احادیث غیبت (بخش 4) - پنج حدیث درباره غیبت

احادیث غیبت ؛ پنج حدیث درباره غیبت

در این نوشتار بخش چهارم از احادیث غیبت منتخبی از کتاب چهل حدیث غیبت محمود شریفی در بیان ائمه معصومین علیهم السلام تقدیم شما عزیزان میگردد.

احادیث غیبت : عكس العمل غيبت

1. عَنِ الصّادِقِ عليه السلام: لاتَغتَب فَتُغتَب، وَلاتَحفِر لاَِخيكَ حُفرَةً فَتَقَعُ فيها، فَإنَّكَ كَما تُدينُ تُدانُ؛ امام صادق عليه السلام فرمودند: غيبت نكن كه غيبتت مى كنند، براى برادرت چاه مكن كه در آن مى افتى، چون همانطور كه برخورد مى كنى با تو برخورد مى شود.

نـماز و روزه غيبت كننده

2. قالَ النَّبِىُّ صلي الله عليه و آله: مَنِ اغتابَ مُسلِماً أَو مُسلِمَةً لَم يَقبَلِ اللّه ُصَلاتَهُ وَ لاصِيامَةُ أربَعينَ يَوماً وَ لَيلَةً إلاّ أنْ يَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛ پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله و سلم فرمودند: كسى كه غيبت زن يا مرد مسلمانى را بكند خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نمى پذيرد، مگر اينكه صاحب غيبت او را ببخشد.

نخستين فرد جهنّمى

3. عَنِ الصّادِقِ عليه السلام قالَ: وَالغَيبَةُ تَأكُلُ الحَسَناتُ كَما تَأكُلَ النّارُ الحَطَبَ؛ أوحَى اللّه ُ تَعالى عَزَّوَجَلَّ إلى مُوسَى بنِ عِمران عليه السلام:ألمُغتابُ إن تابَ فَهُوَ آخِرُ مَن يَدخُلُ الجَّنَةَ وَإنْ لَم يَتُب فَهُوَ أوَّلُ مَنْ يَدخُلُ النّارَ؛  امام صادق عليه السلام فرمودند: غيبت، حسنات را مى خورد همانطور كه آتش هيزم را مى خورد، خداوند بزرگ به موسى علیه السلام وحى مى فرمود: غيبت كننده اگر توبه كند آخرين كسى است كه وارد بهشت مى شود، و اگر توبه نكند نخستين كسى است كه وارد آتش مى گردد.

نابودى حسنات

4. قالَ النَّبِىُّ صلي الله عليه و آله: يُؤتى بِأَحَدٍ يَومَ القِيامَةِ يُوقِفُ بَينَ يَدَىِ اللّه ِ وَ يُدفَعُ إلَيهِ كِتابَهُ فَلايُرى حَسَناتِهِ، فَيَقُولُ: إلهى لَيسَ هذا كِتابى، فَأنى لا أرى فيها طاعَتى، فَيُقالُ لَهُ: إنَّ رَبَّكَ لايَضِلُّ وَ لايَنسى، ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغتِيابِ النّاسِ؛ پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله و سلم فرمودند: روز قيامت فرد را مى آورند و در پيشگاه خدا نگاه مى دارند و نامه عملش را به او مى دهند و او حسنات خود را در آن نمى بيند، مى گويد: خدايا اين نامه عمل من نيست، زيرا طاعات من در آن نيست، به او گفته مى شود پروردگار تو فراموش نمى كند و جا نمى گذارد، عمل تو با غيبت مردم كردن از بين رفته است.

حرمت شكنى ديگران

5. قالَ رَسُولُ اللّه ُصلي الله عليه و آله: لَمّا عَرَجَ بى رَبّى عَزَّ وَ جَلَّ ، مَرَرتُ بِقُومٍ لَهُم أَظفارٌ مِن نُحاسٍ يَخمِشُونَ وُجُوهَهُم، وَ صُدُورَهُم، فَقُلتُ مَن هؤُلاءِ يا جَبرَئيلُ؟ فَقالَ هؤُلاءِ الّذينَ يَأكُلُونَ لُحُومَ النّاسِ، وَ يَقَعُونَ فى أعراضِهِم؛ رسول خدا صلی الله عليه و آله و سلم فرمودند: هنگامى كه پروردگارم مرا به معراج برد به گروهى برخوردم كه ناخنهايى از مس داشتند، صورت و سينه خود را با آنها مى تراشيدند گفتم: جبرئيل اينها چه كسانى اند؟ گفت: اينان كسانى اند كه گوشت مردم را مى خوردند، و آبروى آنان را مى برند.

پی نوشت:
---------------------
[1] بحارالانوار 75: 248 ح 16.
[2] جامع الاخبار، 412 ح 7.
[3] بحارالانوار 75: 257 ح 48.
[4] جامع الاخبار 412، ح 10.
[5] كنزالعمال 3: 587 ج 8029.

منبع: چهل حدیث غیبت - محمود شریفی