دعای بعد از نوافل نوزدهم ماه رمضان (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الثالث و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات و صلوات في الليلة التاسعة عشر منه و يومها
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و سوم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز نوزدهم ماه:
و فيه عدة زيادات منها الصلوات الزائدة و منها الرواية بأن فضل يوم ليلة القدر مثل ليلته أقول و اعلم أن ليلة تسع عشرة أول الثلاث الليالي الإفراد و هذه الليالي محل الزيادة في الاجتهاد و لعمري إن الأخبار واردة و آكدة في ليلة إحدى و عشرين منه أكثر من ليلة تسع عشرة و في ليلة ثلاث و عشرين منه أكثر من ليلة تسع عشرة و من ليلة إحدى و عشرين و قد قدمنا ما ذكره أبو جعفر الطوسي في التبيان عند تفسير (إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ)[سوره القدر، آیه 1] في مفردات العشر الأواخر بلا خلاف و قال رحمه الله قال أصحابنا هي إحدى الليلتين إحدى و عشرين و ثلاث و عشرين و هو منقول عن الأئمة الطاهرين العارفين بأسرار رب العالمين و أسرار سيد المرسلين صلوات الله جل جلاله عليهم أجمعين و قد قدمنا دعاء العشرين ركعة في أول ليلة منه أقول و نحن ذاكرون في هذه الليلة التسع عشرة دعاء الثمانين ركعة تمام المائة ركعة أنقله من خط جدي أبي جعفر الطوسي رضوان الله عليه لنعمل عليه و ما كان إلى تقديم دعاء المائة ركعة قبل هذه الليلة سبب يحوج إليه فلذلك جعلناه في هذه الليلة
اعمال مخصوص شب نوزدهم ماه رمضان عبارت است از:
2 . نمازهاى مستحبى اضافى و دعاهاى آن‌ها. در هر حال، بايد توجه داشت كه شب نوزدهم يكى از شب‌هاى فرد است و در اين شب‌ها بايد در عبادت بيشتر كوشش كرد. به جانم سوگند كه روايات درباره‌ى شب بيست و يكم بيشتر از شب نوزدهم و درباره‌ى شب بيست و سوّم بيشتر از شب نوزدهم و بيست و يكم وارد و تأكيد كرده است و ما مطلبى را كه شيخ «ابو جعفر طوسى» رحمه اللّه در «تفسير التبيان» در تفسير سوره‌ى «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ» ذكركرده بود، پيش از اين آورديم كه فرمود: «شب قدر بدون اختلاف نظر (ميان شيعه و سنّى) در دهه‌ى آخر قرار دارد.» و نيز فرمود: «علماى ما اماميّه گفته‌اند كه شب قدر يكى از دو شب: بيست و يكم يا بيست و سوّم است.» و اين مسأله از ائمّه‌ى طاهرين درودهاى خداوند بزرگ بر همه ى آنان باد كه با اسرار پروردگار جهانيان و اسرار سرور پيامبران خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آشنايند، نقل شده است. اكنون به ذكر اعمال اين شب مى‌پردازيم: دعاهاى 20 ركعت از نمازهاى نافله ى ماه رمضان در اعمال شب اوّل گذشت، لذا در اعمال این شب دعاهاى 80 ركعت ديگر را تا پايان 100 صد ركعت ذكر مى‌كنيم و اين دعاها را از روى خطّ جدّم «ابو جعفر طوسى» رضوان اللّه عليه نقل مى‌كنيم تا بدان عمل كنى و دليلى نداشت كه اين دعاها را پيش از اين ذكر كنيم، لذا آن‌ها را در اعمال اين شب ذكر مى‌كنيم.
