رسالتهاى پروردگارت را ابلاغ کردى و براى امتت خیرخواهى نمودى و در راه خدا از راه حکمت واندرز نیکو،
وَ اَدَّیتَ الَّذى عَلَیک مِنَ الْحَقِّ وَ اَنَّک قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنینَ وَغَلَظْتَ عَلَى الْکافِرینَ وَعَبَدْتَ اللّهَ مُخْلِصاً حَتّى اَتیک الیقینُ
جهاد (وکوشش ) کردى و آنچه را که از حق بر عهده تو بود ادا کردى و براستى تو نسبت به مؤ منان مهربانى کردى وبر کافران سخت گرفتى و خدا را با اخلاص پرستش کردى تا یقین (یعنى مرگ ) بسراغت آمد
فَبَلَغَ اللّهُ بِک اشَرَفَ مَحَلِّ الْمُکرَّمینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِى اسْتَنْقَذَنا بِک مِنَ الشِّرْک وَالضَّلالِ
پس خداوند تو را به شریف ترین مقام گرامیان رسانید ستایش خاص خدایى است که ما را بوسیله تو از شرک و گمراهى نجات داد
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاجْعَلْ صَلَواتِک وَصَلَواتِ مَلاَّئِکتِک وَاَنْبِی اَّئِک الْمُرْسَلینَ وَعِبادِک الصّالِحینَ
خدایا درود فرست بر محمد و آلش و قرار ده درودهاى خود و درودهاى فرشتگانت و پیمبران و رسولانت و بندگان شایسته ات
وَاَهْلِ السَّمواتِ وَ الاْرَضینَ وَمَنْ سَبَّحَ لَک یا رَبَّ الْعالَمینَ مِن َالاْوَّلینَ وَ الاْخِرینَ
و اهل آسمانها و زمینها و هرکه براى تو تسبیح کند اى پروردگار جهانیان از پیشینیان و پسینیان همه را
عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِک وَ رَسُولِک وَ نَبِیک وَ اَمینِک وَ نَجِیبِک وَ حَبیبِک وَ صَفِیک وَ صِفْوَتِک وَ خآصَّتِک وَ خالِصَتِک وَ خِیرَتِک مِنْ خَلْقِک
براى محمد بنده ات و فرستاده و پیامبرت و امین وحیت و برگزیده و حبیبت و صفى و پاکیزه و خاص درگاه و خالصت و انتخاب شده از خلقت
وَاَعْطِهِ الْفَضْلَ وَ الْفَضیلَةَ وَ الْوَسیلَةَ وَ الدَّرَجَةَ الرَّفیعَةَ وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحَمْوُداً یغْبِطُهُ بِهِ الاْوَّلُونَ وَالاْخِرُونَ
و به او عطا کن برترى و فضیلت و وسیله و درجه بلند و برآور او را به مقام پسندیده اى که اولین و آخرین به مقامش غبطه خورند
اَللّهُمَّ اِنَّک قُلْتَ وَ لَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ جآؤُک فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ تَوّاباً رَحیماً[1]
خدایا خودت (در قرآن ) گفتى ((و اگر ایشان در آن دم که بر خویش ستم کردند پیش تو آمده و از خدا آمرزش خواسته و پیغمبر براى آنها آمرزش خواسته بود حتما خدا را توبه پذیر و مهربان مى یافتند))
اِلهى فَقَدْ اَتَیتُ نَبِیک مُسْتَغْفِراً تآئِباً مِنْ ذُنُوبى فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ اْغِفْرها لى یا سَیدَنا اَتَوَجَّهُ بِک وَ بِاَهْلِ بَیتِک اِلَى اللّهِ تَعالى رَبِّک وَرَبّى لِیغْفِرَ لى
خدایا من اکنون به نزد پیغمبرت آمده و آمرزش خواه و توبه کننده از گناهانم هستم پس درود فرست بر محمد وآلش و گناهانم را بیامرز اى آقاى ما (اى رسول خدا) بوسیله تو و اهل بیتت بسوى خداى تعالى پروردگار تو و پروردگار خودم رو مى آورم تا مرا بیامرزد
پس سه مرتبه بگو:
اِنّا لِلّهِ وَاِنّا اِلَیهِ راجِعُونَ پس بگو:
ما از آن خداییم و مسلمّا بسویش باز مى گردیم
اُصِبْنا بِک یا حَبیبَ قُلُوبِنا فَما اَعْظَمَ الْمُصیبَةَ بِک حیثُ انْقَطَعَ عَنّا الْوَحْىُ وَ حَیثُ فَقَدْناک فَاِنّا لِلّهِ وَاِنّا اِلَیهِ راجِعُونَ
ما به واسطه شما مصیبت زده ایم اى محبوب دلهاى ما و راستى چه اندازه بزرگ است مصیبت توکه بدانجهت وحى ازما منقطع گشته ومبتلا به فقدان توشدیم پس ماهم ازآن خداییم و مسلما بسویش بازمى گردیم
یا سَیدَنا یا رَسُولَ اللّهِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیک وَعَلى آلِ بَیتِک الطّاهِرینَ[2]
اى آقاى ما اى رسول خدا درود خدا بر تو و بر خاندان طاهرینت باد
هذا یوْمُ السَّبْتِ وَهُوَ یوْمُک وَاَنَا فیهِ ضَیفُک وَجارُک
امروز روز شنبه است و آن روز تو است و من در این روز مهمان تو و پناهنده به توأم
فَاَضِفْنى وَاَجِرْنى فَاِنَّک کریمٌ تُحِبُّ الضِّیافَةَ وَمَأمُورٌ بِالاِْجارَةِ
پس مرا پذیرایى کن و پناهم ده که همانا تو بزرگوارى و مهمان نوازى را دوست دارى و ماءمور به پناه دادن هستى
فَاَضِفْنى وَاَحْسِنْ ضِیافَتى وَ اَجِرْنا وَاَحْسِنْ اِجارَتَنا بِمَنْزِلَةِ اللّهِ
پس پذیراییم کن و نیکو پذیراییم کن و پناهم ده و نیکو پناهم ده به حق مقام و منزلت خدا
عِنْدَک وَعِنْدَ آلِ بَیتِک وَبِمَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَهُ وَبِما اسْتَوْدَعَکمْ مِنْ عِلْمِهِ فَاِنَّهُ اَکرَمُ الاْکرَمینَ[3].
در نزد تو و نزد خاندانت و به حق مقام و منزلت ایشان در پیش خدا و به حق آن علمى که خدا به ودیعت در نزد شما نهاده که همانا او کریمترین کریمان است
جامع این کتاب عبّاس قمى عُفِىَ عَنْهُ گوید که من هرگاه خواستم زیارت کنم آن حضرت را به این زیارت اوّل زیارت مى کنم آن حضرت را به نحویکه حضرت امام رضا علیه السلام تعلیم بَزَنْطى فرموده بعد از آن این زیارت را مى خوانم و کیفیت آن چنان است که روایت شده به سند صحیح که ابن اَبى نَصْر خدمت امام رضا علیه السلام عرض کرد که بعد از نماز چگونه صلوات و سلام بر حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله باید فرستاد فرمود مى گوئى :
اَلسَّلامُ عَلَیک یا رَسُولَ اللّهِ وَرَحْمةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلَیک یا مُحَمَّدَبْنَ عَبْدِاللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا خِیرَةَ اللّهِ
سلام بر تو اى رسول خدا و رحمت خدا و برکاتش سلام بر تو اى محمد بن عبدالله سلام بر تو اى برگزیده خدا
اَلسَّلامُ عَلَیک یاحَبیبَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا صِفْوَةَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا اَمینَ اللّهِ
سلام بر تو اى حبیب خدا سلام بر تو اى انتخاب شده خدا سلام بر تو اى امین (وحى ) خدا
اَشْهَدُ اَنَّک رَسُولُ اللّهِ وَاَشْهَدُ اَنَّک مُحمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللّهِ
گواهى دهم که تو پیامبر خدایى و گواهى دهم که تویى محمد بن عبدالله
وَاَشْهَدُ اَنَّک قَدْ نَصَحْتَ لاُِمَّتِک وَجاهَدْتَ فى سَبیلِ رَبِّک وَعَبَدْتَهُ حَتّى اَتیک الْیقینُ
و گواهى دهم که براستى تو براى امتت خیرخواهى کردى و در راه پروردگارت جهاد کردى و او را پرستش کردى تا یقین (یعنى مرگ ) بسراغت آمد
فَجَزاک اللّهُ یا رَسُولَ اللّهِ اَفْضَلَ ما جَزى نَبِیاً عَنْ اُمَّتِهِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مَحَمِّدٍ و آلِ مُحَمِّدٍ اَفْضَلَ ما صَلَّیتَ عَلى اِبْراهِیمَ وَ آلِ اِبْراهیمَ
پس پاداشت دهد خدا اى رسول خدا بهترین پاداشى که از طرف امتى به پیغمبرشان دهد خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد بهترین درودى که بر ابراهیم و آل ابراهیم فرستادى
اِنَّک حَمیدٌ مَجیدٌ[4].
که همانا تو بسیار ستوده و بزرگوارى
پی نوشت:
1. النساء : ٤ / ٦٤.
2. الطيبين ـ خ ـ.
3. رواه السيّد ابن طاووس في جمال الاسبوع : ٢٩ ، فصل ٣.
4. رواه ابن قولويه في كامل الزيارات : ٥٨ ، باب ٣ ، وفيه : قال : قلت : كيف السلام على رسول الله صلّى الله عليه وآله عند قبره ؟ فقال : تقول : السلام على رسول الله السلام عليك ورحمة الله وبركاته ، السلام عليك يا رسول الله السلام عليك يا محمّد بن عبدالله ...