هدفمندی خلقت - آيه شماره 2  از سوره مبارکه عنكبوت

 أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ.
آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم‏»، به حال خود رها می‏ شوند و آزمایش نخواهند شد؟!
ایمان، تنها با زبان و شعار نیست، بلكه همراه با آزمایش است.«أحسب... هم لایفتنون» (ادّعا كافى نیست، باید عملكرد را دید و قضاوت كرد.)
سعدیا گرچه سخندان و نصحیت ‏گویى‏
زعمل كار برآید به سخندانى نیست‏.

* آيه شماره 2  از سوره مبارکه عنكبوت