دعای سید بن باقی در روز ششم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب العاشر فيما نذكره من زيادات دعوات في الليلة السادسة منه و يومها و فيه ما نختاره من عدة روايات بالدعوات، فصل فيما يختص باليوم السادس من دعاء غير متكرر؛ دعاء آخر في هذا اليوم برواية السيد ابن باقي رحمه الله في إختياره
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب دهم اعمال و دعاهای شب و روز ششم ماه رمضان: فصل اول دعاهای مخصوص روز ششم، (دومین دعا) به نقل از كتاب «اختيار» نوشته «سيد ابن الباقى» -رحمه اللّه-:
اللَّهُمَّ رَبِّي وَ إِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ ثِقَتِي وَ رَجَائِي وَ أَمَلِي وَ مَوْضِعَ شَكْوَايَ وَ مَنْ إِلَيْهِ مَلْجَئِي
خداوندا، اى پروردگار و معبود و سرور و مورد اعتماد و اميد و آرزو و جايگاه شكوه ى من و كسى كه پناهگاه من به تو است
وَ مَنْ هُوَ ثِقَتِي فِي كُلِّ أَحْوَالِي إِنِّي أَصْبَحْتُ وَ بِي إِلَيْكَ فَاقَةٌ وَ لِي إِلَيْكَ حَاجَاتٌ وَ لَكَ عِنْدِي طَلِبَاتٌ
و تو مورد اعتماد من در تمام حالات هستى، صبح كردم در حالى كه به تو نيازمندم و خواسته هايى از تو دارم و تو در نزد من طلب هايى دارى
وَ أَنَا مُرْتَهَنٌ بِمَا اجْتَرَأْتُ فِيهَا وَ بَارَزْتُكَ بِهِ مِنَ الْمَعَاصِي وَ مُخَالِفَةِ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ وَ تَائِبٌ إِلَيْكَ مِنْهَا
و من در گرو گناهانى هستم كه با آن گستاخى نموده و به مبارزه با تو پرداختم و نيز در گرو مخالفت با دستورهاى تو مى باشم و اكنون از آن ها به درگاه تو توبه مى كنم،
فَاغْفِرْهَا لِي مِنْ لَدُنْكَ بِعَظِيمِ عَفْوِكَ وَ بِسَعَةِ رِزْقِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ جُودِكَ وَ كَرَمِكَ
پس با گذشت بزرگ و روزى گسترده و رحمت و بخشش و بزرگوارى خود، همه ى آن ها را
وَ مَغْفِرَتِكَ كُلِّهَا قَدِيمِهَا وَ حَدِيثِهَا سِرِّهَا وَ عَلَانِيَتِهَا خَطَأِهَا وَ عَمْدِهَا
-اعمّ از اين كه قديمى باشند يا جديد، نهانى يا آشكارا، به اشتباه يا از روى عمد- بيامرز،
مَغْفِرَةً عَزْماً جَزْماً لَا أَكْتَسِبُ بَعْدَهَا خَطَأً وَ لَا تَكْتُبُ عَلَيَّ بَعْدَهَا ذَنْباً وَ لَا إِثْماً
آمرزشى قطعى و حتمى كه ديگر بعد از آن خطايى را مرتكب نشوم و گناه و بزهى را بر من ننويسى.
يَا ثِقَتِي فِي شِدَّتِي وَ مُونِسِي فِي وَحْدَتِي وَ كَالِئِي فِي وَحْشَتِي
اى مورد اعتماد من در سختى ام و اى مونس من در تنهايى ام و اى نگاه دارنده ى من در هنگام وحشت،
يَا قَدِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ الْبَلَاءِ يَا إِلَهِي وَ إِلَهَ آبَائِي وَ إِلَهَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ
اى صاحب گذشت ديرينه، اى خدايى كه بلايت نيكو است، اى معبود من و پدرانم و معبود همه ى آفريده ها.
اللَّهُمَّ إِنِّي عَبْدُكَ الْعَلِيلُ [الْقَلِيلُ] الذَّلِيلُ الْخَائِفُ الْمُسْتَجِيرُ الْمُحْتَاجُ إِلَيْكَ الْمُضْطَرُّ فِي كُلِّ أَحْوَالِهِ إِلَى خَالِقِهِ
خدايا، من بنده ى دردمند [ناچيز]، خوار، بيمناک، پناه آورنده و نيازمند توام و در همه ى حالات به آفريننده ام ناگزيرم،
أَنَا حَمَّالُ الْخَطَايَا سِرّاً وَ عَلَانِيَةً أَنَا شَرُّ عَبْدٍ وَ أَنْتَ خَيْرُ رَبٍّ وَ مَوْلًى
من بار خطاهايى را كه در نهان و آشكارا به جا آوردم، به دوش مى كشم، من بدترين بنده و تو بهترين پروردگار و مولا هستى،
أَنْتَ الْعَوَّادُ بِالْمَغْفِرَةِ وَ أَنَا الْعَوَّادُ بِالْمَعْصِيَةِ أَنَا الْمُسْتَوْجِبُ لِسَوَابِقِ سَخَطِكَ وَ لِزَوَالِ نِعَمِكَ
تو پى درپى مى آمرزى و من پى درپى گناه مى كنم، من مستحقّ خشم هاى گذشته ام و سزاوارم كه نعمت هايت از من گرفته شود.
أَسْأَلُكَ يَا إِلَهِي بِضِيَائِكَ وَ بَهَائِكَ وَ آلَائِكَ وَ كِبْرِيَائِكَ وَ أَسْمَائِكَ الْحُسْنَى كُلِّهَا وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّاتِ كُلِّهَا وَ أَيَادِيكَ الْقَدِيمَةِ عِنْدِي
اى معبود من، به روشنايى و زيبايى و نعمت ها و بزرگمنشى و به بهترين نام ها و سخنان كامل تو و عطاهاى ديرينه ات به من، از تو خواستارم
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَخْيَارِ وَ أَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ
كه بر حضرت محمّد و خاندان نيک او درود فرستى و مرا از آتش جهنّم آزاد كنى،
إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ سَلَّمَ
به راستى كه تو بر هر چيز توانايى. درود و سلام خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.