حدیث غیبت کردن - 5 حدیث در مورد غیبت
در این پست 5 حدیث منتخب درباره غیبت کردن از کتاب چهل حدیث غیبت محمود شریفی در بیان معصومین علیهم السلام تقدیم به شما عزیزان میگردد.
عاقبت غيبت
1. قالَ رَسُولُ اللّه ِصلي الله عليه و آله: مَنِ اغتابَ مُؤمِناً بِما فيهِ لَم يَجمَعِ اللّه ُ بَينَهُما فِى الجَنَّةِ أَبَدا وَ مَنِ اغتابَ مُؤمِناً بِما لَيسَ فيهِ فَقَدِ انقَطَعَتِ العِصمَةُ بَينَهُما، وَ كانَ المُغتابُ فِى النّارِ خالِداً فيها وَ بِئسَ المَصيرُ؛ رسول اكرم صلی الله عليه و آله و سلم فرمود: كسى كه از مؤمن به آنچه در او هست غيبت كند، خداوند آن دو را در بهشت جمع نمى كند و كسى كه مؤمنى را به چيزى كه در او نيست غيبت كند عصمت بين آن دو قطع مى گردد و غيبت كننده براى هميشه در جهنم خواهد بود و جهنم بد فرجامى است.
آثار غيبت
2. قالَ رَسُولُ اللّه ِصلي الله عليه و آله: مَنِ اغتابَ إمرَءً مُسلِماًبَطَلَ صَومُهُ، وَ نَقَضَ وُضُوئَهُ وَ جاءَ يَومَ القِيامَةِ يَفُوحُ مِن فيهِ رائِحَةٌ أنتَنُ مِنَ الجيفَةِ يَتَأَذى بِهِ أَهلُ المَوقِفِ؛ رسول خدا صلی الله عليه و آله و سلم فرمود: كسى كه غيبت مسلمانى را بكند، روزه اش باطل مى شود، وضويش مى شكند، و روز قيامت درحالى مى آيد كه از دهانش بويى متعفن تر از مردار بيرون مى آيد كه اهل قيامت از آن بو رنج مى برند.
محروميت از بهشت
3. عَنِ النَّبِىّ صلي الله عليه و آله: تَحرُمُ الجَنَّةُ عَلى ثَلاثَةٍ: عَلَى المَنّانِ، وَ عَلَى المُغتابِ، وَ عَلى مُدمِنِ الخَمرِ؛ پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله و سلم فرمود: بهشت بر سه گروه حرام است: 1. بر منّت گذار، 2. غيبت كننده،3. دائم الخمر، اين سه گروه از بهشت محروم هستند.
نقش تخريبى غيبت
4. قالَ رَسُولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله: ألغَيبَةُ أَسرَعُ فى دينِ الرَّجُلِ المُسلِمِ مِن الأكلَةِ في جَوفِهِ؛ پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله و سلم فرمود: غيبت كردن در دين مرد مسلمان از خوره داخلى زودتر كارگر خواهد بود.
دشمنى با خـدا
5. قالَ عَلِى عليه السلام: إيّاكَ وَالغَيبَةَ فَإنَّها تَمقِتُكَ إلَى اللّه ِ وَ النّاسُ وَتحَبِطُ أجرَكَ؛ امام على عليه السلام فرمود: از غيبت بپرهيز، كه آن تو را با خدا و مردم دشمن مى كند و اجر و پاداش كارهاى تو را از بين مى برد.
پی نوشت:
-----------------
[1] جامع الاخبار، 412 ح 9.
[2] وسائل الشيعه 8: 599 ح 13.
[3] وسائل الشيعه 8: 599 ح 10.
[4] وسائل الشيعه 8: 598 ح 7.
[5] غررالحكم 2: 287 ح 2632.
منبع: حدیث غیبت - محمود شریفی