رحلت حكیمِ الهی "میرزا ابوالحسن جلوه" عارف و استاد اخلاق(1314 ق)

میرزا ابوالحسن جلوه در سال 1238 ق در احمدآباد هند به دنیا آمد. نَسَب ایشان با 30 پُشت به امام حسن مجتبی(ع) می رسد. ایشان در كودكی به همراه خانواده به اصفهان رفت و در آن شهر به تحصیل پرداخت و راه كمال پیمود. در سال 1273 ق راهی تهران شد و بیش از چهل سال در مدرسه ی دارالشفا به تدریس حكمت، فلسفه و ریاضیات مشغول گردید. میرزا طاهر تنكابنی، آیت اللَّه محمدعلی شاه آبادی، سید حسین بادكوبه ای، ملامحمد آملی، جهانگیرخان قشقایى و علامه طباطبایى و... از شاگردانِ معروف ایشان می باشند. تالیفات میرزا ابوالحسن جلوه نیز گسترده و در خور توجه است كه حاشیه بر شفا و اسفار، اثباتُ الحركةُ الجَوهَریه و... از آن جمله اند. سرانجام این حكیم الهی در شب جمعه، ششم ذی قعده سال 1314 ق در 76 سالگی در تهران وفات یافت ودر مرقد ابن بابْوِیهْ مدفون گردید.