و اغتنم أيها العبد الميت الفاني ما يبلغ اجتهادك إليه فإن سم الفناء يسري في الأعضاء مذ خرجت إلى دار الفناء و آخره هجوم الممات و انقطاع الأعمال الصالحات و أن تصير من جملة القبور الدارسات المهجورات فبادر إلى السعادات الدائمات فصل ما تقدم ذكره من العشرين ركعة و أدعيتها [بأدعيتها] و سبح تسبيح الزهراء ع بين كل ركعتين من جميع الركعات ثم قم فصل الثمانين ركعة الباقيات فتصلي ركعتين و تقول
و اى بنده ى بى‌جان فانى! هر چه مى‌توانى اعمال اين شب را مغتنم شمار، زيرا از روزى كه به سراى فنا آمده اى، زهر فنا به اعضاى تو سرايت كرده است و پايان كار تو عبارت است از هجوم مرگ و تمام شدن اعمال شايسته‌ات و اين‌كه جزو [اهل] قبور فرسوده و مهجور گردى، پس به سوى نيكبختى‌هاى جاودانه بشتاب و بیست ركعتى را پيش از اين يادآور شديم همراه با دعاهاى آن به جا آور (ترتیب و دعای بعد از نوافل ماه رمضان بعد از نماز مغرب و ترتیب و دعای بعد از نوافل ماه رمضان بعد از نماز عشا) و در بين هر دو ركعت از اين نمازها، تسبيح فاطمه‌ى زهرا عليها السّلام را بگو، سپس برخيز و 80 ركعت باقيمانده را به‌صورتى كه ذكر مى‌كنيم(که در اینجا 10 رکعت را با دعاهای آن ذکر می کنیم)، بخوان: (دعاى ركعت 21 و 22)؛ نخست 2 ركعت اول را بخوان و بعد از آن بگو:
يَا حَسَنَ الْبَلَاءِ عِنْدِي يَا قَدِيمَ الْعَفْوِ عَنِّي يَا مَنْ لَا غِنَى بِشَيْءٍ [لِشَيْءٍ] عَنْهُ
اى خدايى كه بلا و امتحان تو در نزد من زيبا است، اى كسى كه از ديرزمان از من گذشته اى، اى خدايى كه هيچ چيز از تو بى‌نياز نيست،
يَا مَنْ لَا بُدَّ لِشَيْءٍ مِنْهُ يَا مَنْ مَرَدُّ كُلِّ شَيْءٍ إِلَيْهِ يَا مَنْ مَصِيرُ كُلِّ شَيْءٍ إِلَيْهِ تَوَلَّنِي
اى كسى كه هيچ چيز گزيرى از تو ندارد، اى خدايى كه بازگشت همه ى موجودات به سوى تو است، اى خدايى كه همه ى اشيا به سوى تو باز مى‌گردند.
سَيِّدِي وَ لَا تُوَلِّ أَمْرِي شِرَارَ خَلْقِكَ أَنْتَ خَالِقِي وَ رَازِقِي يَا مَوْلَايَ فَلَا تُضَيِّعْنِي
اى آقاى من، سرپرستى مرا به عهده گير و كارم را به مردم بد مسپار، تو آفريننده و روزى بخش منى اى مولاى من، پس ضايعم مكن.
ثُمَّ تُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ وَ تَقُولُ
(دعاى ركعت 23 و 24 ) سپس 2 ركعت ديگر را بخوان و بعد از آن بگو:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَوْفَرِ عِبَادِكَ نَصِيباً مِنْ كُلِّ خَيْرٍ أَنْزَلْتَهُ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا از بهره ورترين بندگان از تمام خيراتى كه در اين شب فرو فرستاده اى
أَوْ أَنْتَ مُنْزِلُهُ مِنْ نُورٍ تَهْدِي بِهِ أَوْ رَحْمَةٍ تَنْشُرُهَا وَ مِنْ رِزْقٍ تَبْسُطُهُ وَ مِنْ ضُرٍّ تَكْشِفُهُ وَ مِنْ بَلَاءٍ تَرْفَعُهُ
و يا فرو مى‌فرستى مانند نورى كه به وسيله ى آن هدايت مى‌كنى و رحمتى كه مى‌گسترانى و روزى‌اى كه پخش مى‌كنى و رنجورى‌اى كه برطرف و بلايى كه رفع
وَ مِنْ سُوءٍ تَدْفَعُهُ وَ مِنْ فِتْنَةٍ تَصْرِفُهَا وَ اكْتُبْ لِي مَا كَتَبْتَ لِأَوْلِيَائِكَ الصَّالِحِينَ الَّذِينَ اسْتَوْجَبُوا مِنْكَ الثَّوَابَ
و بديى كه دفع مى‌كنى و فتنه‌اى كه بر مى‌گردانى قرار ده و هرچه براى دوستان شايسته‌ات كه مستحق پاداش از نزد تو گرديده
وَ أَمِنُوا بِرِضَاكَ عَنْهُمْ مِنْكَ الْعَذَابَ يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
و به خشنودى تو از آنان، از عذاب تو ايمن شده‌اند نوشته اى براى من نيز بنويس. اى بزرگوار اى بزرگوار اى بزرگوار، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و در گشايش كار آنان شتاب كن
وَ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي وَ بَارِكْ لِي فِي كَسْبِي وَ قَنِّعْنِي بِمَا رَزَقْتَنِي وَ لَا تَفْتِنِّي بِمَا زَوَيْتَ عَنِّي
و گناهم را بيامرز و كار و كسبم را مبارک گردان و به آنچه روزى‌ام داده اى بسنده كن و به آنچه از من بازداشته اى، فريفته مكن.
ثُمَّ تُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ وَ تَقُولُ
(دعاى ركعت 25 و 26) سپس2 ركعت ديگر را بخوان و بعد از آن بگو:
اللَّهُمَّ إِلَيْكَ نَصَبْتُ [نُصِبَتْ] يَدِي وَ فِيمَا عِنْدَكَ عَظُمَتْ رَغْبَتِي فَاقْبَلْ يَا سَيِّدِي [وَ مَوْلَايَ] تَوْبَتِي [قُرْبَتِي]
خداوندا، دستم را به سوى تو بلند كرده‌ام و به آنچه نزد تو است سخت راغبم، پس اى آقا و مولاى من، توبه‌ام [تقرّبم]را بپذير
وَ ارْحَمْ ضَعْفِي وَ اغْفِرْ لِي وَ ارْحَمْنِي وَ اجْعَلْ لِي فِي كُلِّ خَيْرٍ نَصِيباً وَ إِلَى كُلِّ خَيْرٍ سَبِيلًا
و بر ناتوانى‌ام رحم كن و مرا بيامرز و بر من رحم آر و براى من از هر خير بهره‌اى و به سوى هر خير راهى قرار ده.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكِبْرِ وَ مَوَاقِفِ الْخِزْيِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خداوندا، از خود بزرگ پندارى و رسوايى در مواقف مواقف دنيا و آخرت، به تو پناه مى‌برم. خدايا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ اغْفِرْ لِي مَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِي وَ اعْصِمْنِي فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِي وَ أَوْرِدْ [وَ ارْدُدْ] عَلَيَّ أَسْبَابَ طَاعَتِكَ وَ اسْتَعْمِلْنِي بِهَا
و گناهان گذشته ام را بيامرز و در مقدار باقى مانده از عمرم از گناه نگاه دار و اسباب طاعتت را در اختيار من بگذار و مرا با آن‌ها به عمل وادار
وَ اصْرِفْ عَنِّي أَسْبَابَ مَعْصِيَتِكَ وَ حُلْ بَيْنِي وَ بَيْنَهَا وَ اجْعَلْنِي وَ أَهْلِي وَ وُلْدِي [وَ وَلَدِي] وَ مَالِي فِي وَدَائِعِكَ الَّتِي لَا تَضِيعُ
و اسباب معصيتت را از من باز دار و ميان من و آن‌ها حايل شو و من و خانواده و فرزندان [و دارايى]ام را در سپرده‌هاى خود كه هرگز ضايع نمى‌گردد، قرار ده
وَ اعْصِمْنِي مِنَ النَّارِ وَ اصْرِفْ عَنِّي شَرَّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ وَ شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ شَرَّ كُلِّ ذِي شَرٍّ وَ شَرَّ كُلِّ ضَعِيفٍ أَوْ شَدِيدٍ مِنْ خَلْقِكَ
و از آتش جهنّم نگاه دار و شرّ [تباهكاران از عرب و عجم و]جنيّان و انسان‌هاى بدكار و شرّ هر بدى‌رسان و شرّ همه ى مردم اعمّ از ناتوان و نيرومند
وَ شَرَّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ (آخِذٌ بِناصِيَتِها)[سوره هود، آیه 56] إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و شرّ هر جنبنده‌اى را كه تو [موى]پيشانى [و زمام امور]آن را گرفته اى، از من بازدار، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
ثُمَّ تُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ وَ تَقُولُ
(دعای رکعت 27 و 28) سپس 2 ركعت ديگر را بخوان و بعد از آن بگو:
اللَّهُمَّ أَنْتَ مُتَعَالِي الشَّأْنِ عَظِيمُ الْجَبَرُوتِ شَدِيدُ الْمِحَالِ عَظِيمُ الْكِبْرِيَاءِ قَادِرٌ قَاهِرٌ قَرِيبُ الرَّحْمَةِ
خداوندا، تو داراى مقام والا و شكوه بزرگ و سخت نيرنگ‌زن و صاحب بزرگمنشى والا و توانمند و چيره اى و رحمتت نزديک
صَادِقُ الْوَعْدِ وَفِيُّ الْعَهْدِ قَرِيبٌ مُجِيبٌ سَامِعُ الدُّعَاءِ قَابِلُ التَّوْبَةِ مُحْصٍ لِمَا خَلَقْتَ قَادِرٌ عَلَى مَا أَرَدْتَ مُدْرِكٌ
و وعده‌ات راست است و به پيمانت وفا مى‌كنى و نزديک و اجابت كننده اى، دعا را مى‌شنوى و توبه را مى‌پذيرى و آفريده‌هايت را به شماره درآورده‌اى و بر هر چه بخواهى توانايى و در جست‌وجوى هر كس باشى به او مى‌رسى
مَنْ طَلَبْتَ رَازِقٌ مَنْ خَلَقْتَ شَكُورٌ إِنْ شُكِرْتَ ذَاكِرٌ إِنْ ذُكِرْتَ فَأَسْأَلُكَ يَا إِلَهِي مُحْتَاجاً وَ أَرْغَبُ إِلَيْكَ فَقِيراً
و هر كس را آفريده‌اى روزى مى‌دهى و در صورت سپاسگزارى از تو، سپاسگزارى مى‌كنى و اگر كسى يادت كند، او را ياد مى‌كنى. پس اى معبود من، من با نيازمندى از تو مى‌خواهم و با نادارى از تو مى‌طلبم
وَ أَتَضَرَّعُ [مُتَضَرِّعاً] إِلَيْكَ خَائِفاً وَ أَبْكِي إِلَيْكَ مَكْرُوباً وَ أَرْجُوكَ نَاصِراً وَ أَسْتَغْفِرُكَ ضَعِيفاً
و با بيم به درگاه تو تضرّع مى‌كنم و با اندوه سخت به درگاه تو مى‌گريم و از تو اميد يارى دارم و با تضرّع [درماندگى]از تو آمرزش مى‌خواهم
وَ أَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ مُحْتَسِباً وَ أَسْتَرْزِقُكَ مُتَوَسِّعاً وَ أَسْأَلُكَ يَا إِلَهِي أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و با بسندگى به تو، بر تو توكّل مى‌كنم و روزى گسترده‌ات را مى‌طلبم و اى معبود من از تو مى‌خواهم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى
وَ أَنْ تَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي وَ تَتَقَبَّلَ عَمَلِي وَ تُيَسِّرَ مُنْقَلَبِي وَ تُفَرِّجَ قَلْبِي إِلَهِي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَدِّقَ ظَنِّي
و گناهانم را ببخشايى و عملم را بپذيرى و بازگشتم را آسان نموده و دلم را بگشايى. معبودا، از تو مى‌خواهم كه گمانم را [به خود]راست گردانيده
وَ تَعْفُوَ عَنْ خَطِيئَتِي وَ تَعْصِمَنِي مِنَ الْمَعَاصِي إِلَهِي ضَعُفْتُ فَلَا قُوَّةَ لِي وَ عَجَزْتُ فَلَا حَوْلَ لِي
و از خطايم بگذرى و از گناهان بازدارى. معبودا، ناتوان شده‌ام و نيرويى ندارم و درمانده‌ام و قدرتى ندارم.
إِلَهِي جِئْتُكَ مُسْرِفاً عَلَى نَفْسِي مُقِرّاً بِسُوءِ عَمَلِي قَدْ ذَكَرْتُ غَفْلَتِي وَ أَشْفَقْتُ مِمَّا كَانَ مِنِّي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
معبودا، با اسراف بر خويشتن و اعتراف به كردار زشتم و درحالى كه متذكّر غفلت خود هستم و از اعمالى كه از من سرزده هراسناكم، به درگاه تو آمده‌ام، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ ارْضَ عَنِّي وَ اقْضِ لِي جَمِيعَ حَوَائِجِي مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و از من خشنود شو و همه ى خواسته‌هايم اعمّ از خواسته‌هاى دنيا و آخرتم را برآور، اى مهربان‌ترين مهربانان.
