تقویم رسمی ایران هجری شمسی:
به موجب قانون یازدهم فروردین 1304 هجری شمسی بر پایه تقویم جلالی برقرار گردید.اول سال یکم فروردین روز روز اول بهار می باشد و فاصله زمانی، دو عبور متوالی خورشید، از اعتدال ربیعی و مساوی 365 شبانه روز و 5 ساعت و 46 ثانیه است.
تقویم نجومی:
مبنای این تقویم، دوره متوسط دو عبور متوالی زمین از یک نقطه آسمان و مدت آن 25636/365 شبانه روز شمسی متوسط می باشد.
تاریخ هجری قمری:
مبدا این تاریخ روز جمعه محرم سالی که حضرت محمد(ص) از مکه به مدینه هجرت فرمود. سال قمری مرکب از 12 ماه قمری است، 354 یا 355 شبانه روز دارد. به همین دلیل این ماه قمری با فصول ارتباطی ندارد و هر ماه از رویت هلال ماه دیگر طول می کشد و مدت آن هیچ وقت از 30 روز تجاوز نمی کند.
تاریخ مسیحی (میلادی):
مبنای این تاریخ 4 روز پس از تولد حضرت عیسی می باشد که در تقویم گرگوار استفاده شده است.
تاریخ رومی:
مبنای این تاریخ 312 سال قبل از میلاد یعنی 12 سال بعد از مرگ اسکندر مصادف با سلطنت سلوکوس نیکاتور است و به تاریخ اسکندری نیز معروف است.
