فرزانگان قفقاز [۴۰] - ابوتراب آخوندزاده بادکوبه ای
ابوتراب آخوندزاده بادکوبه‌ای (۱۲۳۲ - ۱۳۲۸ ق)
آیت‌الله میرزا ابوتراب آخوندزاده از علمای اعلام و فقهای عالی مقام قفقاز است. وی در سال ۱۲۳۲ ق (۱۸۱۷م) در قسمت قدیمی شهر باکو موسوم به ایچری شهر دیده به جهان گشود.
تحصیلات مکتب‌خانه‌ای و مقدمات و بخشی از علوم حوزوی را در مدرسه میرزا حسیب قدسی فرا گرفت و نیز سطوح عالیه را نزد علمای بزرگ باکو آموخت و در سنین جوانی عازم حوزه علمیه نجف اشرف شد و سال‌ها در آن حوزه مقدسه به کسب فیض از محضر بزرگانی چون حضرات آیات عظام: شیخ محمد حسن نجفی مشهور به صاحب‌جواهر و آقا سید ابراهیم قزوینی و شیخ محمد حسین رازی اصفهانی و به احتمالی شیخ اعظم مرتضی انصاری همت گمارد و به مقام رفیع اجتهاد نائل آمد.
حضرتش مدتی نیز به شهر مقدس مدینه مهاجرت و در جوار بارگاه ملکوتی رسول خدا ﷺ و ائمه بقیع اقامت گزید و حضور برخی از علمای اسلام را درک نمود. بعد از تکمیل تحصیلات علمی و معنوی به زادگاه خود بازگشت و در مسجد امیرجان بادکوبه به اقامه جماعت و وعظ و ارشاد و انجام دیگر فعالیت های دینی و فرهنگی پرداخت.
بدون تردید میرزا ابوتراب از برجسته‌ترین علمای دینی منطقه قفقاز در قرن نوزدهم میلادی و سیزدهم قمری می‌باشد و در صدر رهبران دینی آن سامان قرار دارد. وی عالمی زاهد و باتقوا و معرض از زخارف دنیا و صاحب مقامات معنوی بود و کراماتی به وی نسبت داده می‌شود.
درعین‌حال از درک عمیق حوادث زمان خود برخوردار بوده و روشن رائی خاص عالمان طراز اول جهان تشیع را داشته است. بارها از سوی مقامات رسمی مذهبی و دولتی زمان خود به سمت‌های مختلف دعوت گردید. لکن از قبول آن‌ها امتناء ورزید و عهده‌دار رسالت خطیر رهبری معنوی شیعیان در دوران تاريک حاکمیت تزاری روس بر قفقاز را به دوش کشید.
وفات آن عالم ربانی در سال ۱۳۲۸ ق (۱۹۱۰م) اتفاق افتاد و پیکر مطهرش پس از تشییعی باشکوه از جانب علما و روحانیون و مقامات رسمی و عموم مردم مسلمان قفقاز در باغ خود در قصبه مردکان به خاک سپرده شد که اکنون قبر شریفش مزار مردم منطقه می‌باشد.
منبع: کتاب فرزانگان قفقاز، عادل مولایی، ص 68 و 69.
افزودن دیدگاه جدید