درباره دائم الوضو بودن و آثار آن

درباره دائم الوضو بودن و آثار آن

در رساله سیر و سلوک منسوب به مرحوم بحرالعلوم می فرماید: انجام این سفر به امور بسیار منوط است و عمده در آن چند چیز است.... هفدهم : دوام طهارت.

در کتاب سیر و سلوک آیت الله علی رضائی تهرانی می فرماید:

سالک باید تلاش کند همیشه در حال طهارت (وضو و...) به سر برد. حالت ناپاکی برای سالک مضر است. در حال جنابت ماندن سالک را ساقط می کند.

استاد (علامه طهرانی (رحمه الله)) می فرمود : اگر هم موقتا دسترسی به آب ندارید تیمم بدل از غسل به جا آورید تا روح کمتر آلوده گردد. این تیمم مبیح للصوه (مجوز نماز) نیست.

پس دائم الوضو بودن آثار و برکاتی دارد که برای هر سالکی که می خواهد قدم در مسیر بگذارد رعایت طهارت ظاهر در کنار طهارت باطن لازم است اما وضو گرفتن هم آدابی دارد که در ذیل بدان می پردازیم:

آداب وضو گرفتن :

موقع وضو گرفتن نام خدا را بر زبان آوریم. مثلا بگوئیم: بسم الله الرحمن الرحیم.

....عن ابى بصیر عن ابى عبدالله علیه السلام قال من توضا فذکر اسم الله طهر جمیع جسده و کان الوضوء الى الوضوء کفاره لما بینهما من الذنوب و من لم یس لم یطهر من جسده الا ما اصابه الماء.

ترجمه : ۱- از امام صادق علیه السلام : کسى که هنگام وضو نام خدا را ببرد، تمام بدنش پاک مى شود و این کار کفاره گناهان بین دو وضو خواهد بود. و کسى که نام خدا را نبرد، فقط آن مقدار از بدنش که آب به آن مى رسد پاک مى شود.

 سعی کنیم آب وضو را با حوله خشک نکنیم بلکه بگذاریم خودش خشک شود.

حدیث: .... محمد بن حمرآن عن ابیه عن ابى عبدالله علیه السلام قال من توضا و تمندل کتبت له حسنه و من توضا و لم یتمندل جحتى یجف وضووه کتبت له ثلاثون حسنه .

ترجمه : از امام صادق علیه السلام : کسى که وضو مى گیرد و با حوله خشک کند، یک حسنه براى او نوشته مى شود و کسى که وضو بگیرد و صبر کند تا دست و رویش خود خشک شوند، سى حسنه براى او نوشته مى شود.

 برای نماز صبح و نماز مغرب وضو بگیریم. ظاهر این است که هرچند هم وضو داشته باشیم دوباره وضو بگیریم.

حدیث: .... عن سماعه بن مهرآن قال قال ابوالحسن موسى علیه السلام من توضا للمغرب کان وضووه ذلک کفاره لما مضى من ذنوبه فى نهاره ما خلا الکبائر و من توضا لصلاه الصبح کان وضووه ذلک کفاره لما مضى من ذنوبه فى لیله ما خلا الکبائر.

ترجمه : 1. از امام کاظم علیه السلام : کسى که براى نماز مغرب وضو بگیرد وضویش کفاره گناهان روز گذشته اوست، البته به استثناى گناهان کبیره. و کسى که براى نماز صبح وضو بگیرد، وضوى او کفاره گناهان شب گذشته اوست، البته به استثناى گناهان کبیره.