«جمهوری اسلامی»، از باب «عدم مخالفت قطعیه» است نه «موافقت قطعیه» / تمثیلات آیت الله حائری شیرازی

«جمهوری اسلامی»، از باب «عدم مخالفت قطعیه» است نه «موافقت قطعیه» / تمثیلات آیت الله حائری شیرازی

خدا ما را از حکومت شاهنشاهی که مخالفت قطعیه با اسلام بود، نجات داد و آورد در جمهوری اسلامی که مخالفت قطعیه با اسلام نمی‌کند، اما موافقت قطعیه هم نمی‌کند! «حکومت اسلامی»، موافقت قطعیه است!
«جمهوری اسلامی»، مخالفت قطعیه با اسلام نمی کند اما موافقت قطعیه هم زورش نمی رسد، رسالتش در همین حد است. موافقت قطعیه با اسلام، در حکومت اسلامی، دولت اسلامی و تمدن اسلامی محقق می شود.

بعضی ها در «جمهوری اسلامی» دنبال «تمدن اسلامی» هستند! اشتباه می کنند. هی داد و بیداد می کنند و می گویند اسلام رفت و چطور شد و چطور شد. نخیر، «جمهوری اسلامی» نسبت به «حکومت شاهنشاهی»، بهشت است، جمهوری اسلامی «اَعراف» است، یعنی بین «جهنم» حکومت شاهنشاهی و «بهشت» تمدن اسلامی، این اَعراف است و در وسط قرار دارد. همین روز هایی که الآن داریم، دوره شاه آرزوی یک ساعتش را می کردیم!

فرق بین «موافقت قطعیه» و «عدم مخالفت قطعیه» چیست؟ مثالی برایتان می‌زنم: 
ده تا لیوان داریم که یکی از آنها نجس است. من نمی‌دانم کدامش نجس است. «عدم مخالفت قطعیه» به این است که یک لیوانش را کنار بگذاری و بقیه اش (نه تای دیگر) را مصرف کنی. چرا مخالفت قطعیه نکرده ای؟ چون نمی‌توانی قسم بخوری که این لیوانی که مصرف کردی، قطعاً نجس بوده است. جمهوری اسلامی، این است. یقین به مخالفت با اسلام نداری.

حکومت اسلامی، موافقت قطعیه با اسلام است. در حکومت اسلامی باید از همه اش اجتناب کنی. ده تا سیم است. در یکی‌اش برق است. تو می‌توانی یکی‌اش را بگذاری کنار و به بقیه دست بزنی؟ حکومت اسلامی این جوری است. دست به هیچ کدامش نمی‌توانی بزنی. ورع یعنی همین.