صوت و متن/ روضه تشنگی ابا عبدالله علیه السلام - استاد فاطمی نیا

واقعا تشیع یک نعمتی است. ماه مبارک رمضان روزه می گیرد، دم افطار تشنه می شود و به یاد مولای مظلومش ابی عبدالله علیه السلام می افتد. این خودش یک نعمتی است. کدامیک از فرق اسلامی، غیر از ما شیعیان اثنی عشری دم سفره افطار می گویند: (قربان لب تشنه ات ییا ابا عبدالله). قدر این موهبت را بدانید. یک نفر می گفت که: بچه 5 - 4 ساله مال خودش بوده یا دیگری نمی دانم می گفت: نصف شب، خواب آلوده آب می خورد می گوید: سلام بر حسین. مرحبا بر این تربیت! مرحبا بر این باطن! که بچه 5-4 خواب آلود نصف شب بگوید: سلام بر حسین. خدا محتشم را رحمت کند. آقایان! عزیزان! در این چند شب ماه مبارک رمضان یکی از دعاهاتون این باشد که اهل بیت یک نظر خاصی به هر کدام از ما بکنند. ای جانم به قربان اینها! یک نگاه، به کسی بکنند یک ذره نگاه کنند. به قول معروف به آسمان رود و کار آفتاب کند. در فارسی خیلی زحمت ها کشیدند. خیلی شعرها گفتند، زحمت کشیدند. اما نمی دانم چه نمکی به این محتشم زده بودند؟ اما می بینید این دوازده بند محتشم مثل اینکه روز عاشورای سال 61 گفته شده، می گوید: 
از آب هم مضایقه کردند کوفیان ***** خوش داشتند حرمت مهمان کربلا 
کجا دیده شده که آدم، مهمان دعوت کند، به بچه شش ماهه آب ندهند کجا دیده شده؟ این ها چه مردمی اند خدایا؟! این ها چی بودند؟ کجای دنیا دیده شده مهمان دعوت کنند به بچه آب ندهند؟ و پدرش بیاید و روبروی خیمه ها ببیند که پسر بچه او از تشنگی زبانش را بیرون آورده است.

از آب هم مضایقه کردند کوفیان
خوش داشتند حرمت مهمان کربلا

بودند دیو و دد همه سیراب و می مکید
خاتم ز قحط آب سلیمان کربلا

زان تشنگان هنوز به عیّوق می‌رسد
فریاد العطش ز بیابان کربلا