اکسیر حیات

✅ ذکر خدا آب حیاتی است که مداومت بر آن، جان آدمی را به دشت سرسبز حقیت تبدیل می‌کند و در مقابل ترک یاد خدا عامل خروج از ولایت الهی و راهی برای نفوذ شیطان است؛ وقتی شیطان بر وجود آدمی مسلط شد تا دل او را به بیابانی لم یزرع تبدیل نکند رهایش نخواهدنمود .
✅ اگر ذکر خدای متعال به صورت کامل محقق شود به انسان فکر و اندیشه سالم بخشیده و برای او حرکت به ارمغان می‌آورد . از این رو خدای متعال در توصیف اولوالالباب، ابتدا آنان را اهل ذکر و در مرحله بعد اهل فکر معرفی می‌کند .
✅ اَلَّذِينَ يَذْكُرُونَ اَللّٰهَ قِيٰاماً وَ قُعُوداً وَ عَلىٰ جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْض ؛
اولوالالباب کسانی اند که خدا را در حال ایستاده و نشسته، و آنگاه که بر پهلو خوابیده‌اند، یاد می‌کنند . و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین می‌اندیشند .
✅ وقتی دل یاد حق کرد، فکر هم بالا می‌رود و انسان صاحب اندیشه می‌شود .
✅ ذکر آرد فکر را در اهتزاز
ذکر را خورشید این افسرده ساز . (۲و۳)
✅ تنها با تابیدن خورشید ذکر حق بر کشتزار جان آدمی است که تاریکی و افسردگی‌های فکری از بین می‌رود.
✅ ولی وقتی انسان از یاد خدا اعراض نمود قلبش سخت و در نتیجه فکر و اندیشه اش افسرده می شود . خدای متعال به موسی علیه‌السلام میفرمایند :
✅ يَا مُوسَى. لَا تَدَعْ ذِكْرِي عَلَى كُلِّ حَالٍ...فَإِنَّ تَرْكَ ذِكْرِي يُقْسِي الْقُلُوبَ ؛
ای موسی در هیچ حالی ذکر و یاد مرا رها نکن، چرا که ترک ذکر من، قلب ها را سخت می کند .(۴)
✅ وقتی انسان از یاد خدا غافل شد، دلش به بیابان خشک و غیر قابل کشتی تبدیل می‌شود که هیچ فکر سالم و عمل صالحی از آن صادر نمی‌شود و در روز قیامت نیز حقیقت وجودش به صورت همان بیابان خشک و شوره زار تمثل خواهد یافت، که هرچه در آن می‌دود به چشمه حیات نرسیده و جز تشنگی و درماندگی چیز دیگری حاصلش نمی‌شود .

منبع[۱] : آل عمران، آیه ۱۹۱.
منبع[۲]و[۳] : مثنوی معنوی،دفتر سوم،بخش ۴۶.
منبع[۴] : الكافي، ج۲، ص: ۴۹۷.