حکم نهج البلاغه

حکم 7

 بسم الله الرحمن الرحیم
                            از حکمت های حضرت امیرالمؤمنین صلوات الله و سلامه علیه
                                درمحضر آیت الله استاد محمد شجاعی (مد ظله العالی)

                         اِن کُنـتُم لامحالَة مُتَطَّهِـرینَ فَتَطَهّـروا مِن دَنَسِ العیوبِ وَالذّنوب

شما که سعی می کنید در صورت و لباس، طاهر و پاک باشید، پس بنابراین سعی کنید 
باطنتــان هم پاک و طاهر باشد؛ همانطور که در ظاهر سعی می کنید در باطن هم از دنس و آلودگی و کثافات گناهان و عیبهای درونی، پاک باشید.
کیفیت و جزئیات بدن اخروی بعد از مردن، دقیقا مربوط به اعمال عبودی انسان است؛ صورت دل الان هر چه که هست، صورتِ ظاهر ما می شود؛ انسان خجالت می کشد.
وقتی با کسی رو به رو می شوید سعی می کنید ظاهرتان پاک و تمیز باشد؛ سعی دیگری هم بکنید که درون و باطنتان هم پاک و طاهر باشد؛ این سعی ظاهری را همه دارند، اما خبر ندارند که در باطن چه خبر است و چه می گذرد ...

                                 اِن کُنتم لا محالَةَ مُتَنَزِّهینَ فَتَنَزَّهوا عَن معاصی القلوب

اگر شما سعی دارید که پاک و منزه باشید از آلودگی های ظاهری، پس پاکیزه باشید در باطن از معصیت های دلها.
معصیت های دلها، صورت دلها را آلوده می کند؛ از آنها خودتان را پاک کنید.
بعضی ها در مصرف آب و در طهارت و پاکی وسوسه دارند و اسراف می کنند، معمولا به آنها می گوئیم که اسراف نکنید که این وسوسه، مشغله و گرفتاری بزرگی می شود که منجر به غفلت از اصل مسئله خواهد شد. این طهارت و پاکی ظاهری یک مقدمه هست برای آن مقصد که همانا طهارت و تنزیه دل است؛ سعی کنید درون و باطنتان را از آلودگی ها پاک کنید.