منم آن روسیاهی که خجالت میکشد از خود

منم آن روسیاهی که خجالت میکشد از خود

سحـر گاهی اگـر سجاده وا کردی دعایم کن 
بساط گـریـه در خلوت بپـا کردی دعایم کن

دلت دریاست میدانم که پیشش آبرو داری
نشستی با خدای خود صفا کردی دعایم کن

کسی این گوشه ی دنیاست محتاج دعای تو
به تسبیحت اگـر ذکـر خدا کردی دعایم کن

پر از حرف و پر از دردم، به رسم عاشقان ای دوست 
دلت لرزید و یادی هم ز ما کردی دعایم کن

به هر در میزنم بسته، همه درها به روی من 
خدا را زیر لب امشب صدا کردی دعایم کن

منم آن روسیاهی که خجالت میکشد از خود
شفاعت از منِ غـرق ِخطا  کردی دعایم کن 

غریب افتاده ام اینجاکسی سنگ صبورم نیست 
بحق هـر غریبی کـه  دعــا کردی دعایم کن

التماس دعا