اعتدال‌گرایی در ویرایش - عبدالرحیم موگِهی
افراط و تفریط در ویرایش نکوهیده و اعتدال و میانه‌روی در آن ستوده است. از همین رو، ویراستار نباید آن گونه به ویراستِ اثر پردازد که پدید آورنده احساس کند نوشتۀ وی، به جای اصلاح و حتی جراحی، مُثله و سلاخی شده است.
مثلاً ویراستار باید توجه کند که نشانه‌های سجاوندی (نقطه‌گذاری) بجا و معتدلانه و در حد نیاز به کار گرفته شوند؛ زیرا تمرکز خواننده نباید از فهم متن و محتوا به سوی نشانه‌ها معطوف شود و حتی چشمان وی را آزار دهد.
به نمونه‌ای از زیاده‌روی و رعایت نکردن اعتدال در متن زیر بنگرید که منتشر نیز شده است. ویراستار، متن را با "نه ویرگول" فربه و آماس کرده است و ویراستاری را با ویرگولاستاری اشتباه گرفته و ویرگول‌کدۀ ناپسند، ناخوشایند و حتی چشم‌آزاری را پدید آورده است:
«هنگامی که برای نخستین بار، کتاب…، برای چاپ، آماده می‌شد، فرصت کافی در اختیار نبود، تا بتوانم، از جمع فرهیختگانی که، در تهیه و چاپ این اثر، مرا همراهی کرده‌اند، سپاسگزاری کنم.»
اکنون همین نوشته را با رعایت اعتدال و به کار گیری فقط "سه ویرگول" بخوانید:
«هنگامی که برای نخستین بار کتابِ … برای چاپ آماده می‌شد، فرصت کافی در اختیار نبود تا بتوانم از جمع فرهیختگانی که در تهیه و چاپ این اثر، مرا همراهی کرده‌اند، سپاسگزاری کنم.»
