پس از وقوع حوادث بسیار و مبارزات پیگیر آزادی خواهان و مشروطه طلبان، سرانجام مجلس شورای ملی در چهاردهم جمادی الثانی 1324 ق با دستور مظفرالدین شاه قاجار تاسیس شد. از آن پس نمایندگان منتخب، سعی در تدوین قانون اساسی داشتند كه در این راه با مشكلاتی مواجه بودند. آزادی خواهان واقعی درصدد بودند تا قدرت ملی را افزون سازند ولی درباریان تمایل داشتند قدرت را در وجود شاه متمركز كنند و مجلس را به صورت یك هیئت مشورتی درآوردند. سرانجام با پیروزی آزادی خواهان، متن قانون اساسی مشروطیت با 51 اصل تهیه شد و در 14 ذی القعده ی 1324 ق به امضاء مظفرالدین شاه قاجار رسید. قانون اساسی با تشریفات خاص توسط چهار نفر: مشیرالدوله صدراعظم، ناصر الملك همدانی وزیر مالیه، محتشم السلطنه و مشیرالملك از سیاست مدارانِ وقت، به مجلس آورده شد. نمایندگان مجلس از قانون اساسی استقبال كردند و به هم تبریك گفتند. به دنبال آن جشن ها بر پا شد و تهران چراغانی گردید.
