آواتار/ آبرو و حیثیت مومن
پیامبر گرامی اسلام(صلیالله علیه و آله و سلم): اِنَّ حُرمَةَ عِرض المُؤمِنِ کَحُرمَةِ دمِهِ و مالِهِ.حرمتِ حیثیت و آبروی مؤمن همانند حرمتِ جان و مال اوست.[*]
از نظر اسلام حفظ جان، مال و آبروی مردم و حتی اندیشه آنان محترم است و ریختن آبروی مؤمن مطلقا حرام است. پیامبر گرامی اسلام (صلیالله علیه و آله و سلم) می فرماید : ای مردم! ریختن خون یکدیگر و لطمه زدن به حیثیت و آبروی دیگران، تا وقت مردن و لقای پروردگارتان بر شما حرام است.[1]
اما متاسفانه گاهی دیده می شود در جامعه اسلامی حرمت و آبروی اشخاص حفظ نمی شود و با سادگی آبروی مسلمانی را می برند و هیچ توجهی به عقاب دنیوی و اخروی آن و اثرات برجای مانده از آن ندارند.
پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید): هر کس برای عیب جویی و فاش کردن اسرار برادر دینیاش قدم بردارد اولین قدم او ورود به جهنم خواهد بود! و خداوند اسرار و عیوب او را نزد همه خلایق فاش و علنی خواهد ساخت.[2]
پوشاندن زشتی، بدی و عیب، از نعمت های بزرگ و الطاف بی بدیل خداوند نسبت به بنده اش است. و باید دانست وقتی خدای مهربان در دنیا بدی و زشتی بنده ی مومنش را می پوشاند و آبروی او را میان مردم حفظ می کند، قطعا خداوند متعال از بندگان خود نیز می خواهد از ریختن ابروی مومنان جدا خودداری نماید؛ امام زین العابدین(علیه السلام) می فرماید: هر که از لطمه زدن به آبروی مسلمانان خودداری کند، خداوند عز و جل روز قیامت از لغزش او درگذرد.[3]
و حتی حفاظت از آبروی مومنین را بر هر مسلمان تکلیف می داند؛ پیامبر گرامی اسلام(صلیالله علیه و آله و سلم) می فرماید: کسی که عیب پوش برادر دینی خود باشد خداوند حیثیت و آبروی او را در دنیا و آخرت محفوظ خواهد داشت.[4]
البته وقتی خداوند حفاظت از آبروی مومنان را بر مومن تکلیف می داند حتما حفظ آبروی خود بر هر مومن واجب است مولی امیرالمؤمنین (علیهالسلام) می فرماید: هیچوقت به کاری که باعث بدنامی و لطمه زدن به حیثیت تو میشود اقدام مکن.[5] و از انجام هر عملی که باعث رفتن آبرو شود نهی می نماید؛ مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام): برای حفظ شأن و آبرو چیزی بهتر از پشت پا زدن به علائق دنیا و دست کشیدن از اهداف شوم و انحرافی وجود ندارد.[6] و حتی توصیه می نماید از مال و ثروت خود برای حفظ ابرو خرج نماید مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام) می فرماید : کسی که برای حفظ آبرو وحیثیت خود از مال و منالش می گذرد نشانه اصالت و بزرگواری اوست.[7]
پی نوشت:
[*].لئالی الاخبار، ج ۵، ص ۲۲۶
[1].تحفالعقول، ص ۳۱
[2].لئالیالاخبار، ج ۵، ص ۲۴۱
[3].میزان الحکمة ، ج ۷ ، ص ۱۴۷
[4].شهابالأخبار، ص ۱۹۵
[5].فهرست غرر، ص ۲۴۲
[6].فهرست غرر، ص ۲۴۲
[7].فهرست غرر، ص ۲۴۲.
------------------------------
مطالعه بیشتر در:
همه چیز در مورد آبرو
افزودن دیدگاه جدید