مباحث ذکر یار استاد محمد شجاعی/ جلسه 29 - هدف از عبادت
جلسه بیستم و نهم مباحث معرفتی ذکر یار از سری مباحث استاد محمد شجاعی با عنوان «هدف از عبادت» تقدیم حضورتان می شود...
مجلس احیا، دعا و ذکر مربوط به مراسم زبانی است؛ یعنی کاری با فکر و اندیشه و روح و این که من باید تبدیل شوم و ساختنی صورت بگیرد.
غالب مردم در همه جای دنیا فکر میکنند ذکر مراسم زبانی است؛ یعنی باید جمع شوند یکی چیزی را بخوانند و به زبان بیاورند؛ مثل نماز خواندن.
خدا در نماز فقط از ما کار بدنی و یک مقداری بیان عربی بدون نتیجه، بدون اثر و بدون فهم نمی خواهد. این بدترین نوع برداشت از عبادت است که بعضی ها 60 سال نماز می خوانند، اما یک رکعتش هم پذیرفته نمیشود.
شرط اینکه خدا از ما عبادتی را بپذیرد، این است که شما خودتان عبادتتان را بپذیرید. اگر عبادت خودتان را قبول کردید، خدا هم قبول میکند.
اگر ذکری برایمان تأثیرگذار است، جذبش کنیم و آن ذکر را بخوانیم؛ چون ذکر باید خورده شود، اما اگر خودت نمیپسندی و الان حوصله این ذکر و این کلمات و این دعاها را نداری، با حال خودت با خدا حرف بزن.
در ذکر تکان خوردن دهان باید موجب تکان خوردن قلبتان شود وگرنه اگر قلب تکان نخورد؛ صرف زبان تحولی ایجاد نمیکند. چون هدف از عبادت این است که قلب یک تکانی بخورد یک چیزی گیرش بیاید.