ثُمَّ تُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ وَ تَقُولُ
(دعای رکعت 29 و 30) سپس 2 ركعت ديگر را بخوان و بعد از آن بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ مِنْ جَهْدِ الْبَلَاءِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ وَ سُوءِ الْقَضَاءِ وَ دَرَكِ الشَّقَاءِ
خدايا، عافيت از گرفتارى سخت و شادى دشمنان و سرنوشت حتمى بد و در رسيدن بدبختى
وَ مِنَ الضَّرَرِ فِي الْمَعِيشَةِ وَ أَنْ تَبْتَلِيَنِي بِبَلَاءٍ لَا طَاقَةَ لِي بِهِ أَوْ تُسَلِّطَ عَلَيَّ طَاغِياً
و ضرر در روزى و نيز عافيت از اين كه مرا به بلايى دچار كنى كه توان آن را نداشته باشم يا سركشى را بر من مسلّط كنى
أَوْ تَهْتِكَ لِي سِتْراً أَوْ تُبْدِيَ لِي عَوْرَةً أَوْ تُحَاسِبَنِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ مُقَاصّاً أَحْوَجَ مَا أَكُونُ إِلَى عَفْوِكَ وَ تَجَاوُزِكَ عَنِّي
يا پرده‌ى [حرمت]مرا بدرى يا زشتى‌ام را بنمايانى يا در روز قيامت، آن‌گاه كه به گذشت و چشم‌پوشى‌ات بيشتر از هر وقت ديگر نيازمندم، با قصاص و عوض‌خواهى از من حساب بكشى.
فَأَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّةِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
پس به روى [اسما و صفات، يا ذات]گرامى و سخنان كامل تو، از تو مى‌خواهم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى
وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِنْ عُتَقَائِكَ وَ طُلَقَائِكَ مِنَ النَّارِ
و مرا از آزاد و رهاشدگان از آتش جهنّم قرار دهى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَدْخِلْنِي الْجَنَّةَ وَ اجْعَلْنِي مِنْ سُكَّانِهَا وَ عُمَّارِهَا
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا وارد بهشت كن و از ساكنان و آبادكنندگان آن قرار ده.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ سَفَعَاتِ النَّارِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ارْزُقْنِي الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ وَ الصِّيَامَ وَ الصَّدَقَةَ لِوَجْهِكَ
خداوندا، از شعله‌هاى سوزان آتش جهنّم به تو پناه مى‌برم. خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و حجّ و عمره و روزه‌دارى و پرداخت صدقه براى خشنودى خود را روزى‌ام كن.
ثُمَّ تَسْجُدُ وَ تَقُولُ فِي سُجُودِكَ
سپس سجده كن و در حال سجده بگو:
يَا سَامِعَ كُلِّ صَوْتٍ وَ يَا بَارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ وَ يَا مَنْ لَا تَغْشَاهُ الظُّلُمَاتُ
اى شنواى همه ى صداها و اى پديدآورنده‌ى جان‌ها بعد از مرگ و اى كسى كه تاريكى‌ها تو را نمى‌پوشاند
وَ يَا مَنْ لَا تَتَشَابَهُ عَلَيْهِ الْأَصْوَاتُ وَ يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ شَيْءٌ عَنْ شَيْءٍ أَعْطِ مُحَمَّداً
و اى خدايى كه صداها بر تو مشتبه نمى‌گردد و اى خدايى كه هيچ چيز تو را از چيز ديگر به خود مشغول نمى‌كند،
أَفْضَلَ مَا سَأَلَكَ وَ أَفْضَلَ مَا سَأَلْتُ لَهُ وَ أَفْضَلَ مَا أَنْتَ مَسْئُولٌ لَهُ
به حضرت محمّد برترين چيزى را كه از تو درخواست نموده و يا براى او درخواست شده و يا خواهد شد، عطا كن
وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِنْ عُتَقَائِكَ وَ طُلَقَائِكَ مِنَ النَّارِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و از تو مى‌خواهم كه مرا از آزاد و رهاشدگان از آتش جهنّم قرار دهى. خدايا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ اجْعَلِ الْعَافِيَةَ شِعَارِي وَ دِثَارِي وَ نَجَاةً لِي مِنْ كُلِّ سُوءٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ
و عافيت را جامه ى زيرين و رويين و وسيله‌ى نجات من از تمام بدى‌هاى روز قيامت قرار ده.
مطالب مرتبط و پیشنهادی :
ویژه نامه ضیافت الله (ماه مبارک رمضان)
ویژه نامه احکام روزه و روزه داری
مجموعه استیکر ماه رمضان (ایام و مناسبتها)
دعاهای تصویری روزانه ماه مبارک رمضان
ویژه نامه پیام ادعیه روزانه ماه مبارک رمضان
