پس از آن كه در ششم اوت 1945م اولین بمب هسته ای بر شهر هیروشیما فروریخت، در نهم اوت نیز، دومین بمب هسته ای امریكا، شهر ناكازاكی ژاپن را به كام مرگ و ویرانی كشاند. در این روز بر اثر بمباران هسته ای ناكازاكی در حدود هشتاد هزار نفر كشته و ده ها هزار نفر دیگر زخمی شدند. تلفات جانی این حادثه، تنها به آن روز بر مردم ژاپن محدود نمی شود. چرا كه برخی از زخمی ها، سال ها پس از این حادثه جان باختند. علاوه بر آن، عوارض شدید روحی و پیامدهای زیست محیطی نیز در ادامه این بمباران، خسارت ژاپن را بیشتر نمود. استعمال بمب هسته ای در ژاپن كه به انهدام كامل دو شهر پرجمعیت ژاپن و كشتار فجیع صدها هزار نفر انجامید، بزرگ ترین فاجعه بشری در طول جنگ جهانی دوم به شمار می آید كه پس از گذشت ده ها سال، هنوز مورد بحث مطبوعات و محافل سیاسی اجتماعی جهان است. امریكا بعدها در توجیه به كارگیری بمب هسته ای در ژاپن عنوان كرد كه در صورت خودداری از به كار بردن این بمب، شاید بیش از ده میلیون ژاپنی و یك میلیون امریكایی در جنگ برای تصرف جزایر ژاپن كشته می شدند. زیرا علاوه بر دو میلیون سرباز ژاپنی، نزدیك به سی میلیون ژاپنی دیگر كه آماده برای حمل سلاح و جنگ بودند، مرگ را بر ننگِ شكست و تسلیم خاك كشورشان به بیگانه ترجیح می دادند